کاوه نبيري سال 1341 در تهران متولد شد. مدتي بعد خانواده اش به ارا ک مهاجرت کردند .اوتحصيلات خود را با کمال موفقيت تا هنگام پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي در اراک ادامه داد. در مبارزات و تظاهرات مردم ايران عليه رژيم سفاک ستم شاهي شرکت مؤثر داشت. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي لباس مقدس پاسداري را زينت بخش قامت استوار خود نمود و با آغاز هجوم تجاوز دشمنان به خاک ميهن اسلامي قدم در عرصه دفاع از حريم اسلام گذاشت.
در سرکوبي ضدانقلاب در شورشهاي کردستان که به دست عاملان داخلي استکبار جهاني، جهت مقابله با انقلاب اسلامي و تجزيه کردستان به وجود آمده بود، شرکت فعال داشت .
خاطره رشادت هاي بي نظير او در پاکسازي شهرهاي بانه ,سردشت، مهاباد, مريوان , پاوه , سردشت و گيلان غرب در حافظه تاريخ افتخار آميز ايران به يادگار مانده است.
پس از پاکسازي کردستان از وجود پليد ضد انقلاب به جبهه هاي جنوب روي آورد.ا و بارها در عمليات مختلف رزمندگان اسلام بر عليه دشمن متجاوز بعثي شرکت فعالانه داشت.
در عمليات پيروزمند فتح المبين و بيت المقدس در سمت فرمانده گروهان نقش بسيار مؤثري ايفاء نمود.
جوهره وجودي اش، به طور سريع خصوصيات بارزي همانند قدرت فرماندهي شجاعت، روحيه قوي، تقوا و قدرت برنامه ريزي را به نمايش مي گذاشت.
در عمليات والفجر مقدماتي در واحد طرح و عمليات لشگر و پس ازآن در سمت فرماندهي گردان علي ابن ابيطالب (ع) در کنار نيروهاي عاشق بسيجي فعاليتي چشمگير داشت. خاطره رشادت هاي وي در عمليات خيبر در جزاير مجنون هنوز در اذهان همرزمانش مي درخشد.
در عمليات بدر، والفجر هشت، کربلاي چهار و پنج به عنوان قائم مقام فرمانده عمليات لشگر 17 وبعد از آن با سمت فرمانده تيپ دوم از همين لشگر ,نقش به سزايي در به ثمر رساندن فتوحات و پيروزي هاي رزمندگان اسلام در جبهه هاي جنوب داشت.
شهيد کاوه به لحاظ اخلاقي و روحي از صلابت و صداقت خاصي برخوردار بود. در عين حال به قدري افتاده و گرم با برادران بسيج و عموم مردم برخورد مي کرد، که هيچ گاه تصور فرماندهي وي در اذهان تداعي نمي شد. برادران مخلص بسيج در تمام صحنه هاي جنگ، آموزش، شهر و بيمارستان همانند شمعي گرداگرد وجود با صفايش حلقه مي زدند.
او نبرد با دشمنان اسلام را محدود به مرزهاي جغرافيايي ايران نکرد وبا تسلطي که به مکالمه زبان عربي داشت مدتي را در منطقه بعلبک در لبنان مظلوم درکنار رزمندگان فلسطيني گذراندوآنها را باروشهاي جنگ نوين که حاصل فکرو انديشه برتر فرماندهان جوان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بود؛ آشنا ساخت, تا در آينده تاريخ شاهد آزادسازي فلسطين به دست سربازان جان برکف اسلام ناب محمدي باشد.
رزمندگان حزب الله لبنان از آموزشها وتجاربي که شهيد کاوه نبيري به آنها منتقل کرده به نيکي ياد مي کنند. تا مدتها ارتباط عاطفي رزمندگان لبناني و فلسطيني با شهيد کاوه نبيري ادامه داشت وبا ايشان در تماس بودند. خبر شهادت کاوه براي اين سربازان پاک باخته امام خميني(ره) يکي از حزن انگيز ترين خبر ها بود.
اما همواره کاوه هايي هستند که مجري فرمانهاي الهي هستند.
اوبه تبعيت از فرمان مبارک امام خميني (ره) مسأله اصلي زندگي خود را جنگ قرار داده بود. در تاريخ 29/9/1365 در شلمچه وصيت نامه اش را مي نويسد که حاکي از علاقه و اخلاص وي به حضرت امام، انقلاب اسلامي و مساله جنگ بوده و جايگاه حمايت از جنگ را از ديدگاه امام هميشه گوشزد و سفارش مي نمود.
