احادیث پربار در باب بهترین ازدواج ها
 رسول خدا (ص) :
1. وقتی کسی که خلق و دین وی مایه رضایت است به خواستگاری می آید , به او زن دهید و اگر چنین نکنید فتنه و فساد در زمین فراوان خواهد شد. (نهج الفصاحه ، ح 130)

***********حديث در مورد ازدواج***********

2. بهترین ازدواج ها آنست که آسان انجام گیرد. (نهج الفصاحه ، ح 1507)

***********حديث در مورد ازدواج***********

3. وقتی خداوند خواستگاری زنی را به دل کسی انداخته باشد , مانعی نیست که او را بنگرد. (نهج الفصاحه ، ح 185)

***********حديث در مورد ازدواج***********

4. وقتی اشخاص همشأن برای خواستگاری پیش شما آمدند ؛ دختران خود را شوهر دهید و در کار آنها منتظر حوادث نباشید.(نهج الفصاحه ، ح 193)

***********حديث در مورد ازدواج***********

5. اگر کسی زنی را خواستگاری کرد و موی خود را رنگ می بندد باید به او خبر دهد که موی خود رنگ می بندد. (نهج الفصاحه ، ح 2.202)

***********حديث در مورد ازدواج***********

6. عقد نکاح را محکم کنید و آن را علنی سازید. (نهج الفصاحه ، ح 313)

***********حديث در مورد ازدواج***********

7. بوسیله زناشویی روزی بجویید (نهج الفصاحه ، ح 481)

***********حديث در مورد ازدواج***********

8. زناشویی (ازدواج) کنید که من از فزونی شما تفاخر می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 568)

***********حديث در مورد ازدواج***********

9. ازدواج کنید تا عده شما بسیار شود ,زیرا من در روز رستاخیز به فزونی شما بر امتهای دیگر افتخار می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 1179)

***********حديث در مورد ازدواج***********

10. زن برای دین و مال و جمالش گیرند , زن دین دار بجویید . (نهج الفصاحه ، ح 822)

***********حديث در مورد ازدواج***********

11. خداوند مردانیرا که مکرر زن بگیرند و زنانی را که مکرر شوهر کنند دوست ندارد. (نهج الفصاحه ، ح 714) (مذموم بودن تکرار ازدواج )

**********حديث در مورد ازدواج***********

12. سه چیز است که جدی آن جدی است و شوخی آن نیز جدی است , نکاح , طلاق , رجوع (نهج الفصاحه ، ح 1254)

***********حديث در مورد ازدواج***********

13. سه چیز است که شوخی در آن روا نیست , طلاق , نکاح , آزاد کردن بنده (نهج الفصاحه ، ح 1263)

***********حديث در مورد ازدواج***********

14. زنانی که بی حضور شاهد شوهر می کنند ؛ زناکارند (نهج الفصاحه ، ح 1112)

***********حديث در مورد ازدواج***********

15. هر که زن گیرد به این منظور که از محرمات برکنار ماند ؛ بر خدا لازم است که او را یاری کند. (نهج الفصاحه ، ح 1396)

***********حديث در مورد ازدواج***********

16. زن مهربان و بچه آور بگیرید که من به فزونی شما بر سایر پیغمبران افتخار می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 1144)

***********حديث در مورد ازدواج***********

17. زن بگیرید که من به کثرت شما بر سایر ملل افتخار می کنم و مانند مسیحیان راه رهبانیت پیش نگیرید. (نهج الفصاحه ، ح 1145)

***********حديث در مورد ازدواج***********

18. زیبای عقیم را بگیرید و با سیاه بچه آور ازدواج کنید که من روز رستاخیز به فزونی شما بر سایر امت های دیگر تفاخر می کنم.(نهج الفصاحه ، ح 1570)

***********حديث در مورد ازدواج***********

19. با زن پیر و نازا ازدواج نکنید که از فزونی شما بر امت های دیگر تفاخر می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 2454)

***********حديث در مورد ازدواج***********

20. زن بگیرید و طلاق مدهید زیرا خداوند مردانی را که مکرر زن بگیرند و زنانی را که مکرر شوهر کنند ؛ دوست ندارد. (نهج الفصاحه ، ح 1146)

***********حديث در مورد ازدواج***********

21. زن بگیرید و طلاق مدهید زیرا عرش از وقوع طلاق می لرزد. (نهج الفصاحه ، ح 1147)

***********حديث در مورد ازدواج***********

22. خدا چیزی را حلال نکرده که نزد وی از طلاق دشمن تر باشد. (نهج الفصاحه ، ح 2609)

***********حديث در مورد ازدواج***********

23. برای نطفه های خود جای مناسب انتخاب کنید , زیرا زنان نظیر برادران و خواهران خود فرزند می آورند. (نهج الفصاحه ، ح 1132)

***********حديث در مورد ازدواج***********

24.به اشخاص همشان زن بدهید و از اشخاص همشان زن بگیرید و محل نطفه های خود (زنان خود) را به دقت انتخاب کنید.(نهج الفصاحه ، ح 1705)

***********حديث در مورد ازدواج***********

25. زنرا برای چهار چیز گیرند : مال ؛ شرف , جمال و دین ؛ و تو زن دین دار بجوی (نهج الفصاحه ، ح 1183)

***********حديث در مورد ازدواج***********

26. برای نطفه های خود جای مناسب انتخاب کنید و از سیاهان بپرهیزید که سیاهی رنگ زشتی است. (نهج الفصاحه ، ح 1133)

***********حديث در مورد ازدواج***********

27. زن بگیرید که زنان توانگری می آورند. (نهج الفصاحه ، ح 1143)

***********حديث در مورد ازدواج***********

28. از جمله بهترین وساطت ، وساطت در میان دو کس در کار زناشویی است. (نهج الفصاحه ، ح 3073)

***********حديث در مورد ازدواج***********

 29. دو رکعت نماز کسی که زن دارد ، بهتر از هشتاد و دو رکعت نماز عَزَب (مجرد) است. (نهج الفصاحه ، ح 1670)

***********حديث در مورد ازدواج***********

30. دو رکعت نماز شخص زن دار بهتر از هفتاد رکعت نماز عزبست. (نهج الفصاحه ، ح 1671)

***********حديث در مورد ازدواج***********

31. هر که زن بگیرد یک نیمه ایمان خویش را کامل کرده ، از خدا درباره نیم دیگر بترسد. (نهج الفصاحه ، ح 2936)

***********حديث در مورد ازدواج***********

32. هر که را خدا زنی (همسر برای عصر امروز) پارسا داده ، وی را بر نصف دین خویش یاری کرده و باید درباره نصف دیگر آن از خدا بترسد.(نهج الفصاحه ، ح 3016)

***********حديث در مورد ازدواج***********

33. هر جوانی در آغاز جوانی زن بگیرد ، شسطان وی بانگ برآورد ، وای بر او ، دین خود را از دستبرد من محفوظ داشت. (به شرط رعایت آداب همسرداری) (نهج الفصاحه ، ح 1034)

***********حديث در مورد ازدواج***********

34. سه کار است که هر کس به اعتماد خدا و به انتظار ثواب کند ، بر خدا لازم است که وی را یاری کند و او را برکت دهد : هر کس در آزاد ساختن خود به اعتماد خدا و به امید ثواب بکوشد بر خدا لازم است که وی را یاری کند و او را برکت دهد و هر که به اعتماد خدا و به امید ثواب ازدواج کند بر خدا لازم است که وی را یاری کند و او را برکت دهد و هر که با اعتماد به خدا و به امید ثواب زمین بایری را آباد کند بر خدا لازم است که ویرا یاری کند و به او برکت دهد. (نهج الفصاحه ، ح 1272)

