|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات حاج سيد محمد فولادي از نژادقهرمان بلوچ و داراي دين اسلام و مذهب اهل سنت ,د روستاي کوهستاني انايي از شهرستان نيک شهر در خانواده اي مذهبي متولد شد. در بيست سالگي ازدواج کرد و ثمره آن شش فرزند است. کودکان را بسيار دوست مي داشت و براي همسر و فرزندانش احترام زيادي قائل بود. چون با عشق و علاقه کار مي کرد، در کارهايش موفق بود. در سال 1360 به عضويت سپاه در آمد و در راه آرمانهاي اسلام از ايثار جان دريغ نکرد. سيد محمد پس از پيروزي انقلاب اسلامي، با حکومت ستمشاهي مبارزه مي کرد و براي مبارزه موثرتر با رژيم پهلوي، رهسپار عراق گرديد. آنجا آموزش هاي چريکي و تخريبي لازم را فرا گرفت. پس از بازگشت تا پيروزي انقلاب به مبارزه مسلحانه با رژيم طاغوت پرداخت. او مرد کوهستان بود و زندگي در کوه به او درس مقاومت و ايثار آموخته بود. مهربان و خونگرم بود و نمازش را هيچ وقت ترک نمي کرد. عاشق اسلام و انقلاب بود و عليه ظلم و بيداد مبارزه مي کرد. پس از انقلاب مخلصانه و عاشقانه با سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيمان مودت و وحدت بست و تا آخرين قطره خون، به اين ميثاق وفادار ماند. او در جمع خانواده و عشيره و روستاي خود مردي خوشرو، معتمد، ريش سفيد، حلال مشکلات مردم و در سپاه پاسداران نيرويي فعال، خستگي ناپذير و وفا دار بود.
در تمام عملياتهايي که به نحوي به تضعيف دشمنان اسلام مي انجاميد، قهرمانانه شرکت مي کرد. او تمام کوه ها را مي شناخت؛ نگاهش و گامهايش با کوره راههاي صعب العبور آشنا و رد زن ماهر سپاه بود. عشقش به امام و نيروهاي مومن سپاه زبانزد بود؛ با خوشرويي تمام تجربيات گرانقدر و ارزشمند خود را در اختيار برادران سپاهي قرار مي داد. اکثر روز ها روزه مي گرفت و شبها را به نماز و عبادت و نگهباني مي گذراند. شهادتش در عمليات «اورتين» پس از چند روز رد زني و ماموريت طاقت فرسا در پيچ دامنه ها و کمرگاه کوههاي مارت ( ايرانشهر ) به دنبال سياه دلان اشرار رخ داد؛ در آن زمان مي بايست پست نگهباني خود را به رد زن ديگري تحويل مي داد و خود براي استراحت به پايگاه بر مي گشت، اما از آنجا که شب قبل امام (ره) را در خواب ديده بود، بوي شهادت را با تمام وجودش احساس مي کرد. به گفته ديگران که او را به استراحت تشويق مي کردند، توجهي نکرد و به مبارزه خود ادامه داد و مطابق معمول همه را پشت سر نهاد و براي سپر بلا شدن، خود قدم به ميدان نهاد و جزو دسته جلو دار، براي شناسايي به جلو رفت. حال ديگر به مزدوران خونخوار نزديک شده بود که ناگهان روبه صفتان ديو کردار، کمين مکر بر او گشودند و آتش سلاح مخربشان را بر سر و رويش ريختند. پس از آن، شهيد سيد محمد فولادي بر خاک افتاد، اما در آخرين لحظات عمر نيز سجده را به شکرانه شهادت از ياد نبرد؛ در حالي که دستهايش زير بدن ستون شده و پيشاني اش بر خاک بود، طولاني ترين، زيباترين و آخرين سجده خود را مقابل معبود انجام داد و تسليم وصال يار شد و به فيض عظيم شهادت نايل آمد. منبع:لاله وتفتان ،نوشته ي محمود حسن آبادي،نشر کنگره بزرگداشت سرداران وشهداي سيستان وبلوچستان-1377
خاطرات همسر شهيد:
سيد محمد فولادي همسايه ما بود و رفت و آمد خانوادگي داشتيم، اما فاميل نبوديم. چون مردي مهربان، متعهد، نماز گزار و داراي بسياري از صفات شايسته اخلاقي بود، به خواستگاري او جواب مثبت دادم و با هم ازدواج کرديم. مدت چهل و پنج سال با هم زندگي کرديم که ثمره اين زندگي مشترک ،سه پسر و سه دختر است. مهمترين کارهايي که سيد محمد فولادي رعايت آنها را به ما سفارش مي کردند، عبارت بودند از: حفظ حجاب، خود داري از بر خورد نا مناسب با ديگران، رفتار مودبانه با ديگران، خواندن نمازهاي پنجگانه، تلاوت قرآن مجيد، خواندن کتاب هاي حديث، احترام به پدر و مادر، خويشاوندان، برادران و