رزمندگان اسلام به خصوص سرداران شهید ما، اکثر انسانهای پاک و با لیاقتی بودند که در جبهه های جنگ که به فرموده رهبر بزرگوارمان حضرت امام راحل، دانشگاه انسان سازی است، ساخته شدند. جوهره وجودی آنان قابلیت داشت و در محیط جبهه از قوه به فعل در آمد و ساخته شدند.
ولی علی محمد اربابی علاوه برآنکه انسانی پاک و با لیاقت بود، قبل از جنگ و حضور در جبهه، خود را ساخته بود، به همین دلیل نهال وجودش در جبهه به ثمر نشست و توانست مسوولیتهای مختلفی را که در طول جنگ بر عهده اش می گذاشتم، به خوبی انجام دهد. گرچه در ابتدا سعی می کرد از پذیرش آن طفره رود.
اربابی می گفت:این مسوولیت را به فرد با کفایت تری واگذار نمایید، بنده هم در خدمتش هستم و هر کمکی از دستم بر آید، انجام می دهم. ولی با کفایت تر از خودش کسی نبود. وجودش آنچنان مایه برکت بود که هر جا بود و هر مسوولیتی بر عهده اش بود، به خوبی از عهده آن بر می آمد چون خود را در مقابل خدا مسوول و جوابگو می دید.
او خیلی زود با جمع هماهنگ می شد و قابلیت های فراوانش را به سرعت بروز می داد. هر گاه کار تخصصی برعهده اش می گذاشتم، یکی-دو روز بعد، چنان روحیه و استعدادی از خود نشان می داد که گویی استادترین فرد در این فن است.
منبع: احمدی، جانمراد؛ (1385)، ما اهل اینجا نیستیم؛ مجموعه ای از خاطرات و سخنرانی های سردار سرلشکر پاسدار شهید احمد کاظمی، شهرستان نجف آباد (اصفهان)، مؤسسه حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و لشکر 8 زرهی نجف اشرف و گنگره سرداران و 2500 شهید شهرستان نجف آباد، چاپ دوم.