***********حديث در مورد ازدواج***********

35. سه کسند که یاری آنها بر خدا لازم است : آن که در راه خدا جهاد کند و بنده ای که برای آزادی خود قرارداد بسته و می خواهد قیمت آن را بپردازد و کسی که به منظور عفت زن بگیرد (ازدواج کند) (نهج الفصاحه ، ح 1219)

***********حديث در مورد ازدواج***********

36. بهترین مهر ها آن است که سبک تر باشد. (نهج الفصاحه ، ح 1489)

***********حديث در مورد ازدواج***********

37. نشانه میمنت زن این است که خواستگاریش آسان و مهرش سبک باشد. (نهج الفصاحه ، ح 929)

***********حديث در مورد ازدواج***********

38. بهترین زنان امت من کسانی هستند که رویشان نکوتر و مهرشان کمتر باشد. (نهج الفصاحه ، ح 1533)

***********حديث در مورد ازدواج***********

39. بهترین زنان آن است که مهرش سبک تر باشد. (نهج الفصاحه ، ح 1536)

***********حديث در مورد ازدواج***********

40. زن به اظهار نظر در کار خویش بر ولی ّ خویش مقدم است و دوشیزه نیز پدرش باید درباره کارش از او اجازه بگیرد و اجازه او سکوت است. (نهج الفصاحه ، ح 1297)

***********حديث در مورد ازدواج***********

41. هر که زنی گیرد و در خاطر داشته باشد که مهر او را نپردازد ، هنگام مرگ چون زناکاران بمیرد و هر کس چیزی از مردی بخرد و در خاطر داشته باشد که قیمت آن را نپردازد هنگام مرگ چون خائنان بمیرد و خائن در آتش است. (نهج الفصاحه ، ح 1031)

1- بهترین و ارزنده ترین خصلت ها : انجام کارهای نیک، فریاد رسی بیچارگان و بر آوردن آرزوی آرزومندان است.

2- از بخششی که زیان آن برای تو بیش از سودی است که به برادرانت میرسد خودداری کن.

3- ایمان عبارت است از : اقرار به زبان ،‌شناخت با قلب و عمل نمودن با اعضاء و جوارح

4-  بالاترین درجه عقل خودشناسی است

5- آن کس که برای رضای الله کسی را به برادری گزیند خانه ای را در بهشت بدست آورده است .

6- بهترین ثروت شخص و برترین اندوخته اش صدقه است

7- خوش خلقی دو گونه است : فطری و اختیاری ولی صاحب خلق خوش اختیاری برتر است

8-  شکیبایی بر بلا زیبا و پسندیده است ولی برتر از آن صبر در برابر محّرمات است

9- سرآمد طاعت الله تعالی صبر و رضاست

10-  عبادت به زیادی نماز و روزه نیست بلکه به اندیشیدن در امر پروردگار متعال است

11-  با دوستان فروتن باش ، از دشمن احتیاط کن و با عموم مردم گشاده رو باش

12-  در شگفتم از آن کس که بردگان را با دارایی خود می خرد و آزاد می‌کند چگونه آزادگان را با اخلاق خوش خود نمی خرد .

13-  بی اعتنایی به دارایی مردم ، بهتر از بذل و بخشش است

14-  یاری کردن ناتوان ، بهتر از صدقه دادن است.

15- بهترین مال و ثروت آن است که وسیله حفظ آبروی انسان شود .

16-  برای کودک شیری بهتر از شیر مادرش نیست

17-  آن کس که خود را در معرض تهمت قرار دهد نباید کسی را که به او گمان بد برده است ملامت کند.

18- کسی که بیدادگری پیشه کند ، از عقوبت ایمن نخواهد ماند .

19- کسی که بخواهد بی نیازترین مردم باشد ، باید به آنچه نزد الله تعالی است اطمینان داشته باشد .

20-  آن که در راه حق صبر کند ، الله تعالی بهتر از آنچه در برابرش صبر کرده است بدو عوض خواهد داد .

10 حدیث زیبا در مورد برکت در زندگی
در میان سخنان بزرگان دین ، گنج هایی وجود دارد که شاید عمل به حتی یکی از آنها ضمانت خوشبختی و سعادت ما در زندگی باشد ،  در اینجا تلاش کرده ایم 10 حدیث مهم در باب برکت و رزق و روزی در زندگی تقدیم شما کنیم.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
نیكى و نیكوكاران را دوست بدارید. سوگند به آن كه جانم به دست اوست، بركت و تندرستى، با نیكى و نیكوكاران است.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مایه] بركت و پیروزى است.
 پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
بدان كه راستگویى، پر بركت است و دروغگویى، شوم.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منكر مي ‏كنند و یكدیگر را در نیكى و تقوا، یارى مي‏رسانند، در خیر و نیكي ‏اند، آن‏گاه كه چنین نكنند، بركت‏ها از آنان گرفته ميشود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مي ‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.
پیامبر گرامی اسلام فرمودند :
نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است.
امام علی - علیه السلام- فرمودند :
پیروان ما كسانى‏اند كه در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏كنند، در راه دوستى ما به یكدیگر محبت مى‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به دیدار هم مي ‏روند. چون خشمگین شوند، ظلم نمى‏كنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمي ‏كنند، براى همسایگانشان مایه بركت‏اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‏اند.
امام علی - علیه السلام- فرمودند :
هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، بركت از میان مي ‏رود.
امام کاظم - علیه السلام - فرمودند :
مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، بركت، رشد و توفیقى از سوى خداست.
امام صادق - علیه السلام - فرمودند :
صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاكیزه جان مى نماید و روزى را زیاد مى كند و مرگ را به تأخیر مى اندازد.
امام صادق - علیه السلام - فرمودند :
اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بي نیاز مي ‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مي‏فرستد و زمین بركت خویش را بیرون مي‏ریزد.

 25حديث درباره دروغ و دروغگو

 25 حدیث درمذمت دروغ ازفرمایشات پیامبر(ص) وائمه عليهم السلام:
1- دروغ فسق و دروغگو فاسق است.
2- دروغگو ایمان ندارد.
3- دروغ از قماربدتر است.
4- دروغگو دشمن خداست.
5- روي دروغگو سیاه است.
6- دروغ ازشراب بدتر است.
7- دروغگو بوی دهانش متعفن است.
8- خدای تعالی دروغگو را لعنت می کند.
9- بوی گند دهان دروغگو به عرش می رسد.
10- دروغ مخرب ایمان است.
11- دروغ مانع چشیدن طعم ایمان است.
12- دروغگو تخم کینه درسینه ها می کارد.
13- دروغگو مروتش ازهمه خلق کمتر است.
14- به جهت یک دروغ ،هفتاد هزار فرشته دروغگو را لعنت می کنند.
15- دروغ علامت نفاق است.
16- دروغ بدترین ریاهاست.
17- دروغ فراموشی می آورد.
18- دروغ دریست ازدرهای نفاق.
19- دروغگو به عذابی مخصوص در قبر گرفتار خواهد شد.
20- دروغ ،محروم کند دروغگو را از نماز شب و روز.
21- دروغ سبب خذلان الهی است.
22- دروغ سبب گرفتن صورت انسانی ازدروغگو است.
23- دروغ ، بزرگترین خباثت است.
24- دروغگو  ،بزرگترین گناهکاران است.
25- دروغ صاحبش را هلاک کند.

