بياييد از حنجره سبزمان فرياد سر دهيم که اي ره يافتگان وصال ما هم چون يک خانواده و يک پيکر از شماييم. بياييد با همسفران خورشيد همراه شويم و شرح حماسه آفريني آنها را چراغ راه آينده خويش قرار دهيم و يک بار ديگر با اهداف و آرمان هايشان تجديد ميثاق کرده و از رفتنشان درس بگيريم. اگر نتوانستيم با آنها همسفر شويم، به عهدي که با آنها بسته ايم پاي بند بوده و خونشان را پاس داريم. چرا که آن ها ياران واقعي امام بوده و قفس تنگ دنيا را زنداني دانسته که لحظه به لحظه در فکر رهايي از آن بودند و در آخر هم همسفر نور گشتند و به معراج پر کشيدند.
سال 1327 در محيطي آکنده از تقوي و تعهد و تدين در خانواده اي زحمتکش در خيرآباد يکي از بخشهاي استان يزد به دنيا آمد و با حضور خود روشني خاصي به خانواده جوکار بخشيد.
دوران کودکي را با تربيت والدين خود پشت سر گذاشت و در کودکي با آداب اسلامي آشنا شد. تمامي مراحل تحصيل را با جديت و پشتکار پشت سر گذاشت و براي ورود به دانشگاه آماده شد و موفق شد دانشنامه ي کارشناسي خود را بگيرد.
در طول تحصيل از فعاليت هاي انقلابي غافل نبود و همواره در فعاليت هاي سياسي، فرهنگي و اجتماعي پيشقدم بود. بر اثر مبارزات و فعاليت هاي که براي پيشبرد انقلاب داشت، توسط مزدوران پهلوي دستگير شد و مدت 13 ماه را در زندان هاي دژخيمان پهلوي سپري نمود. پس از آزادي از زندان دوباره فعاليت هاي فرهنگي و اسلامي خود را آغاز نمود . با پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي لحظه اي از فکر اسلام و مسلمين غافل نبود. در مسئوليت هاي مخلتف انجام وظيفه نمود .مدتي به عنوان معاون سياسي امنيتي استانداري يزد در خدمت مردم و انقلاب بود .
با شروع جنگ تحميلي ماندن در شهر را صلاح نديد و به ياري رزمندگان اسلام شتافت و به عنوان معاون فرهنگي تيپ 18 الغدير منصوب شد و همواره در جبهه هاي نبرد حضور داشت .
او با اينکه مسئول فرهنگي يگانش بود و بر اساس ماموريتش بايد در پشت جبهه جنگ انجام وظيفه مي کرد اما در عمليات مختلف به حماسه آفريني پرداخت.
وظيفه خود مي دانست دوشادوش رزمندگان چون يک بسيجي مخلص به اسلام و مسلمين خدمت کند.
محمد حسين جوکار در سال 1366 در راه دفاع از اسلام ناب محمدي و حيثيت و تماميت ارضي ايران بزرگ شربت شهادت نوشيد و به سوي اباعبدالله الحسين (ع) شتافت.
درفرازي از وصيت نامه اش آمده:
آيا مي شود من هم روزي افتخار رزميدن در کنار اين عزيزان را داشته باشيم. خدايا به حق توابين درگاهت ما را جزء متقين و مخلصين راهت قرار بده.
خداوندا به ما توفيق با ثبات ماندن در راهت عنايت فرما، پروردگارا گناهان ما را ببخش و ما را بيامرز.
منبع:پرونده شهيد دربنياد شهيد وامورايثار گران يزد ومصاحبه با خانواده ودوستان شهيد

