در فروردين 1338 در روستاي “امامزاده عباس” درشهرستان "بابل" به دنيا آمد. پدرش علي داراي شغل آزاد بود و با همسرش شهربانو عليزاده زندگي سختي را مي گذراندند. سيف اللّه اولين فرزند اين خانواده بود. سه سال بيش نداشت که به همراه که به همراه خانواده به شهرستان "سوادکوه" مهاجرت کردند. تا شش سالگي خانواده اش مستأجر بودند و سپس صاحب خانه شخصي شدند. سيف اللّه در مهر ماه سال 1344 وارد دبستان شد و دوره ابتدايي را در دبستان ابتدايي شيرگاه به پايان رسانيد. مادرش مي گويد: «گاهي خوب درس مي خواند اما بسيار پر جنب و جوش بود و به خاطر همين در کودکي دستهايش سه بار شکست.» دوره راهنمايي را در مدرسه راهنمايي مرکزي سوادکوه در سال 1350 آغاز کرد. با پايان رساندن اين دوره سه ساله در سال 1353 وارد دبيرستان شد. در طول تحصيل فراز و نشيب فراواني داشت. مادرش مي گويد: بيشتر به فکر بازي بود و در درس در حد متوسط بود. در کلاسهاي بالاتر بعضاً با دبيران درگير مي شد. با دوستانش رابطه خوبي داشت و نمي گذاشت از او ناراحت شوند و در صورت بروز ناراحتي در صدد رفع آن بر مي آمد. به بازي و تفريحات سالم علاقه مند بود و بيشتر به شنا و شکار درجنگل و ماهيگيري مي پرداخت. به فوتبال علاقه زيادي داشت و به عمويش که پاسدار و جانبازبود و به پدر بزرگش . در کار ماهيگيري به پدرش کمک مي کرد. سيف اللّه به دليل مشکلات مالي و دوري دبيرستان از محل سکونت و نگراني خانواده از جو بد اجتماعي آن زمان در سال سوم نظري از ادامه تحصيل دست کشيد و همدوش پدر براي تأمين معاش خانواده وارد بازار کار شد. دو سال قبل از انقلاب اسلامي با مسايل سياسي آشنا شد و در اين زمينه فعاليت داشت. به قرآن علاقه زيادي داشت و به مطالعه کتابهاي مذهبي مي پرداخت و در مراسم مذهبي شرکت مي کرد. سيف اللّه در 26 دي 1356 به خدمت سربازي فراخوانده شد و وارد گارد جاويدان شد. با اوج گيري انقلاب از پادگان گريخت و به جمع مردم پيوست و در طول نهضت اسلامي فعاليت گسترده اي داشت. بارها توسط عمال رژيم طاغوت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.او اولين کسي بود که عکس امام خميني را در دوران انقلاب به شيرگاه آورد.

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي اقدام به تشکيل گروه ضربت براي پاسداري از شهر کردو بعد از مدتي براي ادامه خدمت سربازي به پادگان برگشت. او يکي از محافظين آيت اللّه طالقاني بود که براي مذاکره با مردم کردستان در سال 1358با هيئتي به سنندج سفر کردند. او بعد از اتمام سربازي در بيست و ششم اسفند 1358 وارد کميته انقلاب اسلامي شد تا 9 مرداد 1359 در کميته انقلاب اسلامي (سابق)مشغول بود. در 10 مرداد 1359 به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي سوادکوه در آمد و در واحد اطلاعات سپاه به عنوان مسئول امور روستا مشغول به کار شد. در سال 1359 به هنگام مأموريت در منطقه جنگل سوادکوه بر اثر تصادف از ناحيه کتف مجروح گرديد. بعد از ورود به سپاه تصميم به ازدواج گرفت. براي اين امر با مراسمي ساده و مختصر با"خانم سکينه وزارتي" تشکيل زندگي مشترک داد. پس از مراسم عقد به اتفاق والدين و همسرش خدمت امام خميني رسيدند. آنها مدتي را با والدين زندگي کردند ولي به خاطر موقعيت شغلي به قائمشهر نقل مکان کردند و در خانه اي استيجاري ساکن شدند. بعد از مدتي با کمک والدين، همسرش و گرفتن وام و قرض موفق شدند خانه اي براي سکونت تهيه کنند.

سيف اللّه در 15 بهمن 1360 به جانشيني فرمانده واحد اطلاعات و عمليات سپاه سوادکوه منصوب گرديد و تا 13 بهمن سال 1361 اين مسئوليت را به عهده داشت. او در سرکوبي گروههاي ضد انقلاب منطقه تلاش گسترده و شبانه روزي داشت. در اين سال اولين فرزند او به دنيا آمد که نامش را "کميل" گذاشت. در سال 1361 توفيق تشرف به مکه مکرمه را يافت و در مکه به خاطر نصب عکس امام خميني توسط مأموران دولت عربستان سعودي دستگير و به مدت چهل و هشت ساعت بازداشت گرديد.