حج در قرآن و روایات (1)

قال الله تعالى: ان اول بیت وضع للناس للذى ببكة مباركا و هدى للعالمین. (1)
براستى نخستین خانه‏اى كه براى عبادت مردم خلق شده آن است كه در مكه واقع شده و مایه بركت و هدایت جهانیان است.
انسان در باطلاق روزمرگي‏ها غرق مي ‏شود؛ نیازهاى كاذب و صادق، گرفتارى‏هاى ادارى و شغلى و اخبار و اطلاعات محدود محلى و منطقه‏اى، انسان را از آرمان‏هاى بلند و وظایف الهى و اساسى بازمى‏دارد. او را از هویت اصیل و وطن راستین غافل مي ‏سازد، و حج هجرتى است مقدس از وابستگي ‏ها و عادت‏ها به سوى خدا و به سوى فطرت الهى خویش.
«حج» ‏حضور در مجمع عمومى سالانه مسلمین است و دیدارى الهى همراه با همه آنها كه به یك دین معتقدند و به یك آرمان مى‏اندیشند و خداى یگانه را مى‏پرستند.
حضور در میقات و لبیك و طواف، نماز و سعى تقصیر همراه با وقوف در عرفات مشعر و منى، قربانى و سر تراشیدن هزاران راز و رمز نهفته دارد كه بیان آن در ضمن چهل حدیث كوتاه میسر نیست. اما یادآورى گوشه‏اى از اسرار این عبادت سیاسى، الهى، مى‏تواند راهگشاى پژوهشى بیشتر و مایه شور و شوقى افروخته ‏تر گردد.
اندیشه‏هاى خرد و آرمان‏هاى كوچك در اجتماع بزرگ و سراسرى مسلمین رنگ مى‏بازد و بینش و خواسته ‏هاى عمومى و بزرگ سراسرى جاى آن را مى‏گیرد.
حاجى با شركت در اردوى ابراهیمى حج‏با تاریخ پیامبران پیوند مى‏خورد و هویت تاریخى خویش را باز مى‏یابد. فریاد مقدس لبیك اللهم لبیك عهد دیرین و میثاق فطرت را یادآورى مى‏شود و انسان با پوشیدن جامه‏ هاى سپید احرام از لمت‏خودخواهى‏ها، خودنمائى‏ها و لذت‏گرایى‏ها و عادات و رفتار زیانبار مي‏ گریزد و ستایش و نعمت و قدرت را ویژه خدا مى‏بیند.
آداب حرم، اخلاق شایسته حیم قدس ربوبى را مي ‏آموزد. در مانور بزرگ حج، وحدت، عبادت و سیاست، ایمان و اتحاد و آزادى و مبارزه با كفر و شرك و شیطان یكجا جلوه مي‏كند.
انسان با طواف در كوى دوست‏با فرشتگان آسمان هماهنگ مى‏شود. و در مقام ابراهیم مى‏ایستد و نماز مي ‏گزارد.
و با سعى بین صفا و مروه، موهاى زاید از سر مى‏زداید و با طوافى دیگر بنام نساء دوباره پروانه‏وار گرد خانه یار مي ‏چرخد و در نزد جایگاه خلیل الله علیه السلام نماز مى‏خواند.
با استلام حجر الاسود و بوسیدن آن عهد الست را با مقام ربوبى تجدید مى‏كند و با نوشیدن آب خوشگوار، زمزم زمزمه زندگى را دوباره در اعماق روحش مى‏شنود.
وقوف‏ها و حركت ها به فرمان خدا و با یاد خدا راه و رسم زندگى ابراهیمى را به انسان مى‏آموزد و انسان با انجام قربانى حنجره آزمندى‏ها و زفتى را مى‏بُرد و با تراشیدن سر، آماده حضور دوباره در مسجدالحرام و خانه دوست مى‏شود و با رمى جمرات با شیطان‏هاى بزرگ و میانه و كوچك درگیر مى‏گردد و از هرچه شیطان و شرك است اعلام برائت مى‏كند.
آنچه در اینجا گردآمده احاديثي ‏برگزیده در باره این فریضه بزرگ - حج - است كه آداب و اهداف حج، قداست و امنیت اماكن مقدسه حج و نقش سازنده آن را در زندگى مسلمین مطرح مي ‏سازد. پیشوایان معصوم علیهم السلام در این احادیث كوتاه روزنه‏هایى به دنیاى زیباى حج گشوده‏ اند كه براى زائران بیت الله الحرام و دیگر مشتاقان دیار یار، مطالعه آن آموزنده و چشم ‏نواز است.
حجكم مقبول و سعیكم مشكور
 1- اهمیت ‏حج
قال على علیه السلام:
الله الله فى بیت ربكم لا تخلوه ما بقیتم فانه ان ترك لم تناظروا.
على(ع) فرمود: خدا را! درباره خانه پروردگارتان در نظر داشته باشید تا هستید، آن را خالى نگذارید. زیرا اگر حج متروك شود نظر رحمت‏خدا از شما قطع خواهد شد. (بحارالانوار ج 1696)
2- حج و توجه به سوى خدا
عن ابى جعفر الباقر علیه السلام فى قول الله تبارك و تعالى:
«ففروا الى الله انى لكم منه نذیر مبین‏» (2)
قال: حجوا الى الله.
امام باقر(ع) درباره آیه شریفه «ففروا الى الله انى لكم منه نذیر مبین‏» فرموده است: منظور از فرار به سوى خدا آن است كه آهنگ حج كنید. (معانى الاخبار ص 222 )
 3- لبیك و قربانى
عن على علیه السلام قال:
نزل جبرئیل عى النبى صلى الله علیه و آله و سلم فقال: یا محمد مر اصحابك بالحج و الثلج، فالحج رفع الاصوات بالتلبیة و الثلج نحر البدن.
امام على علیه السلام فرمود: جبرئیل بر پیامبر فرود آمد و گفت: اى محمد یارانت را به عج و ثج فرمان ده. عج ‏یعنى فریاد و لبیك برآوردن و ثج ‏یعنى قربانى كردن شتران. (معانى الاخبار ص 224)
 4- حج اكبر و اصغر
عن معاویة بن عمار، قال:
سئلت ابا عبدالله علیه السلام عن یوم الحج الاكبر فقال: هو یوم النحر و الاصغر العمرة.
معاویة بن عمار گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم روز حج اكبر چه روزى است؟ حضرت فرمود: روز حج اكبر روز عید قربان است و حج اصغر عمره است. (معانى الاخبار ص 295 )
 5- آثار حج
عن الرضا علیه السلام قال:
ما رایت‏شیئا اسرع غنا و لا انفى للفقر من ادمان الحج
از امام رضا علیه السلام نقل شده كه فرمود: هیچ چیزى را بیشتر از حج مداوم، در بى‏نیازى و فقر زدائى مؤثر ندیدم. (بحار الانوار، ج 74، ص 318 )
 6- مرگ در راه حج
عن ابى عبدالله علیه السلام قال:
من مات فى طریق مكة ذاهبا اوجائیا امن من الفزغ الاكبر یوم القیامة.
امام صادق علیه السلام فرمود: هركس در راه رفت و برگشت مكه بمیرد از اندوه بزرگ روز قیامت ایمن خواهد بود.
(ملاذ الاخیار ج 2237)
 7- حرمت مهمانان خدا
عن ابى عبدالله علیه السلام قال:
الحاج و المعتمر وفدالله ان سالوه اعطاهم و ان دعؤه اجابهم و ان شفعوا شفعهم و ان سكتوا ابتداهم و یعوضون بالدرهم الف الف درهم
امام صادق علیه السلام فرمود: حاجى و عمره‏گزار مهمان خدایند. اگر چیزى بخواهند به ایشان دهد. اگر او را بخوانند، پاسخ مى‏گوید. اگر شفاعت كنند. شفاعت ایشان را مى‏پذیرد، اگر سكوت كنند، با آنان آغاز سخن مى‏كند و در برابر هر درهمى كه خرج كرده‏اند، یك میلیون درهم به آنان مى‏پردازد. (ملاذ الاخبار ج 2267)
 8- آمادگى براى احرام
عن حماد بن عیسى قال:
