بعد از عملیات والفجر چهار از دیدگاه سنندج قصد حرکت به کرمانشاه و نهایتا تهران را داشتیم. ساعت سه بامداد می خواستیم حرکت کنیم. موقع سوار شدن متوجه شدیم شهید اربابی در جمع ما نیست.
متحیر شدم که کجا رفته است؟ کمی منتظر ماندم، نیامد. به دنبالش گشتم، از بقیه همراهان سراغش را گرفتم. کسی اربابی را ندیده بود. با خود گفتم:نصف شبی مگر چه کار مهمی داشته که رفته است؟
کنار دیدگاه چند درخت سرو بود، دیدم سرو قامتی پشت یکی از درختان ایستاده و غرق در عبادت و مشغول خواندن نماز شب است. صدای «العفو، العفو»های دلنشینش چنان مجذوبم کرد که مدتی بی حرکت استاده تماشایش کردم. زیباتر از گل، خوش اندام تر از سرو و خوش لهجه تر از بلبل!زمزمه های عاشقانه اش گوش هر کس را نوازش می داد.

یک درخت گل اندر میان خانه ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پستند

منبع: احمدی، جانمراد؛ (1385)، ما اهل اینجا نیستیم؛ مجموعه ای از خاطرات و سخنرانی های سردار سرلشکر پاسدار شهید احمد کاظمی، شهرستان نجف آباد (اصفهان)، مؤسسه حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و لشکر 8 زرهی نجف اشرف و گنگره سرداران و 2500 شهید شهرستان نجف آباد، چاپ دوم.