در تمام عمليات سرنوشت ساز لشگر اسلام در سمت هاي مختلف فرماندهي حضور تعيين کننده داشت .در طول مدت حضور درجنگ 5 بار مجروح شد.
در عمليات پيروزمند والفجر هشت مواضع نيروهاي اسلام تثبيت شد و دشمن در برابر اراده الهي رزمندگان اسلام تسليم گرديد .بعد از گذشت چند روز از عمليات به سختي مجروح شد، که اين امر باعث شد مدت زماني را بر روي تخت بيمارستان بستري شود، تقدير الهي اين بود که باز به جهاد مخلصانه خود ادامه دهد. با شروع عمليات کربلاي يک در حالي که هنوز کاملاً بهبود نيافته بود، با در دست داشتن عصا به منطقه عملياتي بازگشت و حضور وي در منطقه مهران با وضعيت مجروح باعث افزايش روحيه برادران بسيجي و همرزم ايشان گرديد. آنان که کاوه نبيري را شناختند، شناخت آنها در لحظات مرگ و زندگي کامل شد. نکته اخلاقي در مورد متانت و تقواي وي اين که، اهل خانواده اقوام و فاميل هيچ گاه از زبان کاوه نشنيدند که در لشگر داراي مسئوليت و در رده فرماندهان است، و هرگاه به طور مستقيم و يا غير مستقيم نيز مطرح مي شد از دادن جواب امتناع مي کرد.
در عمليات کربلاي چهار با شکستن خط دشمن نقش مؤثري را در هدايت نيروها به عهده داشت.
در عمليات کربلاي پنج پس از پيروزي رزمندگان اسلام و فتح مناطق پيش بيني شده وانهدام ماشين جنگي دشمن ,در حالي که هنوز خستگي ناشي از تب و تاب عمليات چند روزه از تن وي خارج نشده بود، در منطقه شلمچه به آرزوي ديرينه خود که فوز عظيم شهادت بود نائل شد و در جوار رحمت حق و ديگر عزيزان شهيد و در پيشگاه سرور سالار شهيدان، استاد بزرگ شهادت و جانبازي منزل گزيد.
از ويژگي هاي او تقوا در گفتار و کردار بود، با همه با صداقت و راستي برخورد مي کرد و در کارها خيلي صبور و با استقامت بود، بردبار، آرام، متين و متواضع بود، از تندي و خشونت بيجا کاملاً پرهيز مي کرد.
او عاشق و دلداده امام بود، شهادت پاداشي بود براي آن همه تلاش، گذشت، اخلاص و ايثارش، که زيبنده بر قامت پولادين و استوار اوبود.
منبع:پرونده شهيد دربنياد شهيد وامور ايثارگران اراک ومصاحبه با دوستان وهمرزمان شهيد

وصيت نامه
بسمه تعالي
متن وصيت نامه اينجانب کاوه نبيري فرزند فضل الله
«الحمدالله الذي هدانا لهذا و ماکنا لنهتدي لولا ان هدانا لله»
با سلام و درود به منجي خاتم حضرت حجت ابن الحسن و نايب بر حقش حضرت امام خميني .خدمت پدر و مادر عزيزم سلام عرض مي کنم اميدوارم که هميشه در صحت و سلامت کامل باشيد. خدا را شکر مي کنم که مرا به راه راست هدايت و چنين پدر و مادر خوبي به من عطا کرد .
عزيزانم اميدوارم که مرا ببخشيد که در طول زندگي حق فرزندي را درست به جاي نياوردم و فرزند خوبي براي شما نبودم ان شاءالله خداوند به شما اجر دهد و شما را در بهشت موعود جاي دهد. همان طور که مي دانيد نيّت من از جبهه رفتنم جز انجام تکليف شرعي و لبيک گفتن به نداي رهبر عزيز انقلاب چيز ديگري نبود در راه رضاي خداوند متعال قدم برداشتم و ان شاءالله که مقبول درگاه احديت واقع شود. پس شما توکل به خدا کنيد و صبر پيشه کنيد و اجر خود را از او بخواهيد. به خواهرانم حجاب را ,به برادرانم پيروي از فرامين حضرت امام را سفارش مي کنم. از شما مي خواهم که با اعمالتان پاسدار خون شهدا باشيد.
اگر خداوند توفيق شهادت را به من عطا کرد در مرگم طوري گريه کنيد که موجب خوشحالي دشمنان اسلام نشود و لباس سياه نپوشيد. از برادران همرزم مي خواهم که هم چنان در جبهه حضور داشته باشند و نکند که خداي نکرده امام را تنها بگذاريد. اموالم را به پدرم مي بخشم که ايشان خوب مي داند چگونه به مصرف برساند . 135 روز روزه در مدتي که جبهه بوده ام بدهکارم. در پايان به خانواده عزيزم سفارش صبر و پيروي از حضرت امام را مي کنم.