سئلت ابا عبدالله علیه السلام عن التهیؤء اللاحرام، فقال تقلیم الاظفار و اخذ الشارب و حلق العانة.
حماد بن عیسى گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم. براى احرام چگونه باید آماده شد؟
فرمود: با گرفتن ناخن‏ها، كوتاه كردن شارب و تراشیدن موى بالاى شرمگاه. (ملاذ الاخیار، ج 3087)
 9- نظر به كعبه
عن الباقر علیه السلام من نظر الى الكعبة لم یزل یكتب له حسنة و یمحى عنه سیئة حتى یصرف بصره عنها.
امام باقر -علیه السلام- فرمود: هر كس به كعبه نگاه كند. تا وقتى به آن مى‏نگرد مدام كار نیك برایش نوشته مى‏شود و گناهش پاك مى‏شود تا وقتى دیده از آن برگرداند. (بحار الانوار ج 6596)
 10- نتيجه حج
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال:
الحج‏حجان، حج لله و حج للناس، فمن حج لله كان ثوابه على الله و الجنه و من حج للناس كان ثوابه على الناس یوم القیامة.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
حج دوگونه است: حجى براى خدا و حجى براى خلق، هر كس براى خدا حج گزارد، پاداشش آنست كه خدا كه وى را به بهشت درآورد و هر كس براى مردم حج گزارد، پاداش وى روز قیامت‏برعهده مردم خواهد بود. (بحار الانوار ج 96 24 )
 11- روزه ایام تشریق در منى
سئل الصادق علیه السلام لم كره الصیام فى ایام التشریق؟ فقال:
لان القوم زوار الله و هم فى ضیافته و لا ینبغى للضیف ان یصوم عند من زاره و اضافه.
از امام صادق -علیه السلام- سئوال شد:
چرا روزه ایام تشریق «11 - 12 - 13 ذى حجة‏» نامطلوب است. حضرت فرمود: زیرا مردم، زائران خدا و مهمان وى هستند. و شایسته نیست كه مهمان در نزد میزبان و كسى كه به دیدارش رفته روزه بگیرد. (بحار الانوار ج 96 34 )
 12- حج‏ یا جهاد
عن الصادق -علیه السلام- انه قال:
ما سبیل من سبیل الله افضل من الحج الا رجل یخرج بسیفه فیجاهد فى سبیل الله حتى یستشهد.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
هیچ راهى از راههاى خدا برتر از حج نیست مگر اینكه مردى شمشیر بردارد و در راه خدا جهاد كند تا شهید گردد.
(بحار الانوار ج 96 49 )
 13- ثواب طواف
عن النبى صلى الله علیه و اله و سلم انه قال:
من طاف بهذا البیت اسبوعا و احسن صلاة ركعتیه غفرله.
پیامبر اكرم -صلى الله علیه و آله- فرمود:
هركس هفت‏بار به دور این خانه طواف كند و دو ركعت نماز طواف را بخوبى انجام دهد. گناهش آمرزیده شود.
(بحارالانوار ج 96 49 )
14- حج و تجدید میثاق
قال ابو جعفر علیه السلام والحجر كالمیثاق و استلامه كالبیعة و كان اذا استلمه قال:
اللهم امانتى ادیتها و میثاقى تعاهدته لیشهدلى عندك بالبلاغ.
امام باقر -علیه السلام- فرمود:
حجرالاسود مثل یك پیمان است و دست كشیدن بر آن چون بیعت [با خدا] است وقتى حضرت دست‏بر حجرالاسود مي كشید مى‏فرمود: خدایا! امانتم را ادا كردم. میثاق خود را تجدید كردم، تو گواه باش كه من وظیفه‏ام را بپایان رساند.
(بحار الانوار ج‏96 48 )
 15- اهمیت‏ حج
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال:
لایزال الدین قائما ما قامت الكعبة.
اما صادق -علیه السلام- فرمود:
تا كعبه برپاست، دین برپاست. (بحار الانوار ج 96 57 )
 16- فلسفه نام كعبه
عن ابى جعفر -علیه السلام- قال:
قلت له: لم سمى البیت العتیق؟ قال: لانه حر عتیق من الناس و لم یملكه، احد.
از امام باقر -علیه السلام- سؤال شد، چرا كعبه را بیت العتیق نامیده‏اند؟
فرمود: زیرا این خانه آزاد است و رها شده و در ملكیت هیچ كس درنیامده است. (بحارالانوار ج 96 59 )
 17- مثلث مقدس
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال:
ان الله عزوجل حرمات ثلاث لیس مثلهن شى‏ء  كتابه و هو حكمه و نوره
و بیته الذى جعله قبلة للناس لایقبل من احد توجها الى غیره و عترة نبیكم.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
خداى عزوجل سه ناموس محترم و مقدس دارد كه هیچ چیز به حرمت آن نرسد.
كتابش كه فرمان او و نور اوست وخانه‏اش كه آنرا قبله مردم قرار داده و توجه به جایى غیر آن از هیچ‏كس پذیرفته نیست وعترت پیامبر شما. (بحار الانوار ج‏96 60 )
 18- نذر كعبه
عن على -علیه السلام- قال:
لو كان لى وادیان یسیلان ذهبا و فضة ما اهدیت الى الكعبة شیئا لانه یصیر الى الحجبة دون المساكین.
امام على -علیه السلام- فرمود:
اگر دو رودخانه مواج از طلا و نقره داشته باشم هیچ چیز به كعبه اهدا نخواهم كرد، زیرا به پرده‏داران «ناشایست‏» مى‏رسد نه به مساكین و مستمندان. (بحارالانوار ج 96 67 )
 19- امنیت‏ حرم
عن عبدالله بن سنان، عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال قلت:
ارایت قوله «و من دخله كان امنا» (3) البیت عنى اوالحرم؟ قال:
من دخل الحرم من الناس مستجیرا به فهو امن و من دخل البیت من المؤمنین مستجیرا به فهو امن من سخط الله و من دخل الحرم من الوحش و السباع و الطیر فهو امن من ان یهاج او یؤذى حتى یخرج من الحرم.
عبدالله بن سنان گوید به امام صادق -علیه السلام- گفتم:
بفرمایید منظور از آیه «و من دخله كان امنا» چیست؟ كعبه مورد نظر است‏یا حرم؟ فرمود: هر كس از مردم به حرم پناه آورد در امان است. هركس از مؤمنین بر حرم پناه آورد از خشم خدا در امان است و هر حیوان وحشى و درنده و پرنده‏اى كه داخل حرم شود. در امان است از ارعاب و اذیت تا از آن بیرون رود. (بحار الانوار ج 96 74 )
 20- چهار شهر برگزیده
قال رسول الله صلى الله علیه و آله ان الله اختار من البلدان اربعة فقال عزوجل: و التین والزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. و التین المدینة و الزیتون بیت المقدس و طور سینین الكوفة و هذا البلد الامین مكة.
رسول خدا -صلى الله علیه و آله- فرمود:
خداوند از شهرهاى چهار شهر برگزیده است و فرموده: والتین و الزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین. منظور از تین مدینه و منظور از زیتون بیت المقدس است و مقصود از طور سینین كوفه و مقصود از این شهر امن، مكه معظمه است.
(بحار الانوار ج 96 77 )

