در سال 1335 در شهرستان” تنكابن” متولد شد. ايشان همراه با تحصيل، به امور ديني و شرعي خود اهتمام زيادي داشت. از اين رو از هر فرصتي به منظور كسب اطلاع از مسايل و احكام دين مبين اسلام استفاده مي‌كرد. وي به مرور با برخي حركت‌هاي سياسي ضد رژيم شاه آشنا شد و عزم خود را براي تحقق اهداف مقدس اسلام جزم كرد. با پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي به جمع پاسداران انقلاب پيوست و در بسياري از عمليات‌ مقابله با منافقين و گروهك‌‌هاي ضد انقلاب حضور داشت. وي به همراه 9 تن از ياران خود به “كردستان “عزيمت كرد تا سهمي در امنيت اين خطه اسلامي داشته باشد. در سال 1359 او و يارانش در يك درگيري خونين به اسارت نيروهاي ضد انقلاب در آمدند. تا مدت 9 ماه كسي از سرنوشت آنان آگاه نبود. آن‌ها زير سخت‌ترين شكنجه‌ها قرار داشتند. كومله‌ها، آنان را با پاي برهنه روي برف‌ها راه مي‌بردند و اغلب به جاي غذا، علف به آن‌ها مي‌خوراندند. شب‌ها آنان را در طويله مي‌خواباندند و سيگارهاي خود را با فشار بر بدن آنان خاموش مي‌كردند و ... اما هيچ يك از اين شكنجه‌ها نتوانست در روحيه پر صلابت محمدرضا آسيبي ايجاد كند. روز اعدام پاسداران فرا مي رسد. آن‌ها را روي زمين خواباندند و با شليك گلوله به سرهايشان، آنان را به شهادت رساندند. در اين بين به شكلي معجزه آسا، تير خلاص به صورت محمد رضا اصابت كرد و او به رغم جراحتي كه داشت پس از مدتي توانست خود را به سپاه پاوه برساند. ايشان پس از مداوا و استراحتي كوتاه اين بار عزم سفر به جبهه‌هاي جنوب كرد. در آن خطه نيز رشادت‌هاي زيادي از خود نشان داد. شهيد ابراهيمي در مدت حضور مبارک خود در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي وجبهه هاي جنگ در مسئوليتهاي معاون فرمانده سپاه تنكابن ، فرمانده سپاه "سلمان شهر" مسوول اطلاعات سپاه" پاوه "و جانشين فرمانده گردان امام حسين(ع) لشكر ويژه 25 كربلا به ايفاي نقش الهي خود پرداخت وسرانجام در تاريخ 25/11/1364 در نبردي روياروي با دشمنان كوردل در شهر “فاو” در جنوب عراق به آرزوي ديرينه خود دست يافت. خانواده "ابراهيمي" با اهدا سه شهيد گرانقدر در زمره‌ي مفاخر استان لاله خيز "مازندران" جاي گرفته است.
منبع:پرونده شهيد دربنياد شهيد وامور ايثارگران ساري ومصاحبه با خانواده ودوستان شهيد.

وصيت نامه
« وصيت نامه اين جانب محمد رضا رودسر ابراهيمي » تاريخ 15/8/64
بسم اللّه الرحمن الرحيم
وَقاتِلوهُم حَتّي لاتَکُونَ فِتنَهُ وَ يَکُونَ اَلذينُ لِلّهِ
کار زار نمائيد تا فتنه برافتد و دين خاص خداي يکتا شود .
مادر و خواهران و برادران عزيز و همسر گرامي .بدانيد که زندگي از نظر اسلام مبارزه در راه اسلام است و انسانيت موقعي کامل مي شود که انسان با هواي خود با ميل هاي بيرون و با کلمه ها مبارزه کند تا شهيد شود و از مرگ هيچ هراسي نداشته باشد آن هم در راه خدا مردن که عين زندگي است و بلکه جاويد است .شهادت مرگ سعادت آميزي است که آغاز ديدن زندگي پر بار جديدي را نويد مي دهد. من اين مرگ را از عسل بر وجودم گوارا تر مي دانم چون اطاعت از امام است.شهادت شربتي است که هر کس توان آن را ندارد که بنوشد مگر اينکه خود را از تمام قيد و بند ظاهري اعم از مال و جان خود گذشته و در راه حق عليه باطل فدا کند . اي خدا تورا به عزيزترين خون هاي تاريخ ساز عالم، خون شهيدان کربلا قسمت داده ام شهادت شربت معنوي را نصيب من بگردان. شهادت مانند مادري است که تنها فرزندش را در آغوش مي کشد .شهادت نقطه اوج آرزوي مسلمين است شهادت قله انسانيت است ما به آغوش شهادت مي رويم و به سويش پرواز مي کنيم .سوگند به شهادت که آرزوي من است هر چه بيشتر به مأموريت بيايم وبيشتر به شهادت عشق بورزم .آنگاه که شهادت همسنگرم را مي بينم غبطه مي خورم و مي گويم آن لياقت داشت ولي من ندارم .سعي مي کنم کمتر گناه و بيشتر براي خدا کار کنم که خدا مرا پذيرفته و آرزوي مرا برآورده سازد .
