|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات ابوالفضل پيرزاده
 سال 1334 ه ش در اردبيل متولد شد .پس از تحصيلات دبيرستاني ،تا حد« سطح» در حوزه علميه« قم» به تحصيل ادامه داده ،ملبس به لباس روحانيت گرديد .در سال 1360 به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در آمد و در تاريخ 8/ 9/ 1360 به دست منافقين کور دل ،حين خروج از مدرسه ترور و به شهادت رسيد .
وي مسئول آموزش عقيدتي سپاه ناحيه اردبيل بود .از شهيد «پير زاده »فرزندي به نام «ابوالفضل» به يادگار مانده است . او پرورده ي کار و باليده فقر و پرهيز بود .هر لحظه دوران نوجواني اش با تلاش سپري مي شد .بر سينه سبز ميدانهاي عمومي و پارکهاي شهري ،دستان کوشاي او بود که به مزدي ناچيز سبزينگي حيات مي افشاند .پايان سال تحصيلي ،آغازي بود براي کار و تلاش وي . تابستانها ،مناسب سن و سال خود کارهايي ست و پا مي کرد تا ضمن آشنايي با رنج کار ،نيروي پرهيز و امساک خويش را نيز مي آزمايد .اگر سراغ او را مي گرفتي در آن انگشت شمار فضاهاي سبز موجود شهر مي يافتي اش که بر گلوي سبزه ها ،قطره قطره آب زندگي فشرد . ظهر گاه ،به بانگ دلنشين اذان ،شلنگ آب بر زمين مي گذاشت ،آبياري را رها مي کرد و پر شتاب بر سجاده ي چمن ،نماز خويش اقامه مي نمود .و اين زماني است که وقاحت از شيپورهاي اهريمن طاغوت سر ريز مي کند .نغمه نا ساز تبليغات ميان تهي دريده دهنان را نعره مي زند و بلند گوهاي آلوده ي نظام ،سبزينه روح جوانان را به ويران سراي بي توجهي هاي ديني تبديل مي کند . نماز« ابوالفضل» تمام کوشش هاي تبليغي رژيم را نقش بر آب مي کند و رشته هاي روشنفکرانه اش را پنبه مي کند . زنگ تعطيلي مدرسه به صدا در آمد .بر خلاف معمول که عده اي از شاگردان کلاس چهارم در حياط مدرسه ،منتظر خروج ايشان مي شدند و پروانه سان دور شمع وجودش حلقه مي زدند و او را همراهي مي کردند ،امروز از سر کلاس دير تر بيرون آمد .او عقيده داشت معلمي شغل نيست ،هنر است و معلم بايد به شاگردان خويش عشق بورزد و خود چنين بود . موعد لقا با معشوق يکتا ، که عاشقانه در فراقش مي سوخت ، فرا رسيده بود .بعد از ظهر روز 7 آذر سال 1360 ،به روال هميشه با تعدادي از دانش آموزان مدرسه را ترک نمود .کوردلان مسلح ،منتظرش بودند .بناگاه تيري شليک مي شود .«ابوالفضل» فرياد مي زند :بچه ها زود از اطراف من پراکنده شويد تا آسيبي نبينيد .اينها قصد ترور مرا دارند .با اصرار آنها را کنار مي زند و شاگردان ،نقل مي کردند که اگر وقت او بدين ترتيب به هدر نمي رفت ،بي گمان از پس آن کور دل بي رحم که دچار ترس و واهمه نيز شده بود بر مي آمد .مزدوري که صورتش زير نقاب پنهان بود ،با مسلسل به سوي او شليک مي کند و 13 گلوله بر پيکرش اصابت مي کند .شاگردان و اهالي محل و کار کنان مدرسه به تعقيب ضارب مي پردازند و آن مزدور پليد را دستگير مي کنند .رئيس دبيرستاني که شهيد پيرزاده را به آنجا منتقل مي کنند، نقل مي کند :بلافاصله همراه دو تن از شاگردان و به کمک يکي ديگر از همکاران ،او در اتومبيل گذاشته و به اورژانس بيمارستان رسانديم .در داخل ماشين به سيماي مظلومش نگاه مي کردم .همان تبسم آشناي هميشگي را بر لب داشت .آهسته پلک خويش را گشود و نگاهم کرد .گويي دنيايي از رضايت و اطمينان خاطر در چشمانش موج مي زد .از لا بلاي انگشتانش که روي شکم گذاشته بود خون به سرعت جاري مي شد .در راهرو بيمارستان روي برانکارد دستش را ازروي شکم بر داشته و به روي زانويش گذاشت و قامت خويش را راست گردانيد .لحظه اي چشمانش را گشود ،به آسمان خيره شده و با صدايي مرتعش گفت :يا الله و دوباره چشم بست و روحش آرام گرفت . او پاسدار ارزشهاي والاي اسلامي و معلم انقلاب بود .پيوسته سخن امام را سرمشق عمل خويش قرار مي داد و عاشق حضرتش بود .وقتي به ديدارش نايل آمد در خلوت اندرون به قدري به امام نزديک شد که زانو به زانوي حضرتش چسبانده بود و خود را سيبراب مي کرد .چنان گرم حضور يار بود که حسرت ياران را بر انگيخته بود ،هر گز ندانستيم که ميان آن دو چه گذشت که حاضرين نقل مي کنند امام از شنيدن آن سخنها تبسم نمودند . منبع:"روايت سي مرغ"نوشته ي گروهي،نشرکنگره ي بزرگداشت سرداران وشهداي آذربايجان،اردبيل-1376 خاطرات برگرفته از خاطرات شفاهي شاگردان شهيد امتحانات ثلث اولم چندان هم قابل تعريف نبود .