كتاب: چهل حدیث

 حج در قرآن و روایات (2)

 21- حج از مال حرام
قال ابو جعفر علیه السلام لایقبل الله عزوجل حجا و لاعمرة من مال حرام
امام باقر -علیه السلام- فرمود: خداوند عزوجل، حج و عمره از مال حرام را قبول نمى‏كند. (بحارالانوار ج 96 120 )
 22- آداب حج
عن ابى جعفر قال:
ما یعبؤ بمن یؤم هذا البیت اذا لم‏یكن فیه ثلاث خصال:
ورع یحجزه عن معاصى الله و حلم یملك به غضبه و حسن الصحابة لمن صحبه.
امام باقر -علیه السلام- فرمود:
كسى كه قصد این خانه مى‏كند اگر سه خصلت نداشته باشد، مورد اعتنا قرار نخواهد گرفت:
1- ورعى كه او را از گناهان بازدارد.
2- بردبارى كه جلو خشمش را بگیرد.
3- حسن معاشرت با همراهان.
(خصال ج 1 97 و بحار الانوار ج 96 121 )
 23- معافیت‏ بانوان در مناسك حج
عن ابى جعفر علیه السلام قال:
لیس على النساء اجهار التلبیة و لاالهرولة بین الصفا و المروة ولااستلام الحجر الاسود و لادخول الكعبة و لاالحلق انما یقصرون من شعورهن...
امام باقر -علیه السلام- فرمود:
براى زنان در حج این امور لازم نیست:
1- بلند گفتن لبیك
2- هَروَله بین صفا و مروه [كه نوعى دویدن است)
3- دست كشیدن بر حجرالاسود
4- ورود به كعبه 5
5- سرتراشیدن، تنها باید قدرى از موى خود را كوتاه كنند.
(بحارالانوار ج 96 189 )
 24- توزیع و رحمت در اطراف كعبه
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال:
لله تبارك و تعالى حول الكعبة عشرون و مائة رحمة منها ستون للطائفین و اربعون للمصلین و عشرون للناظرین.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
خداوند تبارك و تعالى در پیرامون كعبه صد و بیست ‏بخش رحمت دارد؛ شصت قسمت آن براى طواف كنندگان، چهل قسمت ‏براى نمازگزاران، و بیست قسمت ‏براى ناظران كعبه است. (بحارالانوار ج 96 202 )
 25- حجر اسماعیل
قال ابوعبدالله علیه السلام ان اسماعیل دفن امه فى الحجر و جعل له حائطا لئلا یوطا قبرها.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
اسماعیل -علیه السلام- مادرش را در حجر دفن كرد و براى آن دیوارى قرار داد تا قبرش زیر گامها قرار نگیرد.
(بحار الانوار ج 96 204 )
26- 360 طواف
عن ابى عبدالله -علیه السلام- قال:
یستحب ان تطوف ثلاث مائة و ستین اسبوعا عدد ایام السنة فان لم تستطع فما قدرت علیه من الطواف.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
مستحب است كه 360 طواف به تعداد روزهاى ایام سال به جاى آورى، اگر نتوانستى هر قدر كه ممكن شد طواف كن.
(بحار الانوار ج 96 204 )
27- دست كشیدن بر ركن حجرالاسود
قال رسول الله صلى الله علیه و آله طوفوا بالبیت واستلموا الركن فانه یمین الله ارضه یصافح بها خلقه.
پیامبر خدا -صلى الله علیه و آله- فرمود:
دور خانه خدا طواف كنید، ركن «حجر الاسود» را دست ‏بسائید، زیرا به منزله دست است ‏خدا در زمین است كه با بندگانش دست مى‏دهد. (بحار الانوار ج‏96 202 )
28- نماز در مسجد الحرام
عن الباقر -علیه السلام- قال:
صلاة فى المسجد الحرام افضل من مائة الف صلاة فى غیره من المساجد.
امام باقر -علیه السلام- فرمود:
یك نماز در مسجد الحرام از صد هزار نماز در مساجد دیگر برتر است. (بحار الانوار ج‏96 241 )
29- آب زمزم
قال رسول الله صلى الله علیه و آله ماء زمزم شفاء لما شرب له
پیامبر اكرم -صلى الله علیه و آله- فرمود:
آب زمزم به هر قصدى بنوشد براى آن شفاست. (بحار الانوار ج‏96 245 )
30- دعا در عرفات
عن الرضا -علیه السلام- قال: كان ابو جعفر یقول:
ما من بر و لا فاجر یقف بجبال عرفات فیدعو الله الا استجاب الله له.
اما البر ففى حوائج الدنیا و الاخرة و اما الفاجر ففى امر الدنیا.
امام رضا-علیه السلام- فرمود:
هیچ نیكوكا و بدكارى در كوههاى عرفات دعا نمى‏كند مگر اینكه خدا دعایش را مى‏پذیرد. دعاى نیكوكاران را در حوائج دنیا و آخرت و دعاى بدكاران را در كار دنیا مى‏پذیرد. (بحار الانوار ج‏96 251 )
31- اهمیت عرفات
عن النبى -صلى الله علیه و آله- قال:
اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله.
پیامبر اكرم -صلى الله علیه و آله- فرمود:
گناه كسى از همه بزرگتر است كه از عرفات برگردد و خیال كند آمرزیده نخواهد شد. (بحار الانوار ج 96 248 )
32- ثواب رمى شیطان
عن ابى عبدلله -علیه السلام- فى رمى الجمار قال:
له بكل حصاة یرمى بها تحط عنه كبیرة موبقة.
امام صادق -علیه السلام- درباره رمى جمرات فرمود:
با هر سنگریزه‏اى كه حاجى مى‏زند یك گناه كبیره هلاكت‏بار از وى فرو مى‏ریزد. (بحار الانوار ج 96 273 )
 33- فلسفه رمى
عن على بن جعفر عن اخیه موسى -علیه السلام- قال:
سئلته عن رمى الجمار لم جعل قال:
لان ابلیس اللعین كان یتراءى لابراهیم -علیه السلام- فى موضع الجمار. فرجمه ابراهیم -علیه السلام- فجرت السنة بذلك.
على بن جعفر مى‏گوید: از امام كاظم -علیه السلام- پرسیدم: چرا رمى جمرات واجب شده است؟
فرمود: چون ابلیس لعین در جایگاه این سنگها براى ابراهیم -علیه السلام- ظاهر شد و آن حضرت او را سنگسار كرد، این كار در حج ‏سنت ‏شد. (بحار الانوار ج 96 273 )
34- قربانى حج
قال على بن الحسین -علیه السلام- فى حدیث له:
اذا ذبح الحاج كان فداه من النار.
امام سجاد -علیه السلام- در ضمن یك حدیث فرمود:
وقتى حاجى قربانى را ذبح كند در برابر آتش جهنم فدیه او خواهد بود. (بحار الانوار ج 96 288 )
 35- دفن مو در منى
عن جعفر عن ابیه -علیه السلام- قال:
ان الحسن و الحسین كانا یامران بدفن شعورهما بمنى.
امام باقر -علیه السلام- از پدرش نقل كرده است كه حضرت فرمود:
امام حسن و امام حسین علیهم السلام دستور مى‏دادند موهایشان در منى دفن گردد. (بحار الانوار ج 96 302 )
 36- زیارت پیامبر صلى الله علیه و آله
عن النبى -صلى الله علیه و آله- انه قال:
من راى [زار] قبرى حلت له شفاعتى و من زارنى میتا فكانما زارنى حیا.
پیامبر اكرم -صلى الله علیه و آله- فرمود:
هر كس قبر مرا زیارت كند شفاعت من براى او روا گردد. و هر كس پس از مرگ به زیارت من بیاید گویا در زندگى مرا دیدار كرده است. (بحار الانوار ج 96 334 )
37- وداع كعبه
عن ابراهیم بن محمود قال:
رایت الرضا -علیه السلام- ودع البیت فلما اراد ان یخرج من باب المسجد خر ساجدا ثم قام فاستقبل الكعبة و قال:
اللهم انى انقلب على ان لا اله الا الله.
ابراهیم بن محمود گوید:
امام رضا -علیه السلام- را در حال وداع كعبه دیدم. وقتى مى‏خواست از در مسجد بیرون رود. به سجده افتاد سپس برخاست و رو به كعبه كرد و گفت: خدایا! من با عقیده توحید «لا اله الا الله‏» بازمى‏گردم.  (بحار الانوار ج 96 370)
 38- حج و رهبرى
عن ابى جعفر -علیه السلام- قال:
انما امر الناس ان یاتوا هذه الاحجار فیطوفو بها ثم یاتونا فیخبرونا بولایتهم و یعرضوا علینا نصرهم.
امام باقر -علیه السلام- فرمود:
مردم مامور شده‏اند بیایند دور این سنگها طواف كنند سپس نزد ما بیایند و اعلام وابستگى و حمایت و یارى نمایند.
(بحار الانوار ج 96 374 )
39- استقبال و مصافحه حاجیان
عن ابى عبدالله علیه السلام من لقى حاجا فصافحه كان كمن استلم الحجر.
امام صادق -علیه السلام- فرمود:
هر كس با حاجى دیدار كند و با او مصافحه نماید گویا بر حجرالاسود دست كشیده است. (بحار الانوار ج 96 384 )
 40- ولیمه حج
قال رسول الله صلى الله علیه و آله:
لا ولیمة الا فى خمس فى عرس او خرس او عذار او وكار او ركاز فاما العرس فالتزویج، و الخرس النفاس بالولد و العذار الختان و الوكار الرجل یشترى الدار و الركاز الذى یقدم من مكة.
رسول خدا -صلى الله علیه و آله- فرمود:
ولیمه ‏اى نیست مگر در پنج مورد:
1- در عروسى  2- در تولد كودك   3- در ختنه سوران   4- در خرید منزل  5- در بازگشت از سفر مكه (بحار الانوار ج 96 384 )
پي ‏نوشت‏ها:
1- آل عمران 97
2- سورة الذاریات آیه 51
3- سورة آل عمران آیة 97
كتاب: چهل حدیث

