|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات قنبري,علي
 سال 1334 ه ش در روستاي ريزدر استان بوشهر و در خانواده اي متدين و مذهبي در عين حال فقير و تهيدست ديده به جهان گشود . در سن 3 سالگي پدر خود را از دست داد و در سن 6 سالگي جهت تحصيل و فرا گيري علم به دبستان قدم گذاشت. پس از سه سال تحصيل به علت فقر درس و مشق را رها کرده و جهت تأمين نيازهاي روزمره خانواده اش به کسب و کار مشغول شد . در سن 15 سالگي ازدواج نمود و در خانه اي بسيار محقر و ساده و بي آلايش زندگي مشترک خود را آغاز کرد.در بيست سالگي جهت تأمين هزينه زندگي براي به دست آوردن کار راهي« بوشهر» شد و پس از چندي راهي کشور« قطر» گرديدو پس از چند بار رفت و آمد راهي مکه مکرمه گرديد. برگشت ايشان مصادف بود با اوج حرکت هاي عظيم انقلاب اسلامي در کشور عزيزمان ايران که در اين رابطه فعاليت هاي چشم گيري از خود نشان داد و با روحانيت همگام و هم صدا بود .
با تشکيل بسيج به دستور امام خميني به عضويت بسيج در آمد .با شروع جنگ تحميلي با چند نفر از برادران بسيجي اولين گروهي بودند که در گروههاي چريکي نامنظم شهيد چمران شرکت نمودند پس از مدتي خدمت در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در آمد و از تاريخ 1/7/1360 عضو رسمي سپاه شد .
داوطلبانه با برادران سپاهي راهي جبهه ها گرديد و در تيپ فاطمه زهرا (س) فرماندهي گروهان عملياتي را عهده دار شد . پس از مدتي مأموريت در جبهه به سپاه بوشهر بازگشت ولي چون حضور وي در جبهه موثر بود وخودش نيز اشتياق زيادي براي حضور در جبهه داشت ،دوباره به جبهه رفت. در عمليات مختلف به عنوان پيشگام و راهگشاي عمليات شرکت نمود . شهيد مشتاقانه و در عمليات هاي مختلف شرکت نمود و پس از هر بار شرکت در عمليات شوق او به لقا الله بيشتر مي شد و اين روحيه شهادت طلبي در سر تا سر وجود او موج مي زد . بالا خره در شب 21 بهمن ماه 1364 که پيشتاز عمليات پيروز مندانه« والفجر هشت» در منطقه اروند رود بود، توسط ترکش خمپاره مزدوران بعثي به درجه رفيع شهادت که آرزوي ديرينه اش بود نايل گرديد و دوستان را به درد فراق و دوري فراموش نشدني مبتلا ساخت يادش گرامي و راهش پر رهرو باد. منبع:پرونده شهيد دربنياد شهيد وامورايثارگران بوشهر،مصاحبه با خانواده،دوستان وهمرزمان شهيد وصيت نامه بسم الله الرحمن الرحيم
بدانيد که زندگاني دنيا جز بازيچه و هوسراني نيست و اگر به خدا ايمان آريد و پرهيزگار شويد پاداش اعمال شما را در بهشت خواهد داد و از اعمال شما چيزي مزد نمي خواهد. قرآن کريم به نام الله او که همه چيز ما در دست اوست، حتي الان که خودکار به دست گرفتم و مي خواهم وصيتنامه بنويسم. اگر قدرت نوشتن به من نداده بود نمي توانستم بنويبسم . به نام آن کس که زنده مي کند و مي ميراند و باز زنده مي کند و با درود به منجي عالم بشريت آقاصاحب الزمان و نائب بر حقش امام خميني و با درود به شهداي صدر اسلام تا کنون و با درود به خانواده هاي محترم شهدا و رزمندگان دلير جبهه هاي حق عليه باطل و با سلام و درود به شما مردم محترم و هميشه در صحنه. امام حسين (ع) فرمودند: تا زنده هستيم نمي گذاريم ستمکاران به دولت و فرماندهي برسند مگر آنکه پس از مرگ ما زمان سلطنت ديگران باشد . پيغمبر اکرم (ص) فرمودند: کسي که بدون وصيتنامه بميرد خوار و ذليل مرده است پس برادران و خواهران وصيتنامه ام را شروع مي کنم. الهي شکر الحمد و الله که هر که را خواهد هدايت مي کند و هر که لياقت هدايت شدن داشته باشد او را هدايت مي کند . خدا يا از بس يه من نعمت دادي که اگر شب و روز پيشاني به خاک بمالم و سجده کنم آخر نمي توانم شکر نعمت هايت را به جاي آورم. خدايا اين خواست تو بوده که به اينجاقدم بگذارم واين نظر لطف تو بوده که مرا از تاريکي هاي شب و از ظلمتها نجاتم دادي. پرودگارا ،معبودا واي به حال کسانيکه قدر نعمتهاي تو را ندانند. تو خيلي رحيمي، من رحيمييت را اينجا، عينا اينجا(جبهه) مشاهده کردم. وتو را شکر مي گويم که مرا در حال گناه نخواستي ومرا به عالم نور بردي . ولي خدايا اگر مرا بميراني ،باکمي توشه چه کنم !!خدايا من راضي به رضاي تو هستم ولي معبودا خيلي ذليلم ،ميدانم رحمت تو زياد است ولي از اين مي ترسم که من را بميراني آيا مرا پيش شهدا مي بري يا پيش گناهکاران!؟ آيا مرا پيش محمد (ص) وآلش روسفيد مي گرداني يا نه . خدا يا اگر مرا بميراني و با اين حالت گناه از دنيا بروم و واقعا تو را ببينم ؛ همچون علي (ع) که فرمود:« اگر الان پرده کنار رود و بهشت و جهنم پيش چشمانم آشکار گردد با اينکه قبلا بودم هيچ فرقي نمي کنم .» ولي خدا يا با کمي توشه چه کنم من در اين دنيا با اين همه نعمتها و با اين همه سرزنشها و با اين همه پند ها و اندرزها که در قرآنت دادي کدام را عمل کردم. خدايا اگر مرا به جهنم اندازي با صداي بلند گريه مي کنم و به جهنميان مي گويم که معبودم را دوست دارم. اي برادري که اين وصيتنامه را مي خواني بدانکه ما در اين دنيا يک مسافر بيش نيستيم. اي کسانيکه به دنيا دل خوش کرده اي و اي کسانيکه در تشييع جنازه ام شرکت مي کنيد اميدوارم مرگ من لا اقل يک اثري در شما داشته باشد. اميدوارم با ديدن جنازه ام ،آنهايي که شب و روز غرق در گناهند و خيال مي کنندکه هميشه در دنيا ماندني هستند به فکر آن روزي که خودشان هم چنين روزي دارند بيفتند . اي برادران اي مردم به جبهه ها بياييد تا اين مخلصان خدا را ببينيد . بياييد و ببينيد کسانيکه همه چيز را پشت سر گذاشته اند. خدايا من اينجا تو را شناختم . اي کاش از اول که به دنيا آمده بودم در جبهه مي بودم . اي مردم نگاه کنيد چند بار که من از جبهه برگشتم که در مدت کوتاهي که در پشت جبهه زندگي کردم نمي توانستم خودم را کنترل کنم وعاقبت گول دنيا را مي خوردم ورنگ مردم دنيا طلب به من زده مي شد. اي مردم شهيدپرور به خدا قسم اين جنگ خيلي نعمت بزرگي است قدر اين نعمت را بدانيد. آخر اين عزيزاني که از جبهه ها بر مي گردند نگاه کنيد چه قدر معصومند و مظلومندو نوراني اند؛ نگاههاي عميق بر چهره آنها بيندازيد. نماز شب را فراموش نکن در آن موقع که همه خوابند تو بيدار باش و تسبيح به دست راست بگير دست چپ را روبه آسمان کن و بگو الهي العفو ، الهي العفو. تمام عالم هستي کلا دنيا را از دلت بيرون کن و از اعماق قلبت بگو الهي العفو . اما اي خواهر و برادر اينکه سر قبرم مي آييد حتما فاتحه برايم بخوانيد. برايم آيت الکرسي بخوانيد زيرا خيلي محتاجم و اگر شهيد گمنام شدم روزهاي پنجشنبه که مي آييد سر قبر شهدا رو به کربلا کنيد و فاتحه برايم بخوانيد . اما اي يزيدان زمان، من هم مانند مولايم حسين (ع) اعلام مي کنم که اگر با ريختن خونم راه کربلا باز مي شود پس اي سرنيزه ها، اي خمپاره ها، اي سلاح هاي گرم ، مينها و سيمهاي خار دار با هر وسيله اي که داريد من را در بر گيريد. از کسانيکه دنباله رو شهدا هستند مي خواهم که سپاه را تنها نگذارند . به نظر من هر که سپاه را تنها بگذارد اسلام را تنها گذاشته که چه خوش گفت رهبر عزيزمان که اگر سپاه نبود کشور هم نبود . زيارت عاشورا بخوانيد و از همه مهمتر روحانيت و امام را تنها نگذاريد . مسجد ها و نماز جماعت را ترک نکنيد و آخرين پيامم اين است که همه يکي شويد. گروه گروه نشويد و همه براي يک هدف که پيروزي انقلاب است حرکت کنيد. بدانيد که شما شيعه علي(ع) هستيد و در دنيا نظير نداريدو آبروي اسلام و علي (ع)را حفظ کنيد و بدانيد که از حضرت رسول(ص) تا علي(ع) واز علي(ع) تا مهدي(عج) چشمشان به شماست. قدر خودتان را بدانيد و خودتان را گم نکنيد که شيعه بودن کار کمي نيست . خدايا پرچم پر رنگ اسلام در تمام بر افراشته دار و آبروي شيعيان علي(ع) را نريزد . دعا به جان امام فراموش نشود. علي قنبري 18/4/1363 خاطرات
سيد حسين ريزي :
از نوجواني تا قبل از شهادت با شهيد حاج علي قنبري دوست و مثل دو برادر بوديم و به همين خاطر خاطرات زيادي از او دارم . بنده به عنوان آرايشگر معمولا موهاي حاج علي را اصلاح مي کردم و هميشه به خاطر اين قضيه با هم شوخي مي کرديم . روزي حاج علي به منزل ما آمد و قرار بود طبق معمول موهايش را اصلاح کنم. در همين لحظه که حاج علي آماده شده بود دوست ديگري آمد و گفت که مي خواهم موهايم را اصلاح کني که من هم به شوخي گفتم چون کار دارم يا شما يا حاج علي . بالاخره به خاطر همين قضيه چند دقيقه شوخي کرديم تا اينکه حاج علي حرفي زد که هيچ وقت فراموش نمي کنم . حاج علي گفت: سيد حسين اين آخرين باري است که من مزاحمت مي شوم و از اين به بعد مي خواهم نوبتم را به فلاني بدهم که همين طور هم شد. حاج علي به جبهه رفت و به آرزوي ديرينه اش رسيد . چيزي که باعث حيرت و تعجب من شد اين بود که انگار خبر شهادت شهيد حاج علي قنبري به اوالهام شده بود. درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان بوشهر , بازدید : 231 [ 1392/04/21 ] [ 1392/04/21 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||