خواهران و حتي بيگانگان و همچنين صله رحم، تربيت و مراقبت صحيح از فرزندان، رعايت نظم و انضباط چه در کارهاي خانه و چه در جاهاي ديگر، صرفه جويي و پرهيز از اسراف و بطور کلي ميانه روي در همه امور. سيد محمد بلوچي در زمان حيات با بچه هاي خانواده خود و همچنين با تمام کودکان و نوجوانان محل رابطه محبت آميزي داشت. با آنان به گرمي احوالپرسي مي کرد، به خواسته هايشان گوش مي داد و گاهي در بازي هاي آنها شرکت مي کرد يا به داوري مي پرداخت. سيد محمد به فرزندانش براي درس خواندن تاکيد فراوان مي کرد. مي گفت تا مي توانيد درس بخوانيد که بهترين دوست و نعمت، علم است. از فرزندانش انتظار داشت با رعايت ادب و احترام به مردم، انسانهايي آبرومند، با شخصيت و با وقار باشند؛ از همنشيني با افراد شرور دوري کنند؛ نمازهاي پنجگانه را در وقت معين ادا کنند و به تمام فرائض، سنن، واجبات، مستحبات و مسائل شرعي دين اسلام عمل نمايند. هر کس از اقوام که مشکل داشت، به اين شهيد مراجعه مي کرد و ايشان آن را حل مي کرد. از آنجا که ايشان ريش سفيد محل بود، اختلافات خانوادگي، فاميلي، جنگها و درگيري هاي قومي را با نفوذ کلام و شخصيت خويش و با ياري مولوي ها حل و فصل مي نمود. به همين علت وقتي که او جهان را بدرود گفت، مردم از فقدان او حسرتها خوردند و همه سوگوارانه در تشييع پيکر مطهرش شرکت کردند. حاج محمد به خاطر نفوذي که در منطقه داشت به «چاچا» معروف بود. در بين فرماندهان، مردم و مسئولان محبوبيتي خاص داشت. همه، ايشان را به اسم چا چا مي شناختند، چون انساني خوش اخلاق، بشاش، مهربان و با صفات نيک بود. در دل برادران سپاه، فرماندهان و مردم منطقه جاي داشت. قصه، داستان و خاطرات عبرت آموز تعريف مي کرد. هرگاه سخن مي گفت، همه دورش جمع مي شدند و گوش جان به حرفهايش مي سپردند. هر وقت سيد محمد از ماموريت بر مي گشت، نخست به خانه برادرش مي رفت و بعد به خانه خودش مي آمد. پس از آن به ديدار اقوام و فاميل مي رفت و از آنان احوالپرسي مي کرد و به رفع نياز ها و مشکلاتشان همت مي گماشت. انساني صلح دوست بود و کساني را که با يکديگر قهر بودند، آشتي مي داد. رفتارش با پدر و مادر، برادران و خواهران بسيار صميمي بود. در مقابل، مردم نيز در ايام الله، اعياد و مراسم به ديدنش که بزرگ خاندان بود، مي آمدند و ديد و باز ديدها بر قرار بود. هميشه دوست داشت در خدمت اسلام و انقلاب باشد؛ به سپاه عشق مي ورزيد و از نظر اخلاقي خيلي مهربان و خوش بر خورد بود. فرزندانش را دوست داشت و گاهي در کارهاي خانه به ما کمک مي کرد. در معاشرت با مردم، خويش و بيگانه مهرباني، مهمان نوازي، وفاي به عهد، فروتني و ادب را رعايت مي کرد. با کودکان رفتاري مناسب داشت. به درماندگان کمک مي کرد. با حيا، با ايمان، با وقار و وارسته بود. فرائض و سنن، واجبات و مستحبات دين اسلام را انجام مي داد و مدافع آرمانهاي اسلام و انقلاب بود. برادر شهيد: سيد محمد در تمام امور خانوادگي و فاميلي با اعضاي خانواده هم مشورت مي کرد و هم از طرف فاميل و اقوام مورد مشورت قرار مي گرفت و نظرات خدا پسندي ايراد مي کرد. همکاران و فرماندهان سپاه نيز همواره از نظرات سازنده او در عمليات و در گيري ها بهره مي بردند. دختر شهيد: پدرم خصوصيات شخصيتي برجسته اي داشت. من صلح دوستي او را که مايه اخوت اسلامي بود، بسيار دوست داشتم. بزرگي، جوانمردي، مهرباني و گذشت و سعه صدرش بسيار زياد بود. هر گاه به ياد او مي افتم، چهره متين، صبور و مهربانش مرا دلداري مي دهد. من سادگي، پاکدلي و شجاعت پدرم را خيلي دوست داشتم. او قلبي بي کينه و پاک داشت و به مال دنيا هيچ توجهي نمي کرد. افراد زيادي به پدرم مي گفتند: بيا با هم مغازه باز کنيم، اما پدرم قبول نمي کرد و قناعت مي نمود. احترام کم نظير و محبوبيت خاصي که در نزد عموم مردم و فرماندهان داشت، مرا بيشتر به پيروي از سيره و روش او