بايد مظلوميتها و ايمانها و شجاعتها و صداقتها را ثبت كنيم. آيا حديث خونين شهيدان را كسي توانائي بيان كردن دارد ؟ كاغذ و قلم عاجز است از انعكاس زندگي يك پاسدار شهيد ؛شهيداني كه زندگيشان عينيت بخش كلام "ان الحيوه عقيده و الجهاد" است .
آري مطالعه زندگي و وصيت نامه شهداء و صالحين مي تواند اثري جانبخش و روح افزا در روان ما انسانهاي خاكي داشته باشد. در سال 41 فرزندي ديده به جهان گشوده كه نامش را غلامحسين نهادند و اين اولين نداي حق بود كه در گوش او طنين انداز بود هر چند آوازه حق در ظاهر خفه شده بود .
ولي در بطن جامعه خانواده هاي مسلمان با اذان و تكبير به فرزندشان صراط مستقيم را نشان مي دادند . كشور شيعي در ظلم و فساد رژيم پهلوي مي سوخت و خانواده هاي مسلمان در اين سوز داغدار بودند ، ولي مسلمين بي صاحب نبودند در حوزه علميه قم مردي از سلاله پيامبر ( ص ) و فرزندي از زهراء اطهر ( س ) به فريادرسي محرومين و مستضعفين شتافته و در پي ريزي قيام عليه ظلم استبداد بود . غلامحسين نيز در دامن پدر و مادري تربيت مي يافت كه عطر بوي حسيني در خانواده اشان آكنده بود واز کودکي در دنيايي ازمعنويت , قرآن ، احكام ، عشق به نهضت خونين ابا عبدالله حسين ( ع و همچنين روحانيت متعهد پرورش يافت .
سال 1341 ه ش به دنيا آمد.زادگاهش ,تبريز در شمال غرب ايران بود.
هنوز تحصيل را آغاز نكرده بود كه در مكتب خانه صفا درس اصول عقايد و قواعدقرآني را با رتبه اي عالي پشت سر گذاشت .اودر اين دوران به صورت كامل و صحيح تمامي آيات سوره هاي قرآن راقرائت مي کرد .
در سال 1348 تحصيلات ابتدايي را در دبستان ممتاز آغاز نمود و در سال 1352 وارد مدرسه راهنمايي فيوضات(سابق) شد . تيزهوشي و ممتازي او موجب شده بود كه بارها از سوي دبيران آن مدارس مورد تشويق قرار گيرد .
به خاطر جو ناسالم مدارس و نگراني پدر از كشيده شدنش به انحرافات و تأثير ات مخرب فضاي فساد انگيز وناسالم دوره حکومت پهلوي ؛ مانع تحصيل او شد.
اصرار اقوام و آشنايان بر ادامه تحصيل ايشان در دبيرستان به خاطر داشتن نمرات عالي پدر گراميش ا از تصميمش منصرف نکرد.
سال 1355 از نعمت مادر محروم شد ولي فراق مادر در روحيه معنوي و انقلابي او تأثيري نداشت . مصمم تر از گذشته به راهش با عزمي راسخ و فولادين ادامه داد .
همراه پدر خود در سال 1355 وارد كسب و كار بازار شد و در مغازه پدرش مشغول كار گرديد تا در تأمين مايحتاج خانواده تلاش و كوشش نمايد . او همزمان با كار در محافل معنوي و هيأت حسيني حضور مي يافت . با شدت گرفتن حركتهاي انقلابي مردم از هيچ کوششي دريغ نمي ورزيد . در تمام صحنه ها حضور داشت.
در بحبوحه انقلاب اودر تعطيلي بازار تبريزو تشكيل گروه هاي مخفي براي مبارزه با حکومت خائن وفاسد شاه ,نقش زيادي داشت .
با پيروزي انقلاب اسلامي همراه ديگر جوانان از اولين نفراتي بودند كه در مساجد حضور يافته و در تشكيل پايگاهاي مقاومت نقش مؤثري را ايفا نمود .
پايگاهي که او موسس آن بود به نام شهداي بدر به يادگار مانده است .او در فعاليتهاي فرهنگي و نظامي پايگاه و مسجد محل فعالانه شركت مي كرد .
باپيام تاريخي حضرت امام ( رض ) براي تشكيل ارتش بيست ميليوني و اينكه مملكت اسلامي بايد همه اش نظامي باشد با رها ساختن مغازه اي كه توسط پدر در اختيارش گذاشته شده بود , بر خود تكليف دانست كه در بسيج ثبت نام نموده و با فراگيري فنون نظامي لبيك گوي امام و رهبر عزيزش باشد .
به اولين آموزشهاي ده روزه بسيجيان در پادگان سيد الشهداء ( ع ) ( خاصابان ) درزمستان سال 1359 اعزام شد و پس از اتمام دوره عشق و علاقه او به پاسداران امام زمان ( عج ) سبب شد كه درچهردهم تيرماه 1360درست زماني كه يك هفته از شهادت 72 تن از ياران با وفاي امام ( رض ) مي گذشت به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي تبريز در آيد و روز و شب خود را درراه خدمت به اسلام و امام عزيز سپري كند . با اين انگيزه قوي بود كه خستگي و دلسردي در وجود ايشان معنا نداشت وفعاليتهايش را صد چندان کرد .
