حاج جعفر با آن همه سختی و مشقت هنوز قامت رشیدش به سرافرازی و استواری قله‌های بلند کردستان و قلبش به فراخی دشت‌های گلگون خوزستان بود.
اين دلیرمرد سترگی و استواریش را از کوه‌های لرستان به ارث برده بود، ولی گمنام در میان مدافعان راستین اسلام زندگی می‌کرد.
جعفر کوشکی در سال 1342 به دنيا آمد و دوران ابتدایی و راهنمایی و چند سال هم از دوران تحصیلی دبیرستان را در شهر «معمولان» گذراند.

در اوایل انقلاب اسلامي مانند دیگر جوانان ایرانی شروع به فعالیت‌های سیاسی و مذهبی علیه رژیم دیکتاتوری شاه کرد و پیشاپیش دیگر جوانان در راهپیمایی‌ها علیه آن رژیم فعالیت داشت.

پس از پیروزی انقلاب شبها تا صبح به نگهبانی و پاسداری از دستاوردهای انقلاب می‌پرداخت. پس از تشکیل پایگاه مقاومت، حضوری فعالانه داشت و عضو پایگاه مقاومت شهید رجایی معمولان شد و زحمات زیادی در مبارزه با منافقین، قاچاقچیان، خوانین و ضد انقلابیون متحمل شد.

بارها در هوای سرد زمستانی تا صبح به گشت‌زنی در منطقه و نگهبانی از جان، مال و ناموس مردم می‌پرداخت.

پس از اینکه رژیم بعثی عراق به نمایندگی از طرف تمامی دشمنان اسلام و ابرقدرت‌های جهانخوار به سرزمین اسلامی ایران حمله کرد، حاج جعفر همچون عاشق و قهرمانی بزرگ برای دفاع از اسلام و آرمان‌های امام خمینی(ره) در سال 1361 وارد سپاه شد.

وی سپاه را مایه افتخار اسلام و مسلمین می‌دانست و با خلوص نیت و تلاشي که از خود نشان می‌داد، مایه افتخار سپاه شد و هر جا که قدم می‌گذاشت خواب راحت از چشم بعثی‌ها می‌ربود.

در طول جنگ تحميلي، حاج جعفر با آن همه سختی و مشقت هنوز قامت رشیدش به سرافرازی و استواری قله‌های بلند کردستان و قلبش به فراخی دشت‌های گلگون خوزستان بود ولی گمنام در میان مدافعان راستین اسلام زندگی می‌کرد بدون هیچگونه چشم داشتی. هیچگونه انتظار تشکر از کسی در راه اعتلای ایران اسلامی نداشت و در این راستا قدم‌های بزرگی برمی‌داشت. تنها آرزویش زیارت کربلا بود. اولین سخنش کربلا و آخرین سخنش هم کربلا بود.

در نوشته‌هایش نام کربلا بود و در خاطره‌هایش یاد کربلا. بی‌شک کربلا هم در انتظار او بود، در انتظار گامهای استوار فرزندی از سرزمین شقایق‌ها و لاله‌های واژگون و عاشق دلسوخته امام خمینی (ره)، اسلام و انقلاب.

خدمات ارزنده این دلیرمرد لرستانی در مناطق «زبیداد»،«حاج عمران»،«دربندی خان»،«سلیمانیه»،«چزابه» ،«رقابیه»، «کوشک» ،«خرمشهر» «فاو» و «شلمچه» از یاد و خاطر همرزمانش فراموش نخواهد شد.

او با زحمات شبانه روزی خود و دیگر یارانش توپخانه لشکر 57 ابوالفضل (ع)را پایه‌ریزی و راه‌اندازی کرد و این مهم را قدمي بزرگ در جهت به دست آوردن پیروزی رزمندگان می‌دانست و بهترین لحظات عمر خود را صرف خدمت به اسلام عزیز کرد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید:

با دورود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی، این کوه استوار و قلب تپنده مستضعفین جهان، امام خمینی و با سلام بر تمامی مستضعفین و پیروان راستین اسلام. به امید هر چه نزدیکتر شدن ظهور حضرت مهدی(عج)، این درهم شکننده پایه‌های نفاق و استکبار در سراسر جهان و با سلام بر امت رزمنده و قهرمان ایران .