شهادت حد نهايي تکامل يک انسان است ،شهادت بالاترين آرزوهاست .چه زيباست لحظه اي که تفنگ از زمين کنده مي شود و به سوي دشمن نشانه مي رود ،چه زيباست لحظه اي که دشمن ذليل و خوار رابه اسارت مي گيريم و چه شيرين است آن هنگام که خون خود مي غلتيم و با شهادت سيراب مي شويم .اگر من کشته شدم راهي بوده که فقط خودم آمده و با ميل خود و اميدوارم که خداوند تبارک و تعالي اين کشته شدن و يا شهادت مرا قبول کند و مرا بپذيرد .من آموختم که زندگي مادي نکبت بار است و نبايد منتظر باشيم که مرگ ما فرا رسدبلکه ما بايد سراغ مرگ برويم مگر انسان يکدفعه بيشتر مي ميرد ؟
پس چه بهتر آن يکدفعه هم در راه خدا باشد ،من با کمال ميل به اين جبهه مقدس که براي پيروزي اسلام است مي روم و چون ما به خودمان تعلق نداريم يعني خلق نشده ايم تا راحت طلب باشيم و يا در پي آسايش دنيوي باشيم . نه اين ارزش ندارد خلق شده ايم تا آزمايش شويم ( لَقَد خَلَقنا لا ِنسان َ في کَبَد ٍه )اينجا براي من خيلي خوب است چون جنگ با کفار لذتي بزرگ دارد .خدايا آخرتي و دنيايي را به من عطا کن و آن لذت بهترين که مي دهي در عبادت کردن قرارده ،با آگاهي به راهم اميدوارم که در اين راه به شهادت نايل آيم ،تا کنون من مرده بودم و اين لحظه هاي آغاز جهاد شهادت است که احساس مي کنم زنده ام و زندگي غرور آفرين را در پيش روي دارم .با يک دنيا حسرت و دلبستگي در سنگر نشسته ام و هر لحظه بهشت زيبا را در مقابل چشمهايم مي بينم .نزديک است از خوشحالي پرواز کنم چرا که جائي نشسته ام که سينه آمريکا و دست پروردگان او و سر دسته منافقين صداي يزيد کافر را نشانه مي روم .شهادت انسان را به درجه اعلاي ملکوتي مي رساند ،چقدر شهادت در راه خدا زيباست و مانند گل رز خوشبو . پروردگارا شهادتم را در راه دين و قرآن که خاري در چشم دشمن اسلام است قبول فرما .مادر جان و برادران و خواهران و همسر گراميم ؛ يکي از مسائل مهم اجتماعي از نظر اسلام ،امنيت اجتماع اسلامي است که بايستي در حفظ و حراست آن کوشيد و اگر اين امر به تاخير افتد جهاد و شهادت در تأمين آن مطلب ضروري است .به همين جهت اگر گروهي خواستند با فتنه و فساد نظم جامعه را برهم زنند و امنيت و آرامش را تبديل به طغيان و سرکشي نمايند .ميبايستي عليه آنها قيام کرد و در ميدان نبرد با آنها جنگيد و نابودشان ساخت تا اينکه فتنه از بين برود و فتنه گر در جامعه ريشه کن شود و حاکميت دين خدا ،در جامعه تحقق يابد .به همين جهت در قرآن کريم آمده : « وَ قاتِلو هُم حَتّي لا تَکونَ فِتنَهُ وَ يَکُونَ الَذينُ لِلّهِ » کار زار نماييد تا فتنه برافتد و دين خاص خداي يکتا شود .در تاريخ رزمي دائم و مبارزه اي مستمر بين دو جبهه کفر و ايمان ديده مي شود، جبهه باطل را کفاري تشکيل مي دهند که رهبري آن را « طاغوت » به عهده دارد ،مي جنگد با مومنيني که سرپرستي آنان را خدا به عهده دارد.