وامي دارد . احمد ملک قاسمي همرزم شهيد: در موقع عمليات هميشه شجاع، نترس و آماده بود که با دشمن مقابله کند. سعي مي کرد در تمام در گيري ها شرکت کند. با اين هدف که يا پيروز گردد يا به شهادت برسد و ما هم به چنين آرماني افتخار مي کرديم. همه پرسنل از او درس شجاعت، جوانمردي و ايثار در راه خدا را فرا مي گرفتند و هر گاه بچه ها مي شنيدند که سيد محمد در عمليات حاضر است، روحيه اي مضاعف پيدا مي کردند. سيد محمد فولادي از راد مرداني بود که به قول و قرارهاي خود جامه عمل مي پوشاند. در رفت و آمد با دوستانش اگر به کسي قول مي داد که راس ساعت فلان براي انجام کار حاضر شود، در وقت معين در ميعادگاه حضور داشت و به قول خودش عمل مي کرد. در مسائل اداري سپاه به عهد و وفاي خود سخت پايبند بود و در بين برادران سپاه باوفاترين شخص به شمار مي رفت. شهادت او نيز به خاطر وفاداري به انقلاب بود. با وجود اين که حاج سيد محمد مردي مسن بود، ولي هميشه پيشاپيش برادران سپاه حرکت مي کرد و مي گفت اگر مشکلي مي خواهد پيش بيايد، ان شاء الله جز من براي کسي ديگر پيش نيايد. آن قدر با گذشت بود که به حد اعلاي ايثار و جوانمردي رسيده بود. از نظر عبادي، اخلاقي، روحيه شهادت طلبي، شجاعت و مجاهدت براي برادران سپاه و اقشار مردم، الگو و نمونه بود. او همراه با ديگر برادران بلوچ اهل سنت که در سپاه بودند، با برگزاري نماز جماعت و تشکيل کلاسهاي قرآن همراه با تفسير و معني در نيکشهر و ايرانشهر نمونه اي براي ديگر سپاهيان شدند و آنان نيز بيش از پيش به نماز و قرآن مي پرداختند. سيد محمد سرداري شجاع، چريکي پير و انساني وارسته بود؛ آنچنان که نامش تا ابد در ذهن تاريخ بلوچستان جاودان خواهد ماند. فريادهاي الله اکبر و عشقي که به اسلام داشت، در جاي جاي بلوچستان و کوههاي سر به فلک کشيده آن طنين انداز و در خاطره ها ماندني است. حاج سيد محمد فولادي آنقدر مخلص، با صفا، صميمي، مرتبط با خدا و مانوس با قرآن و داراي خصايل پسنديده بود که نظير آن در بين برادران کمتر ديده مي شد. انسانهايي نظير سيد محمد که ارتباطي معنوي با خدا دارند، قبل از آن که اتفاقي بيفتد، آن اتفاق را با الهام در مي يابند. از جمله سيد محمد که هميشه مي گفت: من شهيد مي شوم و در تشييع جنازه من شماها شرکت نخواهيد کرد؛ تک تک اسم مي برد؛ فلاني و ... ما با توجه به شناختي که از وي داشتيم، به حرفش يقين داشتيم و سرانجام هم همانطور شد؛ ايشان شهيد شد و ما به خاطر در گيري با اشرار نتوانستيم در تشييع پيکر مطهرش شرکت کنيم. با افراد مافوق خود رابطه صميمانه اي داشت و به دستور فرماندهان خود به خوبي عمل مي کرد. آنان نيز به شهيد احترام خاصي مي گذاشتند. با انسان هاي زير دست خود بسيار منطقي و مهربان بود. دوستان و همرزمانش شيفته حسن نيت و بر خورد خوب و مناسب سيد محمد شده بودند. ايشان در کارهاي جمعي از نظرات و پيشنهادهاي ديگران استفاده مي کرد. اغلب خنده رو بود؛ در سلام و احوالپرسي پيش دستي مي کرد و به واقع مصداق درست اين آيه بود که: .....اشداءعلي الکفار ،رحماءبينکم هميشه دوست داشت در خدمت اسلام و انقلاب باشد؛ به سپاه عشق مي ورزيد و از نظر اخلاقي خيلي مهربان و خوش بر خورد بود. فرزندانش را دوست داشت و گاهي در کارهاي خانه به ما کمک مي کرد. در معاشرت با مردم، خويش و بيگانه مهرباني، مهمان نوازي، وفاي به عهد، فروتني و ادب را رعايت مي کرد. با کودکان رفتاري مناسب داشت. به درماندگان کمک مي کرد. با حيا، با ايمان، با وقار و وارسته بود. فرائض و سنن، واجبات و مستحبات دين اسلام را انجام مي داد و مدافع آرمانهاي اسلام و انقلاب بود. درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان سيستان و بلوچستان , برچسب ها : فولادي , سيد محمد , بازدید : 297 [ 1392/05/07 ] [ 1392/05/07 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||