ستاد نیروهای هوایی عراق که از ابتدای جنگ با برتری هوایی ایران روبرو شده بود و قریب الوقوع بودن شکستن حصار آبادان را پیش بینی کرد، جهت حفاظت از هواپیمای استراتژیک، میگ میراژ و توپولوف عراقی از گزند بمباران های هوایی و مصون ماندن آن ها تا موقع شروع حمله ایران، تصمیم می گیرد آن ها را به سه پایگاه بسیار دور افتاده در نزدیکی مرز اردن منتقل کنند. در مقابل ستاد نیروهای هوایی ایران نیز طرح بمباران این سه پایگاه را که به نام پایگاه های اچ – ۳ موسومند مطرح می نماید. در پی آن در سحرگاه ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ هشت فروند جنگنده بمب افکن فانتوم از پایگاه سوم شکاری جهت حمله به اچ – ۳ به پرواز درمی آیند.