راستش اوايل ورود به دبيرستان رغبتي به درسها در خود احساس نمي کردم و بعضي مشکلات نيز مزيد بر علت مي شد .آقاي پير زاده نمره امتحان بينش بچه ها را در دفتر مي نوشت .مرا پيش خود خواند با لحني بسيار شيرين و محبت ـآميز گفت :علي آقا !نمره ات خيلي پايين است !حالا خودت قضاوت کن و نمرات را تعيين کن .با لحن غرور آميزي گفتم :آقا نمره من 7 است همان را که بدهيد کافي است .سرش را پايين انداخت و پس از کمي تامل نمره اي ثبت کرد و با لحني مهربانتر از پيش و با قيافه اي کاملا خير خواهانه گفت :10 دادم .مي دانم ،در امتحان نوبت دوم جبران مي کني .اين جمله چنان مرا تحت تاثير قرار داد که گيج شدم .انتظار چنان بر خورد عاطفي را نداشتم .لحظه اي مکث کردم انگار اين جمله تيري بود که بر زره هزار توي عناد و سرکش ام فرو نشست و آن را دريد .رام شده بودم در آن لحظه هاي ستيز غرور و عاطفه ،اصلا توجهي به نمره قبولي نداشتم . حسرت و ندامت آزارم مي داد .مي خواستم واکنش لجوجانه نشان دهم و بگويم نمره ي واقعي ام را بدهيد اما بغض گلويم را گرفته بود ؛ اول نظري بودم و خيلي هم زود رنج .عناد سر کش ام آرام ،خانه ي احساسم را ترک کرد و رهايم نمود .تسليم و تفويض انجماد مغرورانه ،افکارم را آب مي کرد و فرو مي رفت .گمانم روانشناسي آن لحظه ام را هرگز نخواهم توانست حتي براي خود نيز تفسير کنم .شرمنده و آسيمه سر نشستم و با ارتعاش خفيفي که در زير پوستم ايجاد شده بود سستي رخوتناکي عضلات پايم را فرا گرفت .شايد آن جمله جرقه اي بود که هيمه ي خشکيده ي سکون و قرار هستي را مشتعل کرد و لحظه اي آفريد که مرا از بودن " پيشين به "شدن "نوين هدايت نمود آن گونه که سمند تلاشهاي تحصيلي ام را چهار نعل به تاخت در آورد.رستگاري جاويد ،سزاي آموزگاراني باد که شيفتگيها آفرينند و دگر گونيها آرند .ابوالفضل يکي از اين مژده دهندگان بود . شهيد پيرزاد در سال 1354 وارد حوزه علميه قم شد و در مدرسه حقاني به تحصيل پرداخت .با اوج گيري مبارزات حق طلبانه امت اسلامي ،در تمام راهپيمايي ها ،نقش تعييني داشت اکثر نوارها و اعلاميه هاي امام (ره) توسط وي در قم تکثير و به اردبيل فرستاده مي شد تا پخش و توزيع شود .مدتي بعد به منظور گسترش اين مبارزات در روستاهاي آذر بايجان ،به ميانه رفت و به تبليغ انقلاب و افشا گري رژيم شاه پرداخت .سپس به اردبيل آمده برنامه ريزي اکثر تظاهرات و راهپيمايي ها را به عهده گرفت .پس از پيروزي انقلاب در گروه ضربت کميته انقلاب اسلامي به فعاليت پرداخت .شهيد پيرزاده از نخستين روزهاي تشکيل سپاه خالصانه و صادقانه قبول مسئوليت کرده ،انجام وظيفه نمود .مدتي بعد به پارس آباد رفته ،در دادگاه انقلاب اسلامي آن شهر مشغول کار شد .بعد از آن که شهيد قدوسي به عنوان دادستان کل انقلاب از طرف امام (ره) تعيين شد و به تهران رفته ،از طرف دادستاني کل انقلاب به عنوان داد يار به گنبد رفت . برخوردهاي ارشادي و هدايتي اش در دل بيشتر فريب خوردگان گروهکها چنان تاثير داشت که کار صد ها قلم و انديشه تبليغي را يک تنه انجام مي داد .او در زندا ن با آنها خيلي اصولي بر خورد مي کرد . شبهاي ماه رمضان برايشان زولبيا و باميه مي آورد .موقعي که به حمام مي رفتند در استحمامشان ياري مي کرد .همچنان که در زودودن آلودگي هاي تن ،به آنا ن کمک مي نمود ،در پالايش فکر و انديشه شان از آلودگيهاي نگرش محدود سازماني کمکشان مي نمود و با همين روش خلوص و صميميت به ارشادشان مي پرداخت و حقا که در اين راه هم موفق بود .حتي دوستان نيز گمان سازشکاري در حق او در دل راه مي دادند .ابوالفضل بارها گفته بود : که اعضاي گروهک ها ي ضد انقلاب در ترديد و شک ،به انحراف کشيده شده اند .ولي همه مي دانستند که طرزبرخورد وي با آنان موجب شده بود که برخي از آنها به سرعت در مواضع فکري خويش ،کنکاش کرده ،به تخريب آن موفق شوند . درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان اردبیل , بازدید : 174 [ 1392/04/20 ] [ 1392/04/20 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||
