|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات فيروزي,اباذر
 سال 1337 ه ش در روستاي اردجين ودر شهرستان ابهر به دنيا آمد . پس از طي دوران كودكي وارد مدرسه ابتدايي در همان روستا گرديد . پس از اتمام دوره ابتدايي به علت نبودن امكانات آموزشي در روستا ، مجبور به ترك تحصيل شد و پس از آن به مكتبخانه رفت .پس از گذراندن دوره مكتب خانه ، به تهران رفت ودر يكي از مدارس شبانه ثبت نام نمود. دوره راهنمايي و دبيرستان را در تهران به اتمام رساند . در سال 1356 ازدواج نمود که ثمره اين ازدواج دو پسر و دو دختر است به نامهاي محسن ، هادي و زهرا و فاطمه . درپائيز 1356 که از حساس ترين مقاطع تاريخ ايران است به خدمت اعزام شدند . دوران سربازي ايشان مصادف با اوج انقلاب مردم ايران بر عليه ظلم ونابرابري حکومت شاه بود .
با توجه به شرايط خاص نظاميان در آن دوره ، رژيم تمام اميدش از مردم قطع شده بود و تنها به نيروي نظامي متكي بود و آنها نيز تحت نظر فرماندهان و سازمان مخوف ساواك بودند . اين شهيد با گوش و جان پيام امام را شنيدند و با اولين دستور امام پادگان را ترك كردند و در اولين فرصت با پيام حضرت امام (ره) بعد از پيروزي دوباره به پادگان برگشتند . بعدها صحبت مي كردند ، يكماه بود كه به پادگان برگشته بودند . در پادگان نه فرماندهي وجود داشت و نه مواد غذايي ، تنها چند نفر از جمله خود شهيد مسلح به سلاح بوده و از پادگان محافظت مي نمودند . تا اينكه بعد از مدتي فرماندهان و افسران به محل خدمت آمده بودند. بعد از اتمام دوران سربازي به روستاي خود برگشت و از جمله كساني بودند كه براي اولين بار در روستا انجمن اسلامي تشكيل دادند و كتابخانه آل محمد(ص) را تأسيس كردند . از 100 نفر عضو كتابخانه و انجمن اسلامي كه همگي نيز پاسدار بودند كه 14 نفر از آنان بعدها به شهادت رسيدند . اينها همه بيانگر فكر و عقيده و مسائلي بود كه از آن آگاه شده بودند . در سال 1360 به عضويت رسمي سپاه ابهر در آمد . اولين اعزام وي به جبهه در منطقه جنوب و دارخوين و محمديه بود . آن زمان 23 ساله بود و در هنگام شهادت نيز 28 سال داشت . بعد از اينكه از جبهه برگشت مسئوليت واحد بسيج هيدج را به عهده گرفت و تا آخرين روز زندگيش عهده دار مسئوليتهايي از قبيل: فرمانده واحد عمليات و حفاظت ، مديريت داخلي ، حفاظت از امام جمعه و نمازجمعه و...بود. با توجه به اينكه در جبهه نيز فرمانده بودند همه اين كارها را به نحو احسن انجام مي داد. 6 بار به جبهه اعزام شدند در عمليات والفجر مقدماتي در قسمت هدايت گردانهادر طرح عمليات بودند . در سال 1362 در عمليات خيبر در طرح عمليات لشگر علي بن ابي طالب (ع) باز مسئول كنترل و پرواز بالگردها بودونيروهايي كه به جزيره مجنون منتقل مي شدند . در سال 1364 در لشگر عاشورا فرمانده يگان دريايي بود وخدمت مي كرد . در عمليات فاو مسئوليت داشتند و در شبهاي اين عمليات مأمور نقل انتقالات نفرات و وسائل بودند . آخرين بار هم كه با سپاهيان محمد(ص) از ابهر اعزام شدندو به فرماندهي ايشان بود ، در عمليات كربلاي 4 و 5 حضور داشتند ، تااينكه روزي كه مأموريت داشتند و جزونيروهاي عملياتي بودند به شهادت رسيدند . جنازه ايشان حدود يك هفته در ميدان بين نيروهاي دشمن و خودي بود و بعد كه عمليات تمام شد و محل آزاد شد، جنازه را به عقب آوردند . خبر شهادت اوبه خانواده اش رسيد . گاه مي شد سه ماه در جبهه بود .خانواده فيروزي با مسائل مجروح شدن و شهادت آشنا بودند چون ارتباط مستقيمي با جبهه وجنگ داشتندچون علاوه بر فيروز دوبرادر ديگرش نيز در جبهه حضور داشتند. منبع:پرونده شهيد در بنياد شهيد وامور ايثارگران زنجان ومصاحبه با خانواده ودوستان شهيد خاطرات همسر شهيد : سال1356 با ايشان ازدواج كردم و داراي چهارفرزند بنامهاي حسين ، هادي ، زهرا و فاطمه هستم . به مدت 9 سال با شهيد زندگي كردم و خصوصيات اخلاقي ايشان از هر لحاظ خوب و منحصر به فرد و از نظر معاشرت يك مرد نمونه بود . از همان اوايل جنگ تحميلي در جبهه بود و در سال 1365 به شهادت رسيد . قبل از انقلاب ايشان به خدمت سربازي اعزام شد و به خانه بازگشت تا اينكه دوباره امام دستور فرمودند كه سربازان امام زمان (عج) دوباره به محل خدمت خود برگردند تا اينكه در سال 1358 معاف شدند. برادرشهيد: اگر يكي زخمي ميشد و خوب ميشد مي رفت و ديگري مي آمد . اين مسائل براي ما روشن و واضح و عادي شده بود و از اين بابت مشكلي نبود و خودمان را براي چنين روزي آماده كرده بوديم . من واقعا نمي توانم ايشان را از نظر اخلاقي توصيف نمايم و فردي قابل مقايسه با من و يا با ديگران نبودند و به جرات مي توان گفت كه ايشان الگو بودند در غالب يك انسان، با اينكه دو سال از من بزرگتربودند كوچكترين غرور و كبر و خودبزرگ بيني حتي نسبت به من نداشتند و علاقه بيش از حد به پدر و مادرم داشتند . در اولين لحظه كه به ايشان مي رسيد دست آنان را مي بوسيد و مي گفت : كه شما ها چقدر حق بر گردن ما داريد ؟ مي گفتند : كه من فكر مي كنم تنها عاملي كه باعث شده بود ما در اين راه باشيم والدين ما هستند و بايد كاملا از آنها قدرداني كنيم . چون اگر خداي ناكرده ذره اي لغزش و خطا در كارهاي آنان بود اصلا امكان نداشت . ما هر سه در اين راه بياييم . به همين خاطر ما علاقه شديدي نسبت به آنها داشتيم و احترام زيادي به آنها مي كرديم . از نظر فكري هم فردي كاملا پيرو ولايت فقيه بود و تمام كارهاي ايشان از نظر سياست و عبادت و تمام كارها براي خدا بود . با تمام وجود از ولايت فقيه دفاع مي كردند و هيچگونه مسائل غير خدايي بر ايشان نبود و در همه كارشان مثل صحبت كردن ، سخن گفتن و نماز خواندن سعي مي كردند كه خدا را در نظر بگيرند . در مورد رفتار با دوستان هم كه همه آگاهند و جايز نيست كه بنده در اين زمينه صحبت كنم. با زيردستان ، همسنگران ، همكاران ، همسايگان ، پدرومادر و ديگر افراد طوري رفتار مي كرد كه همه شيفته او شده بودند . آخرين باري كه اعزام مي شدند و ما قرار بود به بدرقه ايشان برويم من با ايشان در يك جا نشسته بودم و به من رو كرد و گفت : فلاني من شب يك وصيتنامه نوشته ام . اگر خبري شد به سراغ آن برو و اقدام كن . من در حقيقت كمي دعا كردم و با آن حال گفتم كه اين چه حرفي است انشاءالله سالم و پيروز بر مي گردي، هيچ خبري نمي شود. گفت : فلاني اين دفعه با دفعات قبلي فرق مي كند و اينبار با سپاهيان محمد(ص) مي روم . البته هميشه كه به جبهه ميرفتند چون به من نزديكتر و صميمي تر بودند ، اكثر سفارشات خانوادگي و مسائل مالي و همه چيز را به من سفارش مي كرد و اين بار هم تنهايي به من سفارش كردند كه به سراغ وصيتنامه برو و به آن عمل نما ولي اينبار طوري ديگر سفارش مي كردند و من هم كمي گريه كردم و باز دعا كردم كه سالم و پيروز برگردند . من بعداز شهادت ايشان تازه متوجه شدم كه به ايشان اين مسئله الهام شده بود و من تا آن موقع متوجه نشده بودم . آثار منتشر شده درباره ي شهيد بسم الله الرحمن الرحيم كسانيكه در مسير ما مجاهدت مي كنند قطعا ٌ آنان را به راههاي خود هدايت خواهيم كرد. قرآن كريم 69عنكبوت خون شهيدان ، انقلاب و اسلام را بيمه كرده است . امام خميني ( ره) شهادت لاله ها را چيدني كرد به ياد دل خدا را ديدني كرد ببوس اي خواهرم قبر برادر شهادت سنگ را بوسيدني كرد شهادت مرگ دلخواهي است كه مجاهد با همه آگاهي و همه منطق و شعور و بيداري و بينايي خويش انتخاب مي كند . شهادت جنگ نيست ، رسالت است . سلاح نيست ، پيام است . كلمه اي است كه با خون تلفظ مي شود . خيانت را نابود نمي توان كرد اما تابش نوري است بر ظلمت عالم كه فضا را روشن مي كند و خيانت را نشان مي دهد . گفتم : كاروان پرندگان مهاجري كه به سواحل سبز جبهه ها كوچ كردند تا از دانه هاي روزي الهي فيض و بهره وصل برچيدند و آنگاه كه بر سينه هايشان نشان سرخ ، شهادت نقش بست و آن مرغ باغ ملكوت از عالم خاك به سوي گلزار جاويدان خويش شتافت . از كدامين ديار بود ؟ گفتند : از سراسر ميهن اسلامي نشان يكي از آن سينه سرخان را جويا مي شوند و به سراغ آن ديار مي روند و با برادر عقب مانده از قافله شهادتش به گفتگو مي نشينند و شرح آن شهيد سبكبال را از زبان برادرش جويا مي شوند تا ره توشه اي باشد براي راهمان كه بس طولاني و پر خطر است و براي اينكه ره توشه در اختيار همگان قرار گيرد تصميم به انتشار مكتوب آن گرفته مي شود . اما آيا مي شود احساسات پاك بي شائبه برادري در مورد برادرش و مادري در مورد فرزندش كه با چشم گريان و قلبي سوزان اما لبي خندان سخن مي گويد بر روي كاغذ آورد ، اما چه كنيم كه چاره اي نيست و به همين بايد بسنده كنيم . و اباذرفيروزي يکي از اين پرنگان است،پرندگان مهاجر،مهاجرالي الله. ستاد بزرگداشت مقام شهيد درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان زنجان , برچسب ها : فيروزي , اباذر , بازدید : 212 [ 1392/04/30 ] [ 1392/04/30 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||