وصيت نامه
بسم الله الرحمن الرحيم
من المومنين رجال صدقوا ...
مردان حق، مردان خدا سلاح برگرفته و راه حقيقت را پيمودند، مردان الهي پيام امام را لبيک گفتند و در جهت تحقق اهداف اسلام جان بر کف گرفته. اينان رزم را بر آرميدن در بستر ترجيح دادند. آري مي دانم خدا ديگر طاقت ماندن را نگذاشته و عشق حق وجودشان را آتش زده.
آيا مي شود روزي اين مومنين دست عاصيان گنهکار راهم بگيرند؟ آيا مي شود من هم روزي افتخار رزميدن در کنار اين عزيزان را داشته باشيم. خدايا به حق توابين درگاهت ما را جزء متقين و مخلصين راهت قرار بده.
خدايا به حق تو بين درگاهت ما را جزء متقين و مخلصين راهت قرار ده .
خداوندا به ما توفيق با ثبات ماندن در راهت عنايت فرما، پروردگارا گناهان ما را ببخش و ما را بيامرز.
برادران و خواهران ايمانيم در اين دنيا خيلي دام ها براي صيد انسان گسترده شده است و راه حق با رهبريت امام کبير انقلاب چون خورشيد مي درخشد. آيا هنوز وقت آن نرسيده است که زندگي هاي سراسر نکبت را وداع گفته و دست به دست ياران حق، راه راست را پيمود؟ آيا هنوز احساس وظيفه براي بعضي ها پيش نيامده است و آيا هنوز موقع حرکت و شرکت در جبهه حق نيست ؟ فرصت را از دست ندهيم و سپاهيان حق را ياري کنيم.
گرامي همسرم، همسر خوب و مهربان و مظلوم ,مي دانم که رنج دوران زندگي وبار خانواده بر دوش تو است. بر تو است که صبر زينب را پيشه نمايي و به تربيت فرزندانم، همت گماري دو فرزندانم را تربيت نمايي به آنها محبت کني .مبادا رنجيده خاطر شوند و کمبود پدرشان را در زندگي احساس کنند.
اگرچه در زندگي مشترک ده ساله جز رنج در زندگي با من چيز ديگري نديدي و مدام مستاجر بوده ايم. ولي شايد به لطف خدا بتواني ، آينده خوبي براي فرزندان و خودت داشته باشي. حساب و کتاب خود را به شرح ذيل مي نويسم:
هر که ادعا کرد از بنده طلبي دارد پرداخت شود. خودم اگر طلبي از کسي دارم حلالش نمودم. محمد حسين چوکار (موحدين)

خاطرات
خواهر شهيد:
قيافه مردمي و منش و روش متواضعانه اش، دل ها را به سوي خود و حرکات و برخوردهايش انسان را به ياد مسئوليت هاي بزرگ انساني مي انداخت. اولين خاطره ديدارم با او در پس ميله هاي زندان اوين بود که در جمع ملاقاتي هاي منتظر ايستاده بود و اين پس از تحمل دوران محکوميت او در زندان کميته مشترک ضد خرابکاري بود که از حال واحوالش در جمع زنداني هاي سال 1355 شنيده بودم.
خودش هم گاهي اوقات مي گفت: مامورهاي شاه دنبال من هستند, ناراحت نباشيد. جوش نزنيد. موسي بن جعفر هم زندان بود .اگر ريختند توي خانه نگران نشويد. هميشه مي ديدم مي خواند:
خداوندا شده بازار گرم دين فروشي بر سر راهم
خداوندا من از اين مردم مکار مي ترسم
بعدها که برادرم دستگير شد فهميدم در دلش چه بوده است که اين شعر را مي خوانده، وقتي از زندان آزاد شد خيلي فرسوده شده بود. شکنجه شده بود .
دندانش را کشيده بودند. گفتيم ناراحت نبوديد گفت نه موسي بن جعفر چه مي کرد من راه او را ادامه مي دهم ,هرچه هم شکنجه ام کرده اند جوابم تکبير بوده است. همواره ما را به راه راست هدايت مي کرد. وقتي هم به تهران براي درس خواندن رفت، گفت: خواهر شما هم مطالعه کنيد. کتاب بخوانيدو بفهميد.

شهيد محمود ساعتيان :
خدا رحمت کند شهيد حاج محمد حسين جوکار را، يکي از خصوصياتي که داشت اين بود که همان اولي که وارد تيپ مي شد، مي خواست برود خط مقدم. تمام مسئولين مخالف بودند که در عمليات شرکت بکند. بالاخره شب عمليات نگذاشتند که در عمليات وارد بشود. اما صبح عمليات بود هنوز هوا روشن نشده بود يک وقت ديديم که حاجي حسين يک گوني برداشته و دارد از ارتفاعات بالا مي آيد با يک حالتي که در آن شرايط جوي که پر از برف بود و با مشکلاتي که بود اصلاً تعجب کرده بوديم. حاجي حسين از کجا حرکت کرده است که صبح زود به اين جا رسيده است و من فکر کردم از همان اوايل شب حرکت کرده ،آمده به طرف بالاي ارتفاعات و آن هديه و شيريني ها را براي بچه ها آورده. با بچه ها صحبت مي کرد، بهترين نيرو براي بچه ها بود.