شلمچه 29/9/1365 کاوه نبيري

آثار باقي مانده از شهيد
متن مصاحبه راديويي با شهيد
س ـ بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعين. در خدمت فرماندهي تيپ دو لشگر 17 علي ابن ابيطالب هستيم از ايشان مي خواهيم خودشان را معرفي کنند و مختصري از زندگي نامه خود را براي ما بفرمائيد؟
ج ـ بسم الله الرحمن الرحيم، الحمدالله رب العالمين. بنده کاوه نبيري اعزامي از اراک هستم. راجع به زندگيمون که در تهران بدنيا آمديم ولي خوب در اراک بزرگ شديم و دوران ابتدايي و مدرسه و دبيرستان را در اراک گذرانديم در زمان انقلاب خوب ميشه گفت تا حدودي نقش داشتيم بعد از پيروزي انقلاب که مقارن بود با تمام شدن درسمون وارد سپاه شديم و از اون به بعد هم که در سپاه بوديم در خدمت برادرها.
س ـ بفرمائيد نقش کاروان کربلا اين سيل خروشان امت حزب الله مي تونه چه تاثيري در روند پيروزي هاي اين دفاع مقدس داشته باشد؟
ج ـ روند انقلاب کلاً، وبه حساب نهضت اسلامي همان طور که مي دانيد بستگي به جنگ داره و همان طور که امام و مسئولين بارها تاکيد کردند که مبني بر تقويت جنگ در جبهه ها، چون اين مسئله خيلي مهم و هر زمان که ما جبهه مان قوت گرفته و ما يک پيروزي بدست آورديم. دشمن در مقابل خوار و زبون شد و در يک موضع دفاعي فرو رفته و در مقابلش باز هر موقع دشمن حتي ده متر زمين از ما گرفته به همون اندازه توانسته توي دنيا تبليغ کنه و براي خودش يک امتيازاتي بدست بياورد. همان طور که الان چند وقت پيش ما به حساب در جزيره دشمن آمد يک مقدار از ضلع غربي يک مقدار خيلي کمي را توانست بگيرد ولي خوب ما اين تبليغ عجيبي که مي کرد تونست الان توي شهرها که مي ري روي مردم تاثير بگذارد. حال همين حرکت کاروان هاي کربلا هم در مقابل هم تاثيرش در جنگ بسيار، و همين که در دنيا الان گيج و گنگ موندن که جمهوري اسلامي مي خواهد با اين کاروان کربلا و با اين امتي که بسيج شدن و اومدن توي جبهه ها مي خواهند چه بکنه، آن وقت الان هم صدام ,همه مي گن, اخبار مي گه که مات و مبهوت ماند.و همين طور ماند که جمهوري اسلامي مي خواهد چه کار کنه و سرباز عراقي الان داره توي سنگرش مي لرزد که ان شاءالله باز عملياتي که در پيشه وانتظار به پايان مي رسه و ان شاءالله ضربه نهايي توسط همين برادرهاي راهي کربلا به صدام زده خواهد شد.
س ـ برادر کاوه نبيري شما مدت زمان زيادي است که در جبهه هاي حق عليه باطل هستيد و مستقيماً با نيروهاي رزمنده در تماس هستيد مي خواسيتم بفرماييد که روحيه اين عزيزان چه قبل و بعد و حتي در موقع عمليات به چه صورت هست؟
ج ـ راجع به روحيه برادرها که اصلاً به حساب ما در مقامي نيستيم که بخواهيم راجع روحيه اين بچه ها صحبت کنيم .فقط همين بس که شما هر موقع اين بچه ها مي خواهند بروند وارد عمليات بشوند مي تونيد زياد از نزديک تماشا کنيد که البته خودتون بوديد اين که بچه ها با چه روحيه اي انگار که دارند به عروسي مي روند. اين قدر با شوق وارد عمل مي شوند . در خيبر اصلاً نمونه ندارد و در دنيا که نيروي بسيج را سوار قايقش مي کرديم تا حالا قايق نديده بود سوار قايق مي شده اما بيست کيلومتر مي خواست پارو بزنه.
اصلاً نمي دونست کجاست فقط شايد تا يک ساعت قبلش توجيه شده بود که مي خواهد وارد عمليات بشه و با يک شور و شوق عجيبي مي رفت که همين شور و شوق است که باعث برتري اين نيروهايي که نسبت به تمام نيروهاي نظامي دنيا شده و الان پشت دشمن را هم همين بچه ها که با همين روحيه شان شکستند.
