|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات باقري ,اباصلت
 26 اسفند 1345 ه ش در خانواده اي نسبتا مرفه در روستاي حصار در استان زنجان به دنيا آمد . پدرش به صيفي کاري و مغازه داري اشتغال داشت . فرزند دوم خانواده بود و در فضاي مذهبي پرورش يافت . در سال 1351 تحصيل در مقطع ابتدايي را در روستايش آغاز کرد و در دوره ابتدايي را با يک سال ترک تحصيل در روستا گذراند . پس از آن به زنجان رفت و روزها در مغازه برادرش کار مي کرد و بعد از ظهر ها در مدرسه راهنمايي شبانه به تحصيل مي پرداخت . دوره راهنمايي نيز به عللي چند بار ترک تحصيل کرد .خانواده او نيز پس از مدتي به زنجان مهاجرت کردند و در محله امير به ساکن شدند .
پس از پيروزي انقلاب اسلامي با آغاز جنگ عراق عليه ايران به بسيج پيوست و فعالانه در جبهه هاي جنگ شرکت داشت . در اولين اعزام به مدت چهل روز در عمليات بيت المقدس –آزادي سازي خرمشهر – در جبهه حضور يافت . او با گذراندن آموزش تخصصي در رشته تخريب به آموزش نيروهاي بسيجي پرداخت . دوره تکميلي مربيگري عالي را در پادگان امام علي (ع)در تهران طي کرد ، از اين رو در تخريب و خنثي سازي ميدانهاي مين فعاليت مي کرد. در سال 1361 به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در آمد . در مدت حضورش در جبهه ؛ دو بار مجروح شد . در تمام عمليات به عنوان نيروي اطلاعات وعمليات شرکت داشت . نقل است که يک بار او و همرزمانش در منطقه زيديه وارد خاک عراق شده بودند به هنگام بازگشت ، شناسايي شده و مورد محاصره نيروهاي عراقي قرار گرفتند. در جريان درگيري بازوي او بر اثر اصابت گلوله مجروح شد ولي او با پنهان شدن در يک گودال از دست نيروهاي عراقي جان سالم به در برد و پس از حمله نيروهاي خودي و تصرف منطقه به پشت خط مقدم باز گشت . يک روزهم در خاک عراق از ناحيه کمر در اثر اصابت ترکش مجروح شد ، در نتيجه اين مجروحيتها به کسب 25 درصد جانبازي مفتخرگرديد . حضور در جبهه او را از ادامه تحصيل باز نداشت . تا سال سوم راهنمايي ادامه تحصيل داد . در همين سالها با راهنمايي خواهرش با خانم عادله ميرزايي در تهران ازداج کرد . قبل از ازدواج سختيهاي زندگي خود را به همسر آينده اش گوشزد کرد و ياد آور شد که ممکن است به علت مشغله زياد در جبهه ها ، ماهها به مرخصي نيايد يا به اقتضاي کارش که خدمت در واحدتخريب بود، هر لحظه به خطر قطع عضو و حتي شهادت مواجه شود. مراسم عقد او با خانم ميرزايي باحضور چند نفراز خويشان وخانواده و با مهريه چهل هزار تومان برگزار گرديد . آنها پس از ازدواج ، زندگي مشترک خود را در اتاقي جداگانه در منزل پدر اباصلت شروع کردند . حاصل ازدواج آنها دو فرند پسر به نامهاي محمد و علي و يک دختر به نام زينب بود که از دنيا رفت . او هزينه هاي زندگي خود را از حقوقي که ازسپاه پاسداران مي گرفت و در ماهکمتر از 3000تومان بود و نيز کمک مالي پدرش تامين مي کرد . شهادت ، بزرگ ترين آرزوي قلبي او بود . آرزو داشت در صورتي که در جنگ به شهادت نرسيد ، پس از جنگ به حوزه علميه برود و به کسوت روحانيت در آيد . اين خواسته او در فرازي از وصيت نامه اش نيز هويدا است : تا آنجا که مي توانيد به دنبال علم برويد ، علمي که شما را به مرتبه بلند انسانيت برساند و شما را به خودتان