عابدين، فرزند علي اكبر و معصومه خانم در روز دوم اردبيهشت ماه سال 1333 در شهر مرزي قصر شيرين در خانواده عباسي پا به عرصه وجود گذاشت. عابدين فرزند دوم خانواده بود. خانواده اي كه خداوند در سالهاي بعد چهار فرزند ديگر نيز به اعضاي آن عطا فرمود.
دوران كودكي عابدين با بازي هاي كودكانه و در كنار پدر و مادر و برادر و خواهرانش درشهر قصر شيرين گذشت، او تحصيلات شش ساله ابتدايي را در همان شهر گذراند و تحصيلات متوسطه را در رشته طبيعي ادامه داد.
عابدين در دوره نوجواني وجواني علاقه زيادي به مطالعه و ورزش بوكس داشت. او از دوران دبيرستان به دليل ارتباط با معلم رياضي خود كه فردي آگاه و آشنا به مسايل اجتماعي و سياسي بود كم كم نسبت به محيط پيرامون خود آگاهي بيشتري كسب كرد و به صحنه فعاليت هاي انقلابي كشيده شد و مبارزه خود را با رژيم پهلوي آغاز كرد.
عابدين ديپلم خود را در رشته طبيعي گرفت و در همين دوران بود كه به دليل فعاليت هاي زياد مذهبي و سياسي در سال 1352 از سوي مأموران ساواك دستگير و زنداني شد. او هشت ماه شكنجه و زندان ساواك را تحمل نمود، اما از راهي كه انتخاب كرده بود، بازنگشت.
سال 1353، سال دوره خدمت سربازي عابدين بود. او براي انجام خدمت به شهر اصفهان رفت و پس از آن به منطقه عجب شير اعزام گشت و تا پايان خدمت در اين منطقه سربازي خود را گذراند.
عابدين دوست داشت در امتحانات انستيتو تكنولوژي كرمانشاه و در رشته مكانيك شركت كند و به تحصيل در اين رشته ادامه دهد، اما اين خواسته او بر آورده نشد و تقدير او چنين بودكه در سال 1355 به تشكيل خانواده بپردازد. او با اعتقاد به احكام شرعي به ويژه رعايت حجاب واخلاق اسلامي، همسر مورد علاقه خويش را انتخاب كرد و پس از خواستگاري، مراسم عقد آنها در سال 1355 برگزار گشت. عابدين چون مشغول كار نشده بود ازدواجش را به تأخير انداخت و پس از استخدام در وزارت كشاورزي در سال 1356، پس از يكسال از زمان عقد، مراسم ازدواج آنها برگزار شد و زندگي مشترك و جديد عابدين و همسرش در كمال صميميت و سادگي آغاز گشت. يادگار زندگي مشترك عابدين تنها فرزند او بود كه نامش را رضا نهاد.
سال 1356 در نيمه دوم خود، حوادث انقلابي بسياري را در پي داشت. توهين روزنامه اطلاعات آن زمان به حضرت امام خميني (ره)، خشم مردم انقلابي و مقلدان حضرت امام (ره) و روحانيون قم و سراسر كشور را برانگيخت.
مردم شهر قم به پا خاسته و به اين رفتار رژيم پهلوي اعتراض كردند اما اعتراض آنها با آتش سلاح و كشتار تعداد زيادي از مردم بي گناه پاسخ داده شد. به دنبال آن تبريز به پا خاست و شهرهاي ديگر نيز يكي پس از ديگري به قيام برخاسته و چرخ انقلاب با سرعت بسيار حوادث انقلاب اسلامي را يكي پس از ديگري پشت سر نهاد.
عابدين نيز در برپايي تظاهرات و راهپيمايي ها فعالانه مي كوشيد. او با قم ارتباط داشت و به همراه دوستان مبارزش اعلاميه هاي حضرت امام (ره) كه از نجف و پاريس مي رسيد را چاپ و تكثير نموده و در بين مردم و در ميان تظاهرات و راهپيمايي ها پخش مي كردند.
با شدت يافتن فعاليت هاي انقلابي و مبارزات عابدين عليه رژيم پهلوي، ساواك به دليل شناخت و سابقه اي كه از عابدين داشت او را تحت نظر قرارداد و در ماه مبارك رمضان سال 1357 وي را بار ديگر دستگير و زنداني كرد.
همسر عابدين در مورد نحوه دستگيري او مي گويد:
« ماه رمضان سال 1357 نزديك اذان صبح مأموران ساواك به خانه ما مراجعه كردند و سراغ عابدين را گرفتند، من كه فكر مي كردم آنها از همكاران او هستند به آنها گفتم كه او در مسجد است. بعد از رفتن آنها پدر عابدين كه مأموران ساواك را شناخته بود به خانه آمد و گفت كه آنها مأموران ساواك بودند. عابدين در خانه مجلات مكتب اسلام، اعلاميه هاي امام خميني (ره) كتاب هاي مرحوم جلال آل احمد، دكتر شريعتي و چيزهاي ديگري داشت كه به محض رفتن مأموران، فوري تمام آنها را جابجا كرديم و به خانه يكي از بستگان در خارج از شهر قصر شيرين منتقل و مخفي كرديم. مأموران پس از دستگيري عابدين به خانه آمدند و هر چه جست و جو كردند چيزي به عنوان مدرك نيافتند. نزديك دو ماه از عابدين خبري نداشتيم تا اينكه حجت الاسلام غروي، امام جماعت قصر شيرين كه با عابدين ارتباط داشت به شهرباني مراجعه كرد و خواستار آزادي او شد.