احادیث گهربار امام محمد تقی عليه السلام
قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : عَلَيْكُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَريضَةٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَةٌ، وَ هُوَ صِلَةُ بَيْنَ الاْخْوانِ، وَ دَليلٌ عَلَي الْمُرُوَّةِ، وَ تُحْفَةٌ فِي الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِي السَّفَرِ، وَ أُنْسٌ فِي الْغُرْبَةِ.
«حلية الأبرار، ج 4، ص 599»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: بر شما باد به تحصيل علم و معرفت، چون فراگيري آن واجب و بحث پيرامون آن مستحبّ و پرفائده است. علم وسيله كمك به دوستان و برادران است، دليل و نشانه مروّت و جوانمردي است، هديه و سرگرمي در مجالس است، همدم و رفيق انسان در مسافرت است; و أنيس و مونس انسان در تنهائي مي باشد.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : خَفْضُ الْجَناحِ زينَةُ الْعِلْمِ، وَ حُسْنُ الاْدَبِ زينَةُ الْعَقْلِ، وَ بَسْطُ الْوَجْهِ زينَةُ الْحِلْمِ.
«كشف الغمّة، ج 2، ص 347»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: تواضع و فروتني زينت بخش علم و دانش است، أدب داشتن و اخلاق نيك زينت بخش عقل مي باشد، خوش روئي با افراد زينت بخش حلم و بردباري است.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : تَوَسَّدِ الصَّبْرَ، وَ اعْتَنِقِ الْفَقْرَ، وَ ارْفَضِ الشَّهَواتِ، وَ خالِفِ الْهَوي، وَ اعْلَمْ أنَّكَ لَنْ تَخْلُو مِنْ عَيْنِ اللهِ، فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 358، ح 1»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: در زندگي، صبر را تكيه گاه خود، فقر و تنگ دستي را همنشين خود قرار بده و با هواهاي نفساني مخالفت كن. و بدان كه هيچگاه از ديدگاه خداوند پنهان و مخفي نخواهي ماند، پس مواظب باش كه در چه حالتي خواهي بود.

********************

 قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : مَنْ أتَمَّ رُكُوعَهُ لَمْ تُدْخِلْهُ وَحْشَةُ الْقَبْرِ.
«الكافي، ج 3، ص 321، ح 7»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: هركس ركوع نمازش را به طور كامل و صحيح انجام دهد، وحشت قبر بر او وارد نخواهد شد.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : الْخُشُوعُ زينَةُ الصَّلاةِ، وَ تَرْكُ ما لا يُعْني زينَةُ الْوَرَعِ.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 80»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: خشوع و خضوع زينت بخش نماز خواهد بود، ترك و رها كردن آنچه (براي دين و دنيا و آخرت) سودمند نباشد زينت بخش ورع و تقواي انسان مي باشد.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : الاْمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْي عَنِ الْمُنْكَرِ خَلْقانِ مِنْ خَلْقِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَمْن نَصَرَهُما أعَزَّهُ اللهُ، وَ مَنْ خَذَلَهُما خَذَلَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ.
«خصال صدوق، ص 42، ح 32»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: امر به معروف و نهي از منكر دو مخلوق الهي است، هر كه آن ها را ياري و اجراء كند مورد نصرت و رحمت خدا قرار مي گيرد و هر كه آن ها را ترك و رها گرداند مورد خذلان و عِقاب قرار مي گيرد.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَخْتارُ مِنْ مالِ الْمُؤْمِنِ وَ مِنْ وُلْدِهِ أنْفَسَهُ لِيَأجُرَهُ عَلي ذلِكَ.
«الكافي، ج 3، ص 218، ح 3»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: همانا خداوند متعال بهترين و عزيزترين ثروت و فرزند مؤمن را مي گيرد (و هلاك و نابود مي گرداند)، چون دنيا و متعلّقات آن بي ارزش است تا در قيامت پاداش عظيمي عطايش نمايد.

********************

قالَ له رجل: أَوصِني بَوَصِيَّة جامِعَة مُخْتَصَرَة؟ فَقالَ - عليه السلام - : صُنْ نَفْسَكَ عَنْ عارِالْعاجِلَةِ وَ نار الاْجِلَةِ.
«احقاق الحقّ، ج 12، ص 439»
شخصي به حضرت عرض كرد: مرا موعظه و نصيحتي كامل و مختصر عطا فرما؟ امام جواد - عليه السلام - فرمود: اعضاء و جوارح ـ ظاهري و باطني ـ خود را از ذلّت و ننگ سريع و زودرس، همچنين از آتش و عذاب آخرت، در أمان و محفوظ بدار.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : فَسادُ الاْخْلاقِ بِمُعاشَرَةِ السُّفَهاءِ، وَ صَلاحُ الاْخلاقِ بِمُنافَسَةِ الْعُقَلاءِ.
«كشف الغمّه، ج 2، ص 349»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: معاشرت و همنشيني با بي خردان و افراد لااُبالي سبب فساد و تباهي اخلاق خواهد شد; و معاشرت و رفاقت با خردمندان هوشيار، موجب رشد و كمال اخلاق مي باشد.

