دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره

صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عالم ، همه خاک کربلا بایدمان / پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان

تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید / همواره حسین ، مقتدا بایدمان

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

محرم آمد و دلها غمین شد / غم و عشق وبلا با هم اجین شد

حسین آماده بهر جانفشانی است / دوباره فاطمه قلبش حزین شد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ضریح تو داره عطر گل یاس / نوازش های دستت میشه احساس
کی میدونه آقا پر میشه شاید / شبا سقا خونه ات با مشک عباس

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جانـت بـه کــویــر تفتــه دریـا بخشید / هفتاد و دو گل ، به متن صحرا بخشید
بـــا جلـــوه ی کــربـلای عـاشـورایی / خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشید

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

پیراهنی از زخم، به تن دوخته است / این رسم، ز حضرت غم آموخته است
ای سـرو تمــاشاییِ ایــمان، عبـاس! / دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چشمان زمین دوباره تر خواهد شد / ماه از سر شب بدون سر خواهد شد

تاریخ دوباره به خودش می لرزد / شق القمری بزرگتر خواهد شد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

این نیزه مرا به عشقتان میدوزد / در عمق وجود شعله می افروزد
امسال اگرچه در زمستانم باز / از بردن اسم تو لبم می سوزد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

فریاد حسین را شنیدیم همه / از کوفه به سوی او دویدیم همه
رفتیم به کربلا ولی برگشتیم / از شمر امان نامه خریدیم همه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

محرم در حریم کربلاتندیس شد / محرم همره نام حسین تقدیس شد
محرم با حسین اشک است وخون / محرم با حسین دشت جنون

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خود را چو ز نسل نور می نامیدند / رفتند و به کوی دوست آرامیدند
سیراب شدند زآن که در اوج عطش / آن حادثه را به شوق آشامیدند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دو دیده اشک، باران است ، محرم / ز سوگ ، جمله یاران است ، محرم
جهان می بارد ، اشک ، داغ یاران / ز ظلم ، نابکاران است ، محرم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

محرم باز هم نوبت توست / که بگشایی تمام خاطراتت
ز ایامی که در آن بود شیون / گهی نالیدن و گه سر بریدن

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تـا هست جهــان شـور محــرم باقیست / این جلوه ی جان در همه عالـم باقیست
ازنـالـه ی نـیـنــوای یـاران حسـیـن / همواره به لب زمـزمه ی غم باقیست