سيف اللّه در 14 بهمن 1361 به عنوان مسئول اداره زندان گروهکهاي ضد انقلاب منصوب گرديد مدت پانزده ماه تا 18 فروردين 1363 مسئوليت اداره زندان را به عهده داشت. در اين دوره بود که دومين فرزند او "زينب" به دنيا آمد. در 19 خرداد 1363 به جبهه هاي نبرد اعرام شد و جانشيني فرمانده گروهان اول از گردان حمزه سيدالشهدا در لشگر 25 کربلا را به عهده گرفت. بعد از سه ماه در 20 شهريور 1363 مسئوليت يکي از گروهانهاي گرادن امام محمد باقر (ع) را پذيرفت و در عمليات بدر شرکت کرد. در 21 آبان 1363 به جانشيني فرمانده گردان امام محمد باقر (ع) منصوب گرديد.

سيف اللّه گلزاده در منطقه عمليات والفجر 8 جزء اولين نيروهاي خط شکن گردان بود که وارد شهر فاو شدند.
در ادامه عمليات والفجر 8 در 21 بهمن 1363 در حال پاکسازي منازل شهر فاو توسط يکي از افسران عراقي که در بالکن يکي از منازل موضع گرفته بود، از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسيد. او بيش از بيست ماه در جبهه حضور داشت. در نامه سپاه قائمشهر به بنياد شهيد اين شهر نحوه شهادت حاج سيف اللّه گلزاده اصابت تير به ناحيه سر در منطقه عملياتي والفجر 8 ذکر شده است.
پيکر شهيد حاج سيف اللّه گلزاده در شيرگاه تشييع و در امامزاده حمزه به خاک سپرده شد.
منبع:"فرهنگ جاودانه هاي تاريخ ،زندگي نامه فرماندهان شهيد مازندران"نوشته ي يعقوب توکلي ،نشر شاهد،تهران-1386

وصيت نامه
بسم الله الرحمن الرحيم
خدا در قرآن مي فرمايد کسي مرا بخواند مرا پيدا مي کند و کسي که عاشقم شود عاشقش مي شوم و کسي که عاشقش شدم، او را مي کشم و کسي را که کشتم، خون بهاي او به عهد من است. معبودا ! عقلم عاجر است از آنچه فرصت دادي نعمتهاي خود را به اين بنده گنهکار ارزاني داشتي و زنگ خطر که برايم به صدا در آوردي. اين بنده ضعيف گنهکار، بنده عاجز و ناتوان نمي داند همه نعمتها و زنگ خطرها آيا براي رفتن به سوي گناه بوده يا به سوي شما؟ شما اي امت شهيد پرور! خدا را شکر کنيد که در حياتتان خداوند ذريه اي از رسول خدا (ص) و حسين (ع) را براي نجات ما به سوي نور فرستاد. به ياد کوفيان باشيد که حسين (ع) را تنها گذاشتند و اگر چنين کنيد مورد عذاب الهي واقع مي شويد. امام را تنها نگذاريد و با خانواده شهيدان و يتيمان صله رحم کنيد و ايشان را تنها نگذاريد. اي طرفداران گروهکها به رهبران خود نگاه کنيد و ببينيد که چطور با ذلت و خواري در آغوش کشورهاي ماکسيستي و سرمايه داري قرار گرفته اند و فرمان مي گيرند. دست بر داريد و به سوي اسلام بياييد که سعادتمند خواهيد شد. خدايا چقدر بخشنده اي چقدر فضل و کرم داري و چقدر رحيمي و با همه اين وجود باز هم به انسان نويد مي دهي و مي گويي: اي گنهکاران، بياييد با من آشتي کنيد! خدايا همانطور که آدن به جبهه را نصيبم کردي، اين سعادت را نصيبم گردان تا سرم را به شما هديه کنم. اي فرزندانم، برادرانم، دوستانم و همسنگرانم اسلحه را بر داريد و در تحت زعامت امام امت به ياري رزمندگان اسلام بشتابيد. از کوفيان عبرت بگيريد که حسين را تنها گذاشته و اگر چنين کنيد مورد عذاب الهي واقع مي شويد. پس دست از ياري حسين زمان بر نداريد، اما تو اي همسرم! مسئوليتي بس عظيم بعد از شهادتم متوجه توست مانند حضرت زينب (س) خون خواه خونم باش و فرزندانم کميل را کميل وار و زينب را زينب گونه تربيت کن. پدر و مادر مهربانم! به ياد زينب (س) باشيد، براي رضاي خداوند مصيبتها را تحمل کنيد. خوشحال باشيد که خداوند اماتني را به شما داده، سپس او را به خدا داده ايد.
سيف الله گلزاده

خاطرات
کميل پسرشهيد:
حاج آقا سرور ـ شوهر خاله ام ـ که در عمليات والفجر 8حضور داشت مجروح شد. پدرم او را به اين طرف اروند رود انتقال داد و خود دوباره به فاو برگشت.
همسرشهيد:
براي آخرين بار که به مرخصي آمد به اتفاق هم از کنار مزار شهيدان مي گذشتيم. به من گفت: «بعد از شهادتم چه کار مي کني؟ » گفتم مثل همسران ديگر شهدا صبر و استقامت پيشه مي کنم.