س ـ شما و عزيزاني چون مهدي زين الدين و اسماعيل صادقي مدت زماني را گذرانده ايد و حتماً خاطراتي گرانباري از اين دو عزيز داريد. از شما خواهش مي کنيم که يکي از اون بهترين خاطراتان را براي ما بفرماييد.
ج ـ با اين دو شهيد بودن که هر لحظه اش براي ما خاطره بود وخاطرات بسيار هست. منتها يک خاطره خيلي جالبي که براي خود ماست و از اون درس زيادي گرفتيم در عمليات خيبر بود که با دشمن پاتک هاي خيلي سنگيني مي کرد.
همين طور که مي دونيد با چهار ـ پنج تا لشگر و به گوشه ضلع غربي حمله کرده بود. بعد که نتوانست بگيرد دشمن پيله کرده آب انداخت زير نيروهاي ما، بعد گردان ما در خط بود آب افتاده بود زير نيروها آب به حدي بود که مثل سيل بود و تانک را هم آب مي برد. توپ 106 را هم آب مي برد. هيچکس جلودارمان نبود بعد ما به حساب در صدد برآمديم که به برادر مهدي خبر بديم که يک چنين واقعه اي اتفاق افتاده چه کار کنيم. با موتور آمديم مقر پيدايش نکرديم. دو تا از بچه ها گذاشتيم سر جاده گفتيم اگر برادر مهدي آمد اينجا بگوييد وضع اين طور شده، رفتيم پهلو گردان که بچه ها را از تو خط بياوريم، چون که امکان غرق شدن همه بود، که همه را به خط کنيم و سريع بيايم عقب. توي راه که داشتيم برمي گشتيم، ديديم برادر مهدي آمده اند با همان دو نفر را که گذاشته بوديم آنجا آمده با بيل توي جاده و چون دسترسي به گريدل و بر ديزل و اينها نداره وديد آب داره مياد زير بچه ها، يکي دو تا بيل با آن بچه ها برداشته بوده ايشان نمي توانست جلوي اين آب را بگيرد. ولي مي خواست آخرين تلاش و مقاومت خودش را بکند که جلوي اين سيل خروشان را بگيرد و يک قدم هم عقب برندارد.
جالب اين که بيل را که مي زد آن دو تا بچه هاي ما را هم تشويق مي کرد که بيل بزنيد و آنها هم مي ديدند که فرمانده لشگرشون بيل گرفته جلوي آب، اونها هم الان شهيدند.
برادرمون شهيد اصغر رجايي اون ها هم تند تند ايستاده بودند و بيل مي زدند تا بالاخره رفتيم يک لدري را آورديم و خيلي اصلاً باعث تعجب بود براي ما چون واقعاً خيلي مهم بود در جبهه، چيزي که ما الان در جنگمون به اون نياز داريم. همين درس مقاومتي است که همان شهدا به ما دادند.
س ـ بفرماييد شما تجارب زيادي در رابطه با جنگ داريد بفرماييد مقداري از اين تجارب را که اون ها را رزمندگان اسلام زماني که اون ها را بايد رعايت بکنيد تا به پيروزي زيادي دست پيدا بکنيد.
ج ـ در جنگ مسائل بسيار مهمي است بايد نيروها رعايت کنند گذشته از مسائل ايماني و روحي بچه هايي که بايد در سطح بالايي باشد چون کسي که انگيزه نداشته باشد براي جنگش يک قدم هم نمي تواند بردارد و بايد بچه ها از نظر روحي خودشان را آماده کنند براي جنگ ,چون آنجا يک سري مسائل است که انسان با آنها به حساب، دست به يقه مي شود. بايد خلاصه با آنها مقاومت کند اين که هرکس که مي خواهد وارد عمليات بشود بايد اولين مسئله اي که در نظر مي گيرد، اين که به خاطر خدا دارد مي رود و به خاطر خدا هم بايد مقاومت کند و ما الان ضعف اصلي مان توي عمليات هامون شايد مقاومتي باشد که يک مقدار به حساب کم شده که بايد اين را مخصوصاً در عمليات هاي آينده، که عملياتي که برگشت در آن نيست بايد بچه ها به حساب مسائل بدر و خيبر را جبران کنند. و تا آخرين نفس بايستند و تا آخرين نفس مقاومت کنند تا انشاءالله انتقام خون شهدا و انتظار مردم را تمام کنند. انشاءالله مسئله جنگ را به نحو خوشي تماش کنند. والسلام