********************

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : الاْدَبُ عِنْدَ النّاسِ النُّطْقُ بِالْمُسْتَحْسَناتِ لا غَيْرُ، وَ هذا لا يُعْتَدُّ بِهِ ما لَمْ يُوصَلْ بِها إلي رِضَااللهِ سُبْحانَهُ، وَ الْجَنَّةِ، وَ الاْدَبُ هُوَ أدَبُ الشَّريعَةِ، فَتَأدَّبُوا بِها تَكُونُوا أُدَباءَ حَقّاً.
«ارشاد القلوب ديلمي، ص 160»
امام جواد - عليه السلام - فرمود: مفهوم و معناي ادب از نظر مردم، تنها خوب سخن گفتن است كه ركيك و سبك نباشد، وليكن اين نظريّه قابل توجّه نيست تا مادامي كه انسان را به خداوند متعال و بهشت نزديك نگرداند. بنابر اين ادب يعني رعايت احكام و مسائل دين، پس با عمل كردن به دستورات الهي و ائمّه اطهار (عليهم السلام)، ادب خود را آشكار سازيد.

سخنان امام هادي عليه السلام
جبران نقص
لبعض مواليه: عاتب فلانا و قل له: ان الله اذا أراد بعبد خيرا اذا عوتب قبل. [تحف العقول، ص 481.]
امام علي النقي عليه‏السلام به يکي از دوستانش فرمود:
فلاني را توبيخ کن و به او بگو: خداوند چون خير بنده‏اي خواهد، هرگاه توبيخ شود، بپذيرد. [و در صدد جبران نقص خود برآيد].
 جايگاه اجابت دعا
ان لله بقاعا يحب أن يدعي فيها فيستجيب لمن دعاه و الحير منها. [همان، ص 482] .
خدا را بقعه‏هاست که دوست دارد در آنها دعا شود تا دعاي کسي را که وي را خوانده است به اجابت رساند، و بارگاه امام حسين عليه‏السلام از آن جمله باشد.
 خدا ترسي
من اتقي الله يتقي، و من أطاع الله يطاع، و من أطاع الخالق لم يبال سخط المخلوقين، و من أسخط الخالق فلييقن أن يحل به سخط المخلوقين. [پيشين، ص 482] .
هر کس از خدا بترسد، مردم از او بترسند، و هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند، و هر که مطيع آفريدگار باشد، باکي از خشم آفريدگان ندارد، و هر که خالق را به خشم آورد، بايد يقين کند که به خشم مخلوق دچار مي‏شود.
 اطاعت خيرخواه
من جمع لک وده و رأيه فاجمع له طاعتک. [همان، ص 483.].
هر که دوستي و نظر نهايي‏اش را براي تو همه جانبه گرداند، طاعتت را براي او همه جانبه گردان.
 اوصاف پروردگار
ان الله لا يوصف الا بما وصف به نفسه. و أني يوصف الذي تعجز الحواس أن تدرکه و الأوهام أن تناله و الخطرات أن تحده و الأبصار عن الاحاطة به؟!
نأي في قربه و قرب في نأيه. کيف الکيف بغير أن يقال: کيف. و أين الأين بلا أن يقال: أين. هو منقطع الکيفية و الأينية، الواحد الأحد، جل جلاله و تقدست أسماؤه. [همان، ص 482. ] .
بي‏گمان که خدا، جز بدانچه خودش را وصف کرده، وصف نشود. کجا وصف شود آنکه حواس از درکش عاجز است، و تصورات به کنه او پي نبرند، و در ديده‏ها نگنجد؟ او با همه نزديکي‏اش دور است و با همه دوري‏اش نزديک. کيفيت و چگونگي را پديد کرده، بدون اينکه خود کيفيت و چگونگي داشته باشد. مکان را آفريده بدون اينکه خود مکاني داشته باشد. او از چگونگي و مکان برکنار است. يگانه‏ي يکتاست، شکوهش بزرگ و نامهايش پاکيزه است.  
 اثر بخش خداست، نه روزگار
لا تعد و لا تجعل للأيام صنعا في حکم الله. [تحف العقول، ص 483. ] .
از حد خود تجاوز نکن و براي روزگار هيچ اثري در حکم خدا قرار نده.   
نتيجه‏ي بي‏اعتنايي به مکر خدا
من أمن مکر الله و أليم أخذه، تکبر حتي يحل به قضاؤه و نافذ أمره، و من کان علي بينة من ربه هانت عليه مصائب الدنيا و لو قرض و نشر. [همان، ص 483] .
هر که از مکر خدا و مؤاخذه‏ي دردناکش آسوده زيد، تکبر پيشه کند تا قضاي خدا و امر نافذش او را فراگيرد، و هر که بر طريق خداپرستي، محکم و استوار باشد، مصائب دنيا بر وي سبک آيد و اگر چه مقراض شود و ريز ريز گردد.
 تقيه
لو قلت ان تارک التقية کتارک الصلوة لکنت صادقا. [همان، ص 483.  ] .
اگر بگويم کسي که تقيه را ترک کند مانند کسي است که نماز را ترک کرده، هر آينه راست گفته‏ام.
 شکر و شاکر
الشاکر أسعد بالشکر منه بالنعمة التي أوجبت الشکر لأن النعم متاع و الشکر نعم و عقبي. [تحف العقول، ص 483.] .
شخص شکرگزار، به سبب شکر، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتي که باعث شکر او شده است؛ زيرا نعمت‏ها کالاي دنيايند ولي شکر، هم نعمت دنياست و هم نعمت آخرت.
 دنيا جايگاه آزمايش
ان الله جعل الدنيا دار بلوي و الآخرة دار عقبي و جعل بلوي الدنيا لثواب الآخرة سببا و ثواب الآخرة من بلوي الدنيا عوضا. [همان، ص 483] .
همانا که خداوند دنيا را سراي امتحان و آزمايش ساخته و آخرت را سراي رسيدگي قرار داده است، و بلاي دنيا را وسيله‏ي ثواب آخرت، و ثواب آخرت را عوض بلاي دنيا قرار داده است.
ستمکار بردبار
ان الظالم الحالم يکاد أن يعفي عليه بحلمه. و ان المحق السفيه يکاد أن يطفي‏ء نور حقه بسفهه. [همان، ص 483.] .
به راستي ستمکار بردبار، بسا که به وسيله‏ي حلم و بردباري خود از ستمش گذشت شود، و حقدار نابخرد بسا که به سفاهت خود نور حق خويش را خاموش گرداند.
 آدم بي‏شخصيت
من هانت عليه نفسه فلا تأمن شره. [تحف العقول، ص 483.] .
هر که خود را سبک شمارد از گزند او ايمن مباش.   
 دنيا جايگاه سود و زيان
ألدنيا سوق ربح فيها قوم و خسر آخرون. [همان، ص 483.] .
دنيا بازاري است که گروهي در آن سود برند و دسته‏اي زيان ببينند.
 حسد و خودخواهي
ألحسد ماحق الحسنات، و الزهو جالب المقت، و العجب صارف عن طلب العلم وداع الي الغمط و الجهل، و البخل أذم الأخلاق و الطمع سجية سيئة. [مسند الامام الهادي، ص 302.] .
حسد، نيکويي‏ها را نابود سازد، و دروغ، دشمني آورد، و خودپسندي، مانع از طلب دانش و خواهنده‏ي خواري و جهل گردد، و بخل، ناپسنديده‏ترين خلق و خوي است، و طمع، خصلتي ناروا و ناشايست است.
پرهيز از تملق
قال أبوالحسن الثالث عليه‏السلام لرجل و قد أکثر من افراط الثناء عليه: أقبل علي شأنک، فان کثرة الملق يهجم علي الظنة و اذا حللت من أخيک في محل الثقة، فاعدل عن الملق الي حسن النية. [مسند الامام الهادي، ص 302.] .
امام هادي عليه‏السلام به کسي که در ستايش از ايشان افراط کرده بود فرمودند:
از اين کار خودداري کن که مدح و ثناي بسيار، بدگماني به بار مي‏آورد و اگر اعتماد برادر مؤمنت از تو سلب شد از تملق او دست بردار و حسن نيت نشان ده.   
 جايگاه حسن ظن و سوء ظن
اذا کان زمان العدل فيه أغلب من الجور فحرام أن يظن بأحد سوء حتي يعلم ذلک منه، و اذا کان الجور أغلب فيه من العدل فليس لأحد أن يظن بأحد خيرا ما لم يعلم ذلک منه. [همان، ص 304.] .
هر گاه در زمانه‏اي عدل بيش از ظلم رايج باشد، بدگماني به ديگري حرام است، مگر آن که [آدمي] بدي از کسي ببيند. و هر گاه در زمانه‏اي ظلم بيش از عدل باشد، تا وقتي که [آدمي] خيري از کسي نبيند، نبايد به او خوشبين باشد.
بهتر از نيکي و زيباتر از زيبايي
خير من الخير فاعله، و أجمل من الجميل قائله، و أرجح من العلم حامله، و شر من الشر جالبه، و أهول من الهول راکبه. [مسند الامام الهادي، ص 304.] .
بهتر از نيکي، نيکوکار است، و زيباتر از زيبايي، گوينده‏ي آن است، و برتر از علم، حامل آن است، و بدتر از بدي، عامل آن است، و وحشتناک‏تر از وحشت، آورنده‏ي آن است.
توقع بيجا
لا تطلب الصفا ممن کدرت عليه، و لا الوفاء لمن غدرت به، و لا النصح ممن صرفت سوء ظنک اليه، فانما قلب غيرک کقلبک له. [همان، ص 305]  
از کسي که بر او خشم گرفته‏اي، صفا و صميميت مخواه، و از کسي که به وي خيانت کرده‏اي وفا مطلب، و از کسي که به او بدبين شده‏اي انتظار خيرخواهي نداشته باش، که دل ديگران براي تو همچون دل تو براي آنهاست.
 برداشت نيکو از نعمت‏ها
ألقوا النعم بحسن مجاورتها و التمسوا الزيادة فيها بالشکر عليها، واعلموا أن النفس أقبل شي‏ء لما أعطيت و أمنع شي‏ء لما منعت. [همان، ص 305.] .
نعمت‏ها را با برداشت خوب از آنها به ديگران ارائه دهيد و با شکرگزاري افزون کنيد، و بدانيد که نفس آدمي رو آورنده‏ترين چيز است به آنچه به او بدهي، و بازدارنده‏ترين چيز است از آنچه که از او بازداري.
خشم به زيردستان
ألغضب علي من تملک لؤم. [مسند الامام الهادي، ص 304.] .
خشم بر زيردستان از پستي است.  