در بدو ورود به نهاد مقدس سپاه ابتداء دوره عقيدتي ، سياسي را به مدت 45 روز آموزش مي بيند وبعد حدود يكماه هم آموزشهاي نظامي را طي مي کند.
به دليل داشتن استعداد زياد در كارهاي فني در واحد مخابرات سپاه انجام وظيفه مي نمايد. مدت يك ماه نيز براي گذراندن آموزش تخصصي مخابراتي به تهران رفت و بعد از آن در مخابرات منطقه 5 سپاه به عنوان مسئول مركز پيام مشغول به كار شد .
مدتي بعد به عنوان جانشين فرمانده مخابرات منطقه 5 سپاه منصوب گرديد .
در اولين اعزامش پس از شروع جنگ تحميلي در 10/8/1360 بي صبرانه در منطقه عملياتي غرب حضور پيدا مي کند و با مسئوليت مخابرات گردان توفيق شركت در عمليات ظفرمند مطلع الفجر را مي يابد .او بعد از حماسه آفريني ها به علت مجروحيت به عقبه باز ميگردد و پس از اندكي استراحت دوباره خود را به جبهه مي رساند و در عمليات : فتح المبين ، بيت المقدس ، رمضان با مسئوليت مسئول مخابرات گردان شركت مي کند و در كار تخصصي خود نقش به سزايي را ايفاء مي نمايد .
در عمليات مسلم ابن عقيل و بعد از آن در عمليات والفجر مقدماتي ، والفجر1 و 2 به عنوان قائم مقام فرمانده مخابرات لشگر 31عاشوراخدمات شاياني از خود به يادگار مي گذارد.
او يكي از بنيانگذاران مخابرات در سپاه پاسداران منطقه 5 آذربايجان شرقي و لشكر 31 عاشورا بود . قرار بر اين بوده كه بعد از عمليات والفجر2 به عنوان مسئول مخابرات لشكر 31 عاشورا از طرف سردار شهيد مهندس مهدي باكري ,فرمانده زنده ياد لشكر 31 عاشورا معرفي گردد . كه بيش از اين طاقت دوري ازديدار الهي را نمي آورد ودر اين عمليات به شهادت مي رسد .
به خانواده اش چيزي نمي گفت و هر وقت مي پرسيدند: چكاره اي و كجا هستي ؟مي گفت: يك نيروي ساده و رزمنده هستم .
دوستان وهمرزمانش مي گويند:
مدتي كه در تبريز به سر مي برد آرام و قرار نداشت و شبانه روز در تلاش بود و بي تابانه براي حضور درجبهه لحظه شماري ميكرد .
به تهران و شهرهاي منطقه جنگي براي انجام ماموريتها مي رفت طوريكه شب و روز برايش يكي شده بود و خانواده نيز در حسرت ديدارش روز شماري مي كردند . خود را وقف اسلام و امام عزيز و انقلاب كرده بود . الهي شده بود و در فكر خواب و آسايش و راحتي زندگي نبود .
مسئولين از حضور ايشان در جبهه براي چندمين بار مانع مي شدند ولي ايشان با اصرار و پا فشاري قبل از شروع هر عملياتي با مأموريتهاي 15 روزه اي يا يك ماهه جهت شركت ، در منطقه عملياتي حضور مي يافت .
با وجود همه تراكم كاري ، هر فرصتي پيش مي آمد در هيأت عزاداري و مجالس و محافل انس و معنويت شهر شركت مي كرد و هميشه از دوري و فراق شهيدان و رزمندگان اسلام در سوز و تاب بود . تمام حركات او الگويي براي بچه هاي بسيجي و حزب الهي بود .
در آخرين مأموريتي كه از طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامي با همراهي دو نفر از دوستان مخابراتي به ايشان محول شد . بعد از گذشت يك هفته از مأموريت ، هنگام مراجعت از مناطق عملياتي غرب كشور به همراه همسنگران و ياران ديرينه خود پاسداران رشيد اسلام ايوب چمني و محمد حسين جداري در حين انجام وظيفه به سوي عرش برين با بالهاي شهادت پرواز نمودند و به سر سفره رازقان ربوبي اضافه گشته و به لقاء يار رسيدند ,و همچو مرغان خسته در قفس ، روحشان از تن خاكي آزاد گرديد .
غلامحسين خود را به قافله حسينيان رساند و با روسفيدي به درگاه حضرت رب العالمين راه يافت و دين خود را به اسلام و رهبر محبوبش بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران حضرت امام خميني ( رض ) اداء نمود و تنها پيامي كه از او بر ما به يادگار مانده است وصيتنامه اش مي باشد . انشاء الله كه عامل به پيام شهداء بوده و در تداوم راه خونبارشان قدم نهيم .
