|
فرهنگی هنری اجتماعی فرهنگی هنری اجتماعی
| ||
|
ارتباط با مدیر |
تبلیغات کميلي فر ,علي
 درطليعه بامداد يکي از روزهاي سال 1340 ه ش همزمان با هفتم صفر سالروز تولد امام سجاد (ع) در شوشتربه دنيا آمد. از کودکي فقر و محروميت و تنگدستي در زندگي اش سايه انداخته بود اما در خانواده اي که عشق به اهل بيت(ع) و پيوند با قرآن و اسلام در تار و پودش راه يافته بود,تحمل اين سختي ها آسان مي نمود. از کودکي ودر حالي که 6 ساله بود ,همراه با پدر و ديگر برادرانش مشغول کار شد تا بتواند در آن روزگار سخت و طاقت فرسا به تامين هزينه هاي خانواده اش کمک کند. کار در کوره هاي آجر پزي و زمين هاي کشاورزي آن هم در سن کودکي از علي نوجواني ساخت که مثل مردان بزرگ فکر و کار مي کرد. نه ساله بود که روح تشنه و جستجو گرش اورا به مسجد کشاند و با قامتي استوار به نماز ايستاد. در جلسات قرآن مسجد حاج ملک که امروز مسجد شهدا ناميده مي شود حضور يافت .حضور در مسجد وشرکت در مراسم مذهبي در تکوين شخصيت مذهبي او فوق العاده مؤثر بود. علي کميلي فر با اعتقاد عميق و ريشه دار در سن نوجواني در حاليکه در کوره هاي آجر پزي کار مي کرد, روزه مي گرفت و تشنگي طاقت سوز و سنگيني کار هر گز او را از انجام وظيفه ديني و شرعي باز نمي داشت .دوران تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با همه مشکلات گذراند ودر رشته برق در هنرستان شهيد بهشتي فعلي مشغول تحصيل شد. در کنار درس کلاسيک, به مطالعه جدي کتب مذهبي همت گماشت و تا اوجگيري انقلاب مقدس اسلامي لحظه اي از اين مهم غافل نبود. با اوج گيري و علني شدن مبارزات انقلاب اسلامي بر عليه حکومت ستمگر پهلوي ,همراه با دوستانش هسته هاي مبارزه تشکيل مي دهد وبا حضور فعال در تظاهرات وعرصه هاي مبارزه با فرعون ايران, عشق خالصانه خود را به امام خميني(ره)و انقلاب اسلامي ابراز مي دارد. پيروزي انقلاب و استقرار حکومت اسلامي, خوشحالي بي اندازه علي را در پي دارد؛ اين پيروزي اما باعث نمي شود او دست از تلاش ومبارزه بردارد.علي کميلي مي دانست دشمنان داخلي وخارجي جمهوري اسلامي به اين سادگي دست از مانع تراشي و مواجهه با اين حکومت مردمي بر نخواهند داشت. اوبا درک مسئوليت خطير خود و شرايط تاريخي و حساس بر وسعت وشدت فعاليّتهايش افزود و در دفاع ازحقانيت انقلاب اسلامي به موضع گيري در مقابل گروهها الحادي وضد الهي بر مي خيزد. اوبي هيچ ترديد و درنگ سينه سبز و نگاه بصيرش را در مقابل تند بادهاي مهاجم و خطرات و آفات ضد انقلاب قرار مي دهد. همه ي آمال و آرزويش را که چيزي جز پياده شدن عدالت و احکام الهي نيست, در سيماي امام (ره) و ولايت فقيه مي بيند، خطوط انحراف هرگز نمي تواند او را وارد بازيها و کشمکشهاي سياسي کند. رسوا گر و افشا کننده ي منحرفين و گمراهان و منافقين و مرفّهين بي درد بود. اولين بار در جهاد سازندگي (سابق)مشغول خدمت شد. با شروع جنگ تحميلي به سپاه پيوست و براي گذراندن آموزش نظامي به اهواز رفت. بعد از بازگشت از