▪ علی ابن ابیطالب : سخنان شما سنگهای سخت را نرم می كند

▪ علی ابن ابیطالب : در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند .

▪ علی ابن ابیطالب : دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد

▪ علی ابن ابیطالب : کسی که بر مرکب شکیبایی سوار شود به پیروزی نهایی دست می يابد

▪ علی ابن ابیطالب : حاجت محتاج را به تاخیر نینداز زیرا نمی دانی از اینکه فردا برای تو چه پیش خواهد آمد

▪ علی ابن ابیطالب : حق سنگین است اما گوارا ، باطل سبک است، اما در کام چون سنگی خارا

▪ علی ابن ابیطالب : دوست مومن عقل است ، یاورش، علم ، پدرش مدارا و برادرش ، نرمش

▪ علی ابن ابیطالب : علم خویش را به جهل و یقین خود را به شک مبدل نکنید، آنگاه که به علم رسیدید عمل کنید و آنگاه که به یقین دست یافتید ،اقدام نمایید.

▪ علی ابن ابیطالب : گیتی برای تو شیواترین پندآموز است اگر پندپذیر باشی

▪ علی ابن ابیطالب : بپرهیز از انجام کاری که اگر فاش شود انجام دهنده را خوار و خفیف سازد

▪ علی ابن ابیطالب : بهترین شیوه صداقت وفای به عهد است

▪ علی ابن ابیطالب : هیچ ارثی مانند ادب و اخلاق پر ارج و گرانمایه نیست

▪ علی ابن ابیطالب : بهترین شیوه عدل ، یاری مظلوم است

▪ علی ابن ابیطالب : مربی لایق کسی است که از غریزه عشق به کمال و ترقی خواهی کودک استفاده كند

▪ علی ابن ابیطالب : بوسیدن فرزند ، رحمت و محبت است.

▪ علی ابن ابیطالب : حق بگویید تا به حق معروف شوید،حق را به کار ببندید تا از اهل حق باشید

▪ علی ابن ابیطالب : آنچه را نمی دانی مگو ، بلکه هر آنچه را که می دانی نیز اظهار مكن

▪ علی ابن ابیطالب : پیش از این که نسبت به کاری تصمیم بگیری مشورت کن ، و قبل از این که وارد عمل شوی ، فکر كن

▪ علی ابن ابیطالب : اطمینان را با امیدواری مبادله نكن

▪ علی ابن ابیطالب : همانا پاداش دانشمند از شخص روزه دار و شب زنده دارکه در راه خدا جهاد می کند بیشتر است

▪ علی ابن ابیطالب : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد

▪ علی ابن ابیطالب : بزرگترین نادانی ها برای بشر عدم شناخت خود است

▪ علی ابن ابیطالب : برای مردم آن را بخواه که برای خود می خواهی و با دیگران طوری رفتار کن که مایلی درباره ات آنچنان کنند.

حدیث فضیلت روز عرفه
امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود:
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».[1]
 امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.[2
از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟

حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».[3]
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
«خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمی‌کند».[4]
«در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود».[5]
«هنگامی که مردم در عرفات وقوف می‌کنند و حاجت‌های خود را با گریه و زاری درخواست می‌کنند، خداوند نزد فرشتگان به این مردم افتخار می‌کند و به فرشتگان خطاب می‌کند: آیا نمی‌بینید که بندگان من از راه‌های دور و غبارآلود به‌سوی من آمده‌اند و مالشان را در راه من خرج کرده‌اند و بدن‌ها را خسته کرده‌اند؟ به عزت و جلالم سوگند! گناهکارانشان را به نیکوکارانشان می‌بخشم و آنها را از گناه پاک می‌کنم، مانند روزی که از مادر متولد شده‌اند».[6]
«آنگاه که در عرفات وقوف کنى، چنانچه گناهانت به تعداد شن‌های شنزار یا ستارگان آسمان یا قطره‌های باران باشد، خداوند آنها را خواهد بخشید».[7]
نقل است از رسول خدا(ص) پرسیدند:‌

چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ‌تر است؟ حضرت فرمود: «کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است».[8]
امام سجاد(ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود: «وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنى، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».[9]
امام باقر(ع) فرمود: «هیچ‌کس (چه نیکوکار و چه بدکار) در عرفات وقوف نمی‌کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می‌کند».[10]
پی نوشت ها:
[1]. اصول کافى، ج 4، ص 224.
[2]. همان، ج 96، ص 259.
[3]. همان، ج 74، ص 402.
[4]. جبل الرحمة، جدای از کوه‌های اطراف خود، در سرزمین عرفات قرار دارد. رسول اکرم(ص) برتخته سنگی از این کوه ایستاد و خطبه معروف عرفات را ایراد کرد. همچنین، سالار شهیدان امام حسین(ع) دعای بلند روز عرفه را در دامنه این کوه خواند.
[5]. نک: مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه.
[6]. آیت‌الله جوادی آملى، صهبای حج، ص 415.
[7]. کافى، ج 4، ص 316؛ علل الشرایع، ج 2، ص 436.
[8]. سنن الکبرى، ج 5، ص 192.
[9]. جعفریات، ج 114، ص 415.
[10]. تنبیه الغافلین، ص 489.