بشناساند وقتي چنين علمي پيدا کرديد ، خدا را هم به نحوه شايسته ستايش خواهيد کرد . در عمليات مرصاد به عنوان معاون فرمانده گردان علي بن ابي طالب (ع) حضور داشت و پس از شهادت روح الله شکوري – فرمانده گردان – فرماندهي گردان را بر عهده گرفت . او دو ماه پس از ارتحال امام خميني به شهادت رسيد . او پيش از اعزام به لبنان در مراسم چهلمين روز درگذشت حضرت امام شرکت کرده و در آنجا خواب ديد که در مکاني به همراه امام است . پس از پذيرش قطعناه 598 سازمان ملل متحد و اعلام آتش بس بين ايران و عراق با آنکه 8 سال در خدمت جنگ بود 7 ماه پس از پذيرش قطعنامه به لبنان اعزام شد و قبل از اعزام به نزد مادرش رفت و بدون ذکر محل ماموريت ، عاجزانه از او خواست که براي شهادتش دعا کند . جنازه او در زنجان با حضور مردم وهمرزمان ايراني و لبناني اش تشييع و در گلزار شهداي زنجان به خاک سپرده شد . منبع:فرهنگ نامه جاودانه هاي تاريخ (زندگينامه فرماندهان شهيد استان زنجان)نوشته ي يعقوب توکلي،نشر شاهد،تهران،1382 خاطرات مادر شهيد : سه بار در حضور همسرش به من گفت من دو بار زخمي شده ام ولي توفيق شهادت نيافته ام ؛ حقت را بر من حلال کن و برايم دعا کن که شهيد شوم . من چرا شهيد نمي شوم ؟ مادر نکند شيري که خورده ام ايرادي داشت ؟ و من در پاسخ به او اطمينان دادم که چنين نبوده است .آنقدر بر اين خواسته اش مصر بود که در نهايت بر خلاف ميل باطني از خداوند خواستار اجابت دعايش شدم . حسن باقري ، برادرشهيد: در عمليات مرصاد بدون اطلاع خانواده و پنهاني به کرمانشاه رفته بودم ولي ترسم اين بود که اباصلت از اين کارم ناراحت شود از اين رو خود را از او پنهان کردم ، در حالي که شوهر خواهرم خبر حضور مرا در جبهه به او رسانده بود . لذا وقتي از ديدار او بر گشت به من گفت : برادرت مي خواهد تو راببند . گفتم :مي ترسم مرا به پشت جبهه بر گرداند . گفت: نگران نباش ! از آمدن تو خوشحال است . به هر حال به ديدارش رفتم و احوالپرسي نمود و ضمن پذيرايي با ميوه مرا به دوستانش معرفي کرد . حسين نصيري: در آنجا به آموزش نيروهاي لبناني مي پرداخت . در روز سه مرداد 1368 پس از آنکه در محل استقرار ، غذايي را آماده کرديم از خوردن غذا خود داري کرد . وقتي دليل اين امر را پرسيدم گفت : ندايي به من مي گويد : نخور و نمان و زود حرکت کن . قرار بود براي ماموريتي به منطقه اي حرکت کنيم . قبل از حرکت به سوي منطقه مين گذاري شده با تمام بچه ها با زبان عربي خداحافظي کرد . گفتم : تو که زبان عربي نمي دانستي ! گفت : اين زبان يک نعمت الهي است که خداوند بر زبانم جاري کرده است . در مسير حرکت به سوي محل ماموريت گفتم : حال که غذا نخوردي ، آب ميوه بخور . در پاسخ گفت : مي شود هم تشنه و هم گرسنه به لقاي حق برسم ؟ در اين زمان با تمام وجود حس مي کردم که باقري شهيد خواهد شد . وقتي به منطقه مورد نظر رسيديم ، باقري روي مين رفت و بر اثر انفجار آن به شهادت رسيد . شهادت وي سبب مطلع شدن ساير نيرو ها از محل مينها شد و در نتيجه 130 نفر جان سالم به در بردند . درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان زنجان , برچسب ها : باقري , اباصلت , بازدید : 279 [ 1392/04/30 ] [ 1392/04/30 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||