سلام بر حسین (ع) که در انتخاب راه، ما را یاری کرد و سلام بر تو ای بنده واقعی خدا که ما را زنده کردی و درس چگونه مردن به ما آموختی. و با سلام بر امت حزب‌الله که ادامه دهنده راه امام حسین (ع) هستند. می‌خواستم چند کلمه‌ای نه به عنوان وصیت بلکه به عنوان پیام بنویسم چون که شهدا زنده‌اند. برای اینکه آنچه را که از حسین (ع) آموخته‌ام و آنچه که آرزوی نهائیم بود امکان دارد به آن برسم.

شاید خداوند چند روز دیگر به راز و نیازم جواب مثبت دهد. همیشه این دعا را تکرار می‌كنم كه «اللهم ارزقنی توفیق شهاده فی سبیلک» و از خداوند می‌خواهم دعایم را مستجاب كند، از تمام برادران و خواهران می خواهم برایم دعا کنند تا خداوند از گناهانم بگذرد.

از برادران پاسدارم استدعا دارم که در دعاهای نماز شبشان از خداوند برایم طلب آمرزش کنند،از اسلام به خوبی حفاظت و به آنچه امام می‌گوید عمل کنند. از مسئولین اطاعت کنند و هر کاری را برای رضای خدا انجام دهند. از خانواده‌ام می‌خواهم بعد از شهادتم ناراحت نشوند و مرا ببخشند. اما پدر و مادرعزیزم از شما می‌خواهم برایم گریه نکنید و ناراحت نشوید و بعد از من صبور و بردبار باشید و آنچه از یک پدر و مادر پاسدار انتظار می‌رود، باشید.

بر روی قبرم ناکام ننویسید که این راه را خود آمده‌ام و به آنچه آرزو داشته‌ام رسیده‌ام. اگر جنازه‌ام به دست شما رسید نزدیک قبر «شهید ایمانی» با لباس فرم سپاهی (کفن مومنین خدا) به خاک بسپارید و در گوشه قبرم دو پرچم سرخ و سبز که کلمه «لااله الا الله» و «الله اکبر» بر روی آنها نقش بسته باشد بکوبید چونکه هدفم اعتلاي جمله «لااله الا الله »بوده است و اگر جنازه‌ام به دست شما نرسید ناراحت نباشید و از خداوند برایم طلب آمرزش کنید.

ای امت حزب‌الله از شما می‌خواهم که از امام پیروی کنید و همیشه در خط ولایت فقیه حرکت کنید و از قرآن و ائمه اطهار(ع) فاصله نگیرید که سعادت در همین است.

امام را تنها نگذارید و همیشه همراه امام در صحنه باشید. اخلاق اسلامی را رعایت کنید و تا می‌توانید کتاب‌های اخلاقی آیت‌الله مشکینی و شهید محراب آیت‌الله دستغیب را مطالعه کنید و به آنها عمل كنيد. سعی کنید بعد از نماز، دعای مکارم اخلاقی را حداقل روزی یک بار بخوانید و روح خود را با اخلاق کریمه آرایش دهید. برای پیروزی نهایی رزمندگان اسلام دعا کنید که رزمندگان اسلام بیش از هر چیز به دعا احتیاج دارند . خدایا تو می‌دانی که برای همین عازم جبهه جنگ ایمان و کفر، اسلام و شرک و باطل شده‌ام. عازم شدم تا شاید بتوانم قدمی در راه تو بگذارم و پاک شوم. شاید از روی لطف و کرمت مرا از بندگان خود قرار دهی..

جعفر کوشکی روز 25 بهمن 65 و در «عملیات کربلای5 » در شلمچه به شهادت رسید.