آخرين بار که به جبهه مي رفت يادم مي آيد کيسه انفرادي را به دستش گرفته بود و مرا بوسيد و از منزل خارج شد.

خواهرشهيد:
آخرين بار که مي رفت، گفت: «من مي روم آيا بيايم يا نيايم. بعد از شهادتم براي من گريه نکنيد بلکه به ياد امام حسين (ع) گريه کنيد. من قابل گريه نيستم.»

همسرشهيد:
وقتي از سفر مکه بازگشت حالت معنوي بيشتري کسب کرده بود و نماز شبش ترک نمي شد. بعد از اين سفر با قاطعيت بيشتري با مسايل بوخورد مي کرد. در اوقات فراغت به مطالعه ، نماز و دعا مي پرداخت و در حد مقدور در کارهاي خانه کمکم مي کرد. نسبت به مفاسد اجتماعي حساس بود و با مشاهده آنها رنج مي برد و اگر خلاف مي ديد به مخالفت بر مي خواست حتي اگر منجر به درگيري شد. برخودهايش هميشه منطقي بود و بيشتر راهنمايي مي کرد. خيلي صبور بود و در کارها هميشه توکل به خدا داشت. خودش مي گفت: ما همگي در حال آزمايش الهي هستيم. در رفتار خويش برخورد و متواضع بود و همه ما را دوست داشت. اگر بچه هايش را مي ديد فوراً بغل مي کرد و مي بوسيد. به ما توصيه مي کرد که بعد از شهادتم زينب گونه صبر پيشه کنيد.
ايمان و صداقت و تقوا در او به وضوح ديده مي شد. خيلي زندگي ساده اي داشتيم و الحمدللّه مشکل خاصي نداشتيم و با حقوقي که از سپاه مي گرفت زندگي مي کرديم. در مراسم مذهبي و عبادي بخصوص دعاهاي کميل و نماز جماعت و ديگر شرکت فعال داشت. به قدري کار مي کرد که شب و روز نمي شناخت. گاهي شب به دنبالش مي آمدند و مي رفت و تا صبح نمي آمد و استراحت نکرده صبح به محل کارش مي رفت. سخت ترين کارها را با علاقه انجام مي داد و خود را سربازي کوچک براي انقلاب و اسلام مي دانست.

خواهرشهيد:
روزي در مسجد شيرگاه مراسمي بر پا بود که يکي از افراد بلند شد و براي سلامتي شاه صلوات فرستاد. ناگهان سيف اللّه از ميان جمع بلند شد و براي سلامتي امام خميني صلوات فرستاد به دنبال آن از ژاندارمري براي دستگيري او آمدند و درگيري به وجود آمد.با فرار او از معرکه نيروهاي ژاندارمري نتوانستد او را دستگير کنند. اما سرانجام به خاطر همين فعاليتهاي گسترده انقلابي و پخش اعلاميه توسط ژاندارمري شيرگاه دستگير شد.

آثار باقي مانده از شهيد
سلام خدمت همسر عزيزم
با سلام به امام امت پير جماران و درود به شهيدان اسلام و درود بر رزمندگاني كه با مناجات خويش سنگرهاي اسلام را عطر آگين نمودند .
ضمن عرض سلام ، سلامتي شما را از درگاه ايزد منان خواهان و خواستارم و بعد اگر احوالي از همسرت خواسته باشي بحمداله خوب و به دعا گويي شما مشغول مي باشم و هيچ گونه نگراني ندارم . همسرم ! نامه پر مهر و محبت شما در تاريخ 14/2/64 به دستم رسيد و خوشحال گرديده ام . همسرم ! من نمي دانم در دلم و وجودم احساس مي كنم كه چرا در زماني كه اسلام نياز به نيرو دارد بعضي ها به فكر زن و فرزند باشند . من هم همين طورم و يعني واقعاً دلم مي خواهد تا زماني كه اسلام با كفر و نفاق و شرك در حال جنگ است من هم باشم و اين تصميم را به ياري خدا عملي خواهم كرد البته به فكر شما همسر وفادار و اهل محبت و ياور اسلام هستم و از اين بابت نگراني ندارم چرا چون مي بينم تو با من همفكر و هم عقيده هستي . همسرم خودت را بيش از اين آماده ي پذيرش مشكلات كن . فرزندانم را خوب تربيت كن و اگر هر وقت هر مشكلي كه برايت پيش مي آيد به ياد زينب (س) باش و با صبر و تحمل و تقوا مشكلات را حل نما . به هر حال زياد مزاحم وقت تان نمي شوم در پايان خدمت تمام اعضاي خانواده ي خود و من و دوستان و آشنايان ـ كميل و زينب سلام مرا برسان .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار . همسرت سيف الله گلزاده 15/2/64