جنگي بين عدالت و ستم ،بين حق و باطل چنانکه فرمايد : « اَلَذينَ آمَنوُا يُقاتِلونَ في سَبيل ِاللّه وَ الذينَ کَفَروا يُقاتِلونَ في سَبيلِ الطاغُوتِ» کساني که ايمان آورده اند ،کارزار مي کنند در را ه خدا و آن کساني که کافرند مي جنگند ،در راه طاغوت .کافران با کفر خود مي خواهند ،حقايق آسماني اسلام را محو نمايند و چراغ هدايت را با کفر خود خاموش کنند و مستضعفين را در زنجير اسارت طاغوت در آورند و طاغوت را بر همه مردم مسلط سازند. لذا خداوند فرمان مي دهد که اي مومنان با کافراني که در راه طاغوت مي جنگند شما با آنها بجنگيد و نگذاريد که طاغوت در جامعه شما به وجود آيد .چنانچه خداوند در قرآن کريم مي فرمايد : «کساني که ايمان آورده اند ،در راه خدا پيکار مي کنند و کساني که کافر شده اند در راه طاغوت پيکار مي کنند .با دوستان شيطان پيکار کنيد ،که نيرنگ شيطان ضعيف است. » در آيه شريفه رابطه طاغوت و کافر و شيطان به خوبي مشخص مي شود که کافران در ايجاد حکومت طاغوت مي رزمند ،تا وسيله يک حکومت طاغوتي اهداف شوم خود را تحقق بخشند و در ضمن کافر و طاغوت ،در محو حقيقت حق شيطان صفتانه مي کوشند که مردم را از هدايت به حق باز دارند . زيرا در يک جامعه ستمزده ظلم آلود ،انسان نمي تواند به روند تکامل مادي و معنوي خود ادامه دهد ،زيرا ستمگر بزرگتريت سدي است در روند تکامل انساني . به همين جهت تلاش و جهاد ،در اصلاح جامعه و رفع هر گونه تجاوز و ستم از مهمترين تکليلف شرعي هر مسلمان است ،که در مکتب ما به صورت امر به معروف و نهي از منکر و جهاد بر همگان واجب است و در جايي ديگر قرآن مي فرمايد : « جاء الحق و ذهق الباطل ان الباطل کان ذهوقا » بله باطل محکوم به نابودي است اگر چه پيراون آن پيل سواران ابرهه باشد .و حق پيروز است اگر چه همه نمروديان بر عليه مظهر آن" ابراهيم خليل اللّه" قيام کنند و او را در خرمني آتش قرار دهند و يا چون حسين بن علي (ع) تنها با 72 نفر در مقابل انبوه دشمنان قرار گيرد . تا باطل است اين نبرد همچنان ادامه دارد چرا که اين فرمان الهي است که موحدان بايد با فتنه گراني که بندگان خدا را به سوي باطل و گمراهي مي گشانند بجنگند و تا پيروزي کامل دست از جنگ با عوامل فتنه گر نشويند . در اجراي اين فرمان الهي است که ملت مسلمان و قهرمان پرور ايران همچنان شعار « جنگ ،جنگ تا پيروزي » را تکرار مي کنند و مصممند تا نابودي کامل مجريان کامل اين فتنه همچنان به جهاد و دفاع مقدس خويش ادامه دهند که البته با نابودي بعثيون کافر بغدادي فقط بخشي از فتنه خاموش شده و مقر فتنه انگيزان اصلاح در ملکي دگر است که نبرد با آنان به مراتب سهل تر از نبرد با منافقاني چون صدام و حسين اردني و حسن مراکشي و مبارک مصري است که توسط استکبار جهاني به عنوان حاکم کشورهاي اسلامي تحميل شده اند .اين جنگ ،جنگ اسلام با تمامي کفر جهاني است و بنابراين شعار جنگ ،جنگ تا پيروزي بايد تا نابودي ائمه کفر ادامه يابد .در خاتمه بيدار و هوشيار باشيد و با اتحاد و همبستگي توطئه ابر جنايت کاران شرق و غرب و حاميانشان را در نطفه خفه کنيد . « والسلام » محمد رضا رودسر ابراهيمي15/8/64