آنها نيز چون مدرك محكي از عابدين نداشتند با وساطت حجت الاسلام غروي، عابدين را آزاد كردند، اما او را خيلي شكنجه كرده بودند. آنها عليرغم ماه مبارك رمضان، عابدين را به زور غذا مي دادند. من نيز در آن موقعيت شرايط بسيار بدي داشتم. فرزندم كوچك بود. فارغ التحصيل نشده بودم. امتحان داشتم به ناچار امتحاناتم را به شهريور موكول كردم.»
پس از مدتي عابدين براي بار سوم در اويل دي ماه سال 1357 دستگير و زنداني شد كه مجدداً با وساطت حجت الاسلام غروي پس از 48 ساعت آزاد گشت. دامنه اعتراضات مردم به رژيم پهلوي بسيار بالا گرفته بود. روز به روز درگيري ها و تظاهرات خياباني مردم بيشتر مي شد و اين مخالفت ها و اراده مبارزان و انقلابيون در پيگيري اهداف انقلاب اسلامي، محمد رضا پهلوي، آخرين شاه ايران را در روز 26 دي ماه سال 1357 مجبور به فرار ازكشور ساخت. پس از فرار شاه، حضرت امام خميني (ره) رهبر انقلاب اسلامي پس از پانزده سال تبعيد به آغوش ملت بازگشت و با رهبري او و فداكاري هاي مردم و به بركت خون شهيدان انقلاب اسلامي، انقلاب ملت ايران در روز 22 بهمن ماه سال 1357 به پيروزي رسيد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي عابدين به كمك دوستان و افراد انقلابي شهر، كميته هاي انقلاب اسلامي شهر قصر شيرين را تشكيل دادند و به پاسداري از نهضت اسلامي پرداختند. هنگامي كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شكل گرفت، عابدين به صورت افتخاري با سپاه پاسداران قصر شيرين همكاري كرد و مسئوليت برقراري امنيت مرزي در شهر خسروي نيز به او سپرده شد.
عابدين پس از مدتي به دليل سابقه استخدام و فعاليت در اداره كشاورزي قصر شيرين، به عنوان مسئول اداره كشاورزي خسروي منصوب گشت.
همسر عابدين درباره شرايط زندگي مشترك خود در اين دوران مي گويد:
« از طرف اداره كشاورزي خانه سازماني بزرگي در شهر خسروي در اختيار ما گذاشتند و ما از قصر شيرين به مرز خسروي نقل مكان كرديم و حدود هشت ماه در آنجا زندگي كرديم»
وي درباره شخصيت وخصوصيات عابدين در زندگي مي افزايد:
« در طول مدت زندگي، مهرباني و محبت عابدين بي نظير بود. او احساس مسئوليت خاصي در برابر خواهران و برادران من داشت. در مدتي كه در خسروي زندگي مي كرديم عابدين نمي گذاشت من و خانواده ام نگران دوري از هم باشيم. سال 1358 پس از شهادت آيه الله مطهري، عابدين پاركينگ بزرگي را كه در كنار خانه بود را به كتابخانه عمومي اختصاص داد و نام آن را كتابخانه شهيد مطهري گذاشت.»
در سالهاي 1358 و 1359 درگيري هايي در نقاط مرزي آغاز شده بود و عابدين به صورت مستمر در اين درگيري ها كه منجر به زد و خورد مي شد نيز شركت داشت.
سال 1359 تعداد زيادي از ايرانيان از كشور عراق اخراج شدند. براي رسيدگي به وضع آنها، عابدين به عنوان سرپرست امور رانده شدگان كه از راه مرز خسروي وارد كشور مي شدند، منصوب گشت.
روز 21 فروردين ماه سال 1359 تعدادي خبرنگار از روزنامه اطلاعات براي تهيه گزارش درباره درگيري هاي مرزي به خسروي وارد شدند. عابدين آنها را به صورت ميهمان به خانه خويش برد. خبرنگاران دو روز ميهمان عابدين بودند.
همسر عابدين مي گويد:
« صبح روز 23 فروردين ماه سال 1359 عابدين به من گفت، براي بدرقه خبرنگاران مي روم و از آنجا به اداره كشاورزي خواهم رفت كه ببينم چه خبر است و بعد بر مي گردم، اصلاً فكر نمي كردم اين آخرين ديدار ما باشد. فصل بهار بود. بعد از ظهر مادرم به خانه ما آمد. او براي عابدين باقلا پخته بود. او باقلا پخته را خيلي دوست داشت. »
خبرنگاران براي تهيه آخرين گزارش هاي خود با بالگرد به پرواز در آمدند و عابدين همراه فرمانده سپاه پاسداران با خودرو آهو استيشن در حالي كه آذوقه و مهمات به همراه داشتند عازم منطقه شدند. مأموريت آنها به خوبي انجام شد و آنها به سمت شهر خسروي بازگشتند اما در مسير برگشت خودروي آنها به مين ضد تانك برخورد كرد وانفجاري مهيب خودرو و سرنشينان آن را در ميان خود گرفت. فرمانده سپاه پاسداران به شدت مجروح گشت و عابدين در همان انفجار جان به جان آفرين تسليم كرد. شهيد عابدين عباسي پس از يك عمر مبارزه و فعاليت انقلابي در تلاش و جهاد با دشمن به شهادت رسيد.
روز تشييع پيكر شهيد عابدين عباسي، شهر قصر شيرين يكپارچه سوز و اشك بود. جمعيت بي شماري پيكرآن شهيد را مشايعت مي كرد و با حضور فرماندهان و مسئولين شهر و سركار خانم دباغ كه از چهره هاي سرشناس انقلاب اسلامي بود، مراسم تدفين انجام و پيكر پاك شهيد عابدين عباسي در قصر شيرين به آغوش خاك سپرده شد. اما نام و ياد او همواره در شهر قصر شيرين و تاريخ جهاد و مقاومت ملت ايران باقي ماند.