سال 1324 در روستاي (خشکدره) درشهرستان بانه به دنيا آمد . به علت فقر مالي و عدم برخورداري از امکانات زندگي موفق نشد به مدرسه برود ومجبور شد در کنار پدر به کار هاي کشاورزي و دامداري مشغول شود .در سال 1344 ازدواج کرد که ثمره اين پيوند پنج فرزند ،دو دختر و سه پسر مي باشد.
تا چند ماه بعد از ازدواج در روستاي خود ماند ،اما بعد از اينکه تشکيل خانواده داد به شهرستان بانه مهاجرت کرد و به کارگري پرداخت .در آنجا بود که با تفکرات امام خميني (ره) آشنا گرديد و وارد مبارزات با رژيم خائن پهلوي شد. ا و به جمع عاشقان حضرت امام (ره)پيوست .در پي پيروزي شکوهمندانه انقلاب اسلامي و تشکيل سازمان پيشمرگان مسلمان کرد؛ شاخه بانه، جزواولين افرادي بود که به عضويت آن سازمان در آمد .در سال 1359 به گروه ضربت راه يافت و در اولين پاکسازي منطقه بانه و سر دشت شرکت کرد .بعد از مدتي فرمانده گرو هان شد .در سال 1363 جانشيني گردان حضرت رسول (ص)سپاه بانه را پذيرفت و به دنبال لياقت و شايستگي بسياري که از خود نشان داد به عنوان فرمانده آن گردان انتخاب شد .در تاريخ 28/12/1364 ماموريت يافت که به روستاهاي اطراف بانه برود و آنها را مورد گشت و شناسايي قرار دهد .او نيرو هاي تحت امر خود راآماده کرد و صبح هنگام به راه افتاد .آنها وقتي که به مکاني در نزديکي روستاي (سالو ک) بانه رسيدند مورد حمله ي نيرو هاي ضد انقلاب قرارگرفتند. نيروهاي ضدانقلاب از پشت درختان و گياهان انبوه به آنها حمله کردند و آنها رادر محاصره قرار دادند .شهيد سليمانپور هنگامي که اوضاع رابحراني ديد به تقويت روحيه بچه ها پرداخت و دستور داد که حالت دفاعي خود را همچنان حفظ کنند.در اين هنگام شهيد سليمانپور همراه چند نفر از همرزمان خود به سوي يکي از ارتفا عات اطراف که از نظر نظامي موقعيت خاصي داشت رفت تا با شکست ضد انقلاب راهي براي نجات نيروهاي خود ازمحاصره پيدا کند اما در ميان راه مورد اصابت تير نيرو هاي ضد انقلاب قرار گرفت و به شهادت رسيد .پيکر مطهر شهيد سليمانپور يک روز در آنجا ماند . فرداي آن روز نيرو هاي خودي به آنجا حمله کردند و بعد از پاکسازي منطقه ،جنازه شهيد سليمانپور را به شهرستان بانه انتقال دادند .نيرو هاي ضد انقلاب وقتي که جنازه او را شناسايي نمودند،آن را با سر نيزه تکه تکه کردند . مزار مطهر شهيد در گلزار شهداي شهرستان بانه مي باشد
شهيد علي سليمانپور چهره اي شکسته و رنجور داشت ؛رنجوري چهره او نشان مي داد که در نهايت فقر و محروميت ناشي از سياستهاي غلط شاهنشاهي رشد کرده است . زندگي سر شار از ملالت روستايي شخصيت خاصي به او بخشيده بود.آنچنان محبوب و دوست داشتني بود که وقتي عصباني هم مي شد هيچ کس حرفهاي او رابه دل نمي گرفت . او فقط يک فرمانده نظامي نبود .بلکه يک آمر به معروف هم به شمار مي رفت .روي مسائل ديني بسيار تاکيد داشت ؛در سخت ترين شرايط حتي در بطن در گيري ها هم نماز اول وقت خود را مي خواند . در بعضي عمليات با زبان روزه شرکت مي کرد .اگر از بقيه خصايص او چشم بپوشيم حتما بايد شجاعت را بگوييم ؛شجاعت و صلابت شهيد سليمانپور مثال زدني بود . به محض اينکه اسمي از در گيري برده مي شد، اواولين نفري بود که آماده مي شد . در جنگهاي چريکي مهارت خاصي داشت . در سخت ترين و
خطر ناک ترين موقعيت ها عقب نشيني نمي کرد و بر مقاومتش مي افزود تا اينکه حلقه محاصره را مي شکست و نيرو هاي دشمن را فراري مي داد .او در در گيريها تا آخرين گلوله مي جنگيد .شهيد سليمانپور در تمام در گيري ها به عنوان يک فر مانده لايق به کليه نيرو هاي خود سر مي زد و براي آنها مهمات و ساير وسايل مورد نيازرا مي برد .به دليل مهارت و تدابير خاص جنگي ؛وجود او در سپاه بسيار حايز اهميت بود . با حرکت هاي رو به جلو و جابه جايي سريع خود روحيه بچه ها راتقويت مي کرد . بيش از اندازه ساده و خاکي بود .با نيرو هاي خود غذا مي خورد و هيچ گاه خود رااز آنها جدا نمي دانست.
منبع:"اسوه هاي استقامت" نشر شاهد،1386-تهران