آموزش نظامي به عنوان نيروي رزمنده به جبهه رفت. از روزي که به جبهه رفت تا معد عروجش در تمام عملياتي که توسط لشکر 7 وليعصر (عج) بر عليه دشمن انجام شد فعالانه و عاشقانه شرکت داشت . مدتي از حضورش در جبهه مي گذشت که به واحد اطلاعات و عمليات پيوست,واحدي که به قول يکي از اسطوره هاي دفاع مقدس ,سردارشهيدحسن باقري ,نبض جنگ در آن جا مي زد. مدتي از حضورش در اين واحد نمي گذشت که به فرماندهي آن منصوب شد. بعداز آن معاون فرمانده محور عملياتي شد وبا هدايت وفرماندهي شجاعانه ضربات سنگيني به ارتش دشمن واردکرد. اودر اين سمت نيز مانند مسئوليتهاي قبلي اش موفق ظاهر شد. در عمليات والفجر 8 به سختي با سلاحهاي شيميايي دشمن مصدوم شداما هرگز حاضر نشد صحنه ي جنگ را ترک کند.در عمليات کربلاي 5 زخمي شد اما باز هم اصرار همرزمان وفرماندهان براي حضور چندساعته در اورژانس فايده اي نداشت وعلي هيچگاه يک قدم از خط اول جبهه عقب تر نيامد. او يکي از مقتدر ترين و با شهامت ترين فرماندهان لشکر 7وليعصر(عج)بود اما به پيروي از اميرالمومنين علي (ع) در برخورد با دوستان نهايت مهرباني را بروز مي داد. همسرش مي گويد: "پس از باز گشت از جبهه ,خلق و خو و جاذبه رفتارش تمام غمها را از دل مي شست. آنچنان با فرزندانش بر خورد مي کرد که غم دوري چند ماهه را فراموش مي کردند. او تمام اين ارزشها را از زندگي مولايش علي (ع) آموخته بود، پيوسته با وضو بود و عبادتهاي طولاني و نمازهاي پر سوز و گدازش به ويژه نماز شب را فراموش نمي کرد. در لحظه هاي پر شکوه وصال از خود بي خود مي شد و جان را در آبشار صدق و خلوص مي شست و اشک با زمزمه هاي شبانه اش گره مي خورد ." سر انجام لحظه وصال شد و نداي ارجعي الي ربک از عرش الهي به گوش علي رسيد.سال 1367 همزمان با ميلاد حسين بن علي (ع) و روز پاسدار در هنگام اذان صبح بر روي يکي از قله هاي جبهه ي غرب در حال سر کشي به نيروها و بر رسي وضعيّت منطقه بود که بر اثر اصابت ترکش گلوله توپ دشمن، کنار همسنگرش سيد رضا پور موسوي به زمين خورد و با لبخند بر لب سرخ و تن پاره پاره به سوي دوست پرواز کرد. او با پيکري بي سر و و دستي جدا شده و بدني پاره پاره به امام عاشورا اقتدا کرد. در وصيت نامه اش نوشته: به دخترانم بگوييد که يادتان نرود که شما دختران شهيد هستيد و بايد راه مرا که راه اسلام است برويد. اگر اين ملت هم با شما باشند و پشتيبان انقلاب، هيچکس نمي تواند ضربه اي وارد کند. باطل رفتني است، خداوند بالاتر از فرعون و نمرود است و مي تواند آنها را از بين ببرد ولي در جنگ, ما را آزمايش مي کند. منبع:پرونده شهيد در بنياد شهيد وامور ايثارگران اهواز,مصاحبه با خانواده ودوستان شهيد درباره : شهدای استانها فرماندهان ، وصیتنامه ، خاطرات ، آثار شهدا , استان خوزستان , برچسب ها : کميلي فر , علي , بازدید : 339 [ 1392/04/28 ] [ 1392/04/28 ] [ هومن آذریان ]
مطالب مرتبط
نظر بدهید
:: |
|
| [ طراح قالب : گرافیست ] [ Weblog Themes By : graphist.in ] | ||