قطره بودند عاشقان دريا شدند
از جهان رفتند و ناپيدا شدند
عاشقان در راه او جان باختند
جان خود را وه چه آسان باختند
منبع:پرونده شهيد دربنياد شهيد وامور ايثارگران تبريز ومصاحبه با خانواده ودوستان شهيد

وصيت نامه
بسم الله الرحمن الرحيم
و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون »
و حساب نكنيد آنانكه در راه خدا به قتل مي رسند مرده اند بلكه زنده اند و نزد خداي روزي مي خورند.
به نام الله و به ياد روح الله كه در تمام عصرها زنده كرده است ثارالله و آفريده است صدها يوم الله . بار خدايا : اكنون كه لياقت آنرا پيدا كرده ام كه جزو اموات نبوده و از شهدا باشم و اكنون كه كام آن را يافته ام كه ناكام نميرم و اكنون كه در راه تو شهيد
شده ام تو را سپاس مي گويم كه بگذار از زبان برادران پاسدار بگويم كه به به شهادت چه كلمه خوبي است كه انسان بد نمي تواند آنرا درك كند .
خدايا تو را سپاس كه با احسان كردن شهادت به ما ، ما را در نزد رسول الله و ائمه اطهار ( ع ) سرافكنده نكردي . و تو اي امام مهربانتر از هر چيز و اي منجي كبير مستضعفين جهان ,برتو سلام باد و سلامم را تو پذيرا باش كه تو بودي كه جوانهائي همچون ما را از رذالت به شهادت كشانيدي ,حقا كه لباس چنين رسالتي به اندام تو دوخته شده و لا غير .
و تو اي امت و اي حزب الله كه وجودت را تمام و كمال در اختيار امام گذاشته اي, مرا پذيرا باش كه جزو تو باشم كه امت حزب الهي هرگز شكست پذير نيست و نخواهد بود ,که: ان حزب الله هم الغالبون .
وصيت من به عنوان يك پاسدار و يك حزب الهي اين است كه دست از دامن پر بركت امام بر نداريد. امام هر كس را دوست داشت او را دوست بداريد و بر هر كس تاخت بر او بتازيد. وحدت كلمه را حفظ كنيد .
از مسئولين مملكتي پشتيباني كنيد در هر مقامي هستيد مغرور نشويد و در مسير جهاد و شهادت قدم برداريد . اي برادران پاسدار تمام وجودتان را در حمايت از انقلاب اسلامي و دفاع از مستضعفين به كار ببريد و هدفتان آزادي تمام مستضعفين جهان از قيد و بند نظام استكباري سرمايه داري و كفر جهاني و برقراري اتحاد جماهير اسلامي باشد .
وصيتم به تمام پدران و مادران و برادران و خواهران اين است كه اين انقلاب را تقويت كنند . حتي اگر با نثار جان و مال و تمام هستي و زندگيشان باشد چرا كه خدا مشتري خوبي براي همه جانها و مالهاست .
وصيتم به پدر و برادرانم و خواهر مهربانم اين است كه مرا حلال كنند. اين درست است كه پدرم سالها زحمت مرا كشيده و فكر مرا كرده تا سالم بار بيايم و اين درست است كه من اذيت كرده و ناراحت نموده ام ولي به جان امام قسم مي دهم كه مرا حلال كنند . در شهادت من اظهار يأس نكنيد و به من نگوئيد كه مرده است و ناكام شده است چرا كه چه كامي بهتر از شهادت .
پيامم به برادران اين است كه سعي كنند پيرو صادق و صالح امام باشند و خودشان را با فرمايشات امام وفق دهند و رسالت خود را به عنوان يك فرد مسلمان تا رسيدن به شهادت ايفاء كنند .
پيامم به خواهرم اين است كه سعي كند همچو زينب باشد و رسالت خود را به عنوان يك زن مسلمان انجام دهد و صبور و بردبار بوده و حجاب را سنگر قرار دهد چرا كه تمام زنان مسلمان ما با حجاب خود محروميتي را به استعمار تحميل مي كنند . از تمام برادران كه در مسجد و مدرسه و سپاه رنجانيده ام عذر خواسته و حلاليت مي طلبم .
اميدوارم كه مرا حلال كنند و به برادران مسجد پيامم اين است كه از سيل حوادث و مشكلات نهراسند و مسجد را خداي ناكرده رها نكنند و در مقابل ناملايمات و ملايمات به قرآن تكيه كنند و از اين كتاب آسماني دست برندارند .
به تمام هم سن و سالانم وصيت مي كنم كه در دعاهاي كميل و ندبه و نمازهاي جمعه حتماً شركت كنند .
و وصيت مي كنم كه موتور سيكلتم را فروخته و به همراه هر چقدر كه پول نقد دارم با اجازه پدرم در راه پيشبرد اين انقلاب و كمك به دولت اسلامي خرج كنيد .
در پايان وصيت مي كنم كه اگر جسدم به دستتان رسيد حتماً در گلستان وادي رحمت
به خاك بسپاريد . به اميد اينكه ما و خون ما پلي باشدكه ملت را به كربلا و قدس عزيز متصل نمايد . والسلام عليكم و رحمه الله و من الله التوفيق و عليه المتوكلين
20/10/1361 غلامحسين رفيعي