|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات شهيد« محمد رضا ترا بيان» در سال 1339 در شهرستان« بيجار» به دنيا آمد تا پايان مقطع دبيرستان به تحصيل ادامه داد و در شهريور ماه سال 1361 موفق به اخذ مدرک ديپلم در رشته خدمات اداري و بازرگاني شد .در مقطع راهنمايي درس مي خواند که با افکارامام خميني(ره)و انقلاب رهايي بخش آن رهبر فرزانه آشنا شد وتا آخرين نفس همراه ويارامام وانقلاب نور شد.ا و براي تحقق آن از هر تلاشي فرو گذار نکرد .در آخرين روز هاي عمر رژيم منفور پهلوي در حالي که فرياد دشمن شکن الله اکبر، خميني رهبر را سر مي داد مجسمه ننگين شاه را بر زمين انداخت. اندکي بعد از پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي در پستهاي نگهباني ازمراکز مهم به فعاليت پرداخت و پس از مدتي فرمانده گشت شبانه شد .در سال 1359 به عنوان پاسدار ذخيره همکاري خود را با سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شهرستان بيجار آغاز کرد .در سال 1361 به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي سقز در آمد و در واحد عمليات آنجا مشغول به کار شد. به دليل شجاعت و کار داني شايسته اي که از خود نشان داد به عنوان يکي از فرماندهان برجسته عملياتي سپاه سقز معرفي گرديد . به طوري که در همان راستا مورد تشويق مسئو لين قرار گرفت و به سو ريه اعزام شد . در شهريور ماه سال 1362 جانشين فرمانده گردان جندالله تيپ سقز شد و در اسفند ماه همان سال فر ماندهي گردان مذ کور را پذيرفت . در تاريخ 12/1/ 1363 طي يک در گيري شجاعانه با نيرو هاي ضد انقلاب از ناحيه گوش راست مورد اصابت گلو له قرار گرفت و به شهادت رسيد.
شهيد« محمد رضا ترابيان» بسيار صميمي و خونگرم بود ؛همه کساني که او را مي شناختند بر مهرباني و دلسوزي وي صحه مي گذارند ،صورت متبسم و نگاههاي نافذ او حکايت ازبرخورداري اوازاخلاق متعالي اسلامي داشت. بيشتر اوقات مي خنديد و کمتر عصباني مي شدو پشتکار عجيبي داشت . وقت خود را گرانمايه مي دانست و از کمترين زمان نهايت استفاده را مي کرد .طرز تفکر عجيبي داشت . هر چيزي را کور کورانه و بدون آگاهي نمي پذيرفت . در نهايت آگاهي و بينش نسبت به انجام کاري اقدام مي کرد .بيش از اندازه ساده و خا کي بود .خود را با نيرو هاي تحت امرش برابر مي دانست و هيچ گاه فرمانده بودن رابه رخ ديگران نمي کشيد .پوشيدن لباس سبز سپاه را منوط به داشتن لياقت و شايستگي مي دانست و کمتر با آن لباس حاضر مي شد . وقتي براي آخرين در گيري اعزام مي شد لبس سبز سپاه را پوشيد و با همان لباس هم به شهادت رسيد .نفوذ کلام خاصي داشت .موجب تقويت روحيه بچه ها مي شد . در هر عملياتي که حضور مي يافت نيرو ها با قوت قلب بيشتري به مبارزه مي پرداختند .صبور بود و زير بار ظلم نمي رفت . از انسانهاي بي تفاوت خوشش نمي آمد . خير خواه بود ؛براي کساني که کو چکترين کاري را براي او انجام مي دادند، قدر و ارزش خاصي قايل مي شد. منبع:"اسوه هاي استقامت" نشر شاهد،1386تهران وصيت نامه بسم رب الشهدا به نام خداوند بخشنده مهربان ودر هم کوبنده ستمگران و نابود کننده کاخهاي قارونها و جالوسها و فرعونها و شاهان ظالم و ياري دهندة راست قامتان تاريخ و مستضعفان جهان در تمام دوران بشريت و پيروز دهنده کساني که دل در گرو راهش نهاده و همه را در برابرش کوچک بشمرند و آنان که عشق رسيدن به او را در تک تک سلولهاي وجود خود احساس کرده و ديگر جز يار چيزي را احساس نمي کنند و وجود خود را در راه او همچنان پيش ميروند تا به محبوب ميرسند. اسلام بر منجي عالم بشريت و برپا دارنده عدل و قسط و نايب بر حقش امام عزيز خميني کبير.بنابر وظيفه شرعي در اين لحظه آخر ميخواهم چند سطري بعنوان وصيت نوشته باشم از روزي که وارد سپاه شدم ياري دين خدا بوده و هميشه از خدا ميخواستم که شهادت در راه خودش را نصيب من گرداند و اگر در اين راه من بخون خود غلطيدم شايد خداوند از سر گناهانم در گذشته باشد. دوست دارم قبر من در کنار دوستانم باشد : از مادرم و پدرم ميخواهم در مرگ من گريه نکنند چون من به محبوبم رسيده ام از برادران ميخواهم از ياران امام باشند و گوش بفرمان او بدهند از امت شهادت طلب ايران ميخواهم که جبهه ها را همچنان پر کنند در پايان از تمامي دوستان و فاميل و همسنگران ميخواهم که من را حلال کنند. جنگ جنگ تا پيروزي خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگه دار محمد ترابيان 4/1/63 خاطرات
غلامرضا ترابيان ،برادر شهيد: شهيد محمد رضا علاقه شديدي به امام امت داشتند و با توجه به اينکه وي اخلاقي نيکو و خوش داشتند ودر کمتر مواردي مشاهده مي شد که ايشان در رابط با موضوعي ناراحت شوند امّا کوچکترين نامهرباني و بي حرمتي را در رابطه با امام(ره) را با سخت ترين عکس العمل پاسخ مي دادند روزي يکي از اقوام نزديک در منزل ما بودند و صحبت هاي بين او و شهيد رد و بدل مي شد و شهيد با متانت خاصي براي او موضوعات را تشريح و توضيح مي داد و در اين بين به ناگاه ديديم شهيد محمدرضا سخت آشفته و عصباني شده اند که شايد تا آن زمان اهل خانواده اينگونه او را نديده بودند و بعداً پس از سؤال از شهيد مشخص شد که مهمان با بي حرمتي نسبت به امام حرفي زده و شهيد از او خواسته که منزل آنها را ترک کند. شهيد همچنين در دو وصيت نامه که از وي بجاي مانده است توصيه هاي مکرري نسبت به امام داشته که امام را تنها مگذاريد و پيرو و ادامه رو او باشيد و صراحتاً در وصيت نامه اش از آنهايي که نسبت به امام و انقلاب ناسپاس بوده اند خواسته بي هيچ عنوان در سر مزار او حاضر نشوند و در مراسمات او شرکت نکنند. ابراز داشتند که چگونه اين شهيد عزيز به طُرق مختلف براي انجام امور آنها فعاليت نموده و نسبت به رفع نياز آنها کمک مؤثر نموده است که انسان متحير مي شود و به راستي به گفته امام در ما بايد انديشيد که شهداي ما نام و نشان در گمنامي و بي نشاني داشته اند. با توجه به وضعيت فيزيکي و کوهستاني بودن منطقه کردستان در سال هايي که اشرار در منطقه حضور داشتند، سپاه اکثر عمليات رزمي و پاکسازي هاي منطقه را در روز انجام مي داد و در شب از اين کار خودداري مي کرد تا اينکه شهيد محمد رضا در سمت فرماندهي گردان جزامه؟ سپاه سقز قرار گرفت که در مورخه 12/1/63 ساعت 8 غروب به او خبر مي دهند پاسگاه سفته که متعلق به ژاندارمري است مورد حمله ضد انقلاب قرار گرفته و اگر کمک به آنها نشود احتمال زياد سقوط خواهد کرد و شهيد محمد رضا تصميم مي گيرد که شبانگاه به کمک آنها بشتابد که برادران ديگر او را از اين کار منع مي کنند امّا شهيد محمد رضا اعتقاد داشت بايد امنيت اين خفاشان شب پرست را نيز در شب شکست و اجازه گستاخي شبانه را از آنها گرفت و شايد براي اولين بار بود که با تعدادي از نيروهاي گردان اقدام به حرکت شبانه به سمت ضد انقلاب را گرفت و در يک حماسه خونين و پُر از شجاعت و دليري حلقه محاصره پاسگاه را مي شکند و از سقوط آن جلوگيري مي نمايد ليکن خود در اين عمليات متهورانه به ديدار حق شتافت و قلب نا آرام او از دست حضرت حق شفاي ابدي گرفت. شهيد محمد رضا سعادت را در بي توجهي و بي اعتنايي به ماديات دنيا مي دانست و در طول عمر پُر برکت خود هيچگاه هيچ چيز اندوخته و جمع آوري نکرد و آنچه که به او مي رسيد در راه خدا انفاق مي کرد به طوري که در زمان شهادت تنها اندوخته او لباس رزمش بود که او نيز کفنش شد و پس از ساليان خدمت در وصيت نامه اش که چند روز قبل از شهادت مي نويسد آورده است. «من هيچ چيز در اين دنيا ندارم و اگر مبلغي پول هم در گردان مي باشد متعلق به گردان است و همانگونه که به دنيا آمده از اين دنيا مي روم. آثار باقي مانده از شهيد 7/10/61 ساعت 10 شب بسمه تعالي با سياهي تاريخ مسلسل خون گرفته سرخ به ستيز برخاست و شراره هاي جان در رگ تاريخ غنچة گل لاله روياند.در کمرکش تباهي و فساد پرستي از آستين ال نبي بيرون آمد و حلقوم شب سياه را به پنجه ايمان فشرد و با نثار جان ،جوش وخروش خلق را در متن هستي افزوني بخشيد و در اوج تاريکي شب عاشق افق سرخ راهيان ره گشت. برادران و مادر و پدرم من در تاريخ 7/10/61 اين وصيت نامه براي اينکه دستورشرع و خدا و پيامبر خدا را انجام داده باشم، اين چند سطر براي شما مي نويسم. برادران مي خواهم که نماز و دعا را فراموش نکنيد و هميشه در اول وقت نماز را برپا داريد و نماز خود را پاکيزه بخوانيد. مادر جان مرا حلال کن زيرا تمام زحمت هاي من در دوران زندگي بر دوش شما بوده است و اين حقير نمي دانم که چگونه از شما حلاليت بخواهم. پدر جان خداوند به شما توفيق دهد تا بتوانيد ديگر برادران مرا چون من تربيت نمائيد. برادرجان، خود مي دانيد که من چقدر تو را دوست مي دارم، از زحماتي که در طول زندگي براي من کشيده ايد سپاسگذاري مي کنم . در پايان چند کلمه براي دوستان و آشنايان مي نويسم. برادران من شما راه حق و اسلام واقعي را درست شناخته ايد و همان طور که تا من زنده بودم امام را تنها نگذاشته ايد و گوش به فرمان او بوده ايد، باشيد و گوش به حرف افرادي که شما را به عناوين مختلف محکوم مي کنند ندهيد. همان طوري که خود مي دانيد امام عزيز در فرمان 8 ماده اخير فرمان دادند. ديد که شما هم آن چيز را مي خواهيد که امام عزيزمان مي خواهيد. در پايان از تمام برادران سپاه که در اين مدت 4 سال با هم بوده و شب و روزها را با هم سپري کرده ايم معذرت مي خواهم که نتوانستم برادر خوبي براي يکايک آنها باشم. در انتها اين نامه از تمام برادران همشهري که مرا مي شناسند طلب بخشش کرده و توفيق آنها را از خداوند رحمان و جبار خواستارم . برادر مبادا که هرگز امام را در دعاهايتان فراموش کنيد و تمام دوستاني که مرا مي شناسند دو رکعت نماز برايم بخوانند. بيشتر از اين مزاحم وقت شريف شما نمي شوم خداوند يار و نگهدار امام عزيز و کبير و شما برادران باشد. محمد رضا ترابيان خدايا خدايا تا انقلاب مهدي حتي کنار مهدي خميني را نگهدار . امين ...در اين جا من از تمامي افرادي که با جمهوري اسلامي ايران سر ناسازگاري دارند مي خواهم که بر سر مزار من نيايند. زيرا که آنها خون صدها هزار شهيد و صدها هزار زخمي و معلول را پايمال کرده اند و در خط آمريکاي جهان خوار مي باشند و اگر جنازه مرا تشييع کردند بخواهيد افرادي که نام آنها را در بالا خصوصيات آنها را گفتم در تشييع جناز من شرکت نکنند. دوست ندارم که اين افراد که با دشمنان مردم ايران همکاري مي کنند بر من قرآن بخوانند. حدالامکان مرا نزديک برادرم دفن کنيد. قبر من هم کف زمين باشد
.محمد رضا ترابيان . درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان کردستان , برچسب ها : ترابيان , محمد رضا , بازدید : 186 [ 1392/05/10 